امیر مقدم- اینکه دولت پزشکیان منصوب خامنهای و مافیا است بر کسی پوشیده نیست، بنابراین آشکارا وامدار مفسدان و دلالهای گردنکلفت و قومگرایان است و بدیهی است که اولین اقدام او پرداخت بدهکاری به همین گروهها و کسانی است که منصوبش کردهاند و درواقع اسم او را از صندوق رأی بیرون کشیدند.
پزشکیان مجبور است به آنها باج دهد و تا پایان دولتاش هم این روند ادامه خواهد داشت و هر جا هم که خلاف این عمل کند به مشکل میخورد.
قابل پیشبینی است دولت پزشکیان بعد از استقرار، اولین کارش افزایش قیمت نان، بنزین، آب و برق است که ناگزیر از انجام آن است. اصلاً یکی از دلایل محبوبیت او نزد خامنهای همین شعار بنزین ۲۰ هزار تومانی از دوره قبل و بنزین ۵۰ هزار تومانی در این دوره است که به ویژه از سوی مشاوران و اطرافیان وی مطرح شد. پُرواضح است که این شعار و تأکید بر مراتب چاکری به خامنهای در ایام تبلیغات انتخاباتی رأی نمیآورد و فقط پیام به حکومت بود.
مصرف روزانه بنزین در ایران ۱۳۰ میلیون لیتر است و به صورت تصاعدی سالی ۲۰ درصد بالا میرود. سال ۹۸ که بنزین را به سه هزارتومان افزایش دادند، قیمت دلار ۱۳ هزارتومان بود و هر لیتر بنزین را ۵۰۰ تومان یعنی حدود چهار سنت به عراق و سوریه و… صادر میکردند! حالا اگر با افزایش نجومی قیمت به ۲۵ هزار تومان، یا حتا ۱۰ هزار تومان موفق شوند ۵۰ میلیون لیتر بنزین را لیتری حدود پنج سنت بفروشند و به قیمت همان قیمت قرارداد منعقد شده در دولت روحانی صادر کنند حدود ۷۵ میلیون دلار در ماه درآمد خواهند داشت که حدود ۹۰۰ میلیون دلار در سال خواهد شد. حال اگر بتوانند در شرایط جدید ۵۰ میلیون لیتر را روزانه به قیمت مثلاً ۵۰ سنت صادر کنند، درآمد آنها ۷۵۰ میلیون دلار در ماه و ۹ میلیارد دلار در سال خواهد بود!
طبق اعلام روزنامه «فاینشنال تایمز» فروش نفت ایران ۳۵ میلیارد دلار در سال بوده در نقطه اوج خود، یعنی از محل افزایش قیمت بنزین حدود یک چهارم درآمد فروش نفت را به دست میآورند که روشن است قابل چشمپوشی نیست!
یادمان نرود در دولت دوم روحانی در همان سال ۹۸ با وجود برجام و با وجود آنکه حکومت «گشایش»هایی داشت اما آزاد ساختن نسبی قیمتها، حذف «ارز جهانگیری» و کوپنی کردن برخی کالاها و کلاهبرداری بزرگ در بورس تا حدودی از انفجار بحران گریختند.
ایران در همان سال اول دولت پزشکیان با اولین موج جدید تورم، فساد، تداوم انسداد اینترنت حتا با شدت بیشتر و اعتراضات علیه مهندسین «انتخابات» مواجه میشود و سیلی محکمتری از مردم خواهند خورد که موج جدید ریزش و قیام ملی مردم را در پی دارد و میتواند گام دیگری برای پایان دادن به کابوس جمهوری اسلامی باشد و میخ آخر را بر تابوت رژیم بکوبد. آنها با حربه قومگرایی پزشکیان را روی کار آوردند اما آنچه اتفاق خواهد افتاد پیوند میان مردم علیه حکومتی است که نمیتواند رفاه نسبی آنها را تأمین کند. طولی نخواهد کشید که همگان متوجه شوند درد ایران یک درد ملّی و راهکارش حکومت ملی است.
برنده «سیرک انتخابات» با اینکه حکومت همه توان خود را برای مهندسی آن با عددسازی به کار گرفت، مردم ایران و اپوزیسیون هستند. آمار و ارقام نشان میدهد در جامعه میل به سرنگونی جمهوری اسلامی به اوج خود رسیده است.
طبق آنچه خودشان اعلام کردند- که قطعاً معتبر نیست و آمار مشارکت بسیار کمتر بوده- در این سیرک، پزشکیان کمتر از ۱۴ میلیون رای آورد! در حالی که طبق آمار حکومتی احمدینژاد در سال ۸۴ بیش از ۱۷ میلیون رأی و رئیسی ۱۸ میلیون رأی داشت! جمعیت ایران بیش از ۹۰ میلیون نفر و واجدین شرکت در انتخابات بیش از ۶۲ میلیون نفر بودند. این برای حکومت یعنی تهدید امنیتی از درون!
*امیر مقدم روزنامه نگار، مدیر روابط عمومی و رابط پارلمانی معاونت اجرایی ریاست جمهوری دولت یازدهم و از مسئولین ستاد موسوی در سال ۸۸ است و سالهاست خارج از ایران زندگی میکند.