خیز چهره‌های تکراری و پیرمردهای قدرت‌طلب و سیری‌ناپذیر جریان اصلاحات برای تصرف کابینه چهاردهم

وعده جوانگرایی کابینه چهاردهم را شاید بتوان از نخستین‌ وعده‌های مسعود پزشکیان دانست که با دو انتصاب به عنوان رئیس دفتر و معاون اول ریاست جمهوری و و خیز پیرمردهای قدرت‌طلب و سیری‌ناپذیر جریان اصلاحات برای تصاحب کرسی‌های هیئت دولت معلوم شد که جز باد هوا نبود.

روز گذشته و ساعاتی پس از پایان مراسم تنفیذ مسعود پزشکیان نخستین نشست هیئت دولت چهاردهم برگزار شد. مسعود پزشکیان در دو حکم جداگانه محمدرضا عارف فعال اصلاح‌طلب نزدیک به محمد خاتمی را به عنوان معاون اول و محسن حاجی میرزایی دیگر فعال اصلاح‌طلب و وزیر پیشین آموزش و پرورش در دولت حسن روحانی را به عنوان رئیس دفترش منصوب کرد.

محمدرضا عارف در دو دولت محمد خاتمی به عنوان معاون اول رئیس جمهور، رئیس سازمان برنامه و بودجه و سرپرست نهاد ریاست جمهوری و وزیر پست و تلگراف و تلفن فعالیت داشت. او همچنین سابقه ریاست دانشگاه تهران، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضویت و ریاست در شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان و همچنین نمایندگی دوره دهم مجلس شورای اسلامی را در کارنامه دارد.

محمدرضا عارف چند سال پیش با ادعای پسرش درباره اینکه «ژن خوب» دارد مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته بود. حمیدرضا عارف آقازاده‌ای که با «رانت» پدر توانسته بود در سن پایین به ثروت و موقعیت‌های مالی هنگفت دست پیدا کند در یک مصاحبه موفقیت‌های خود را به «ژن خوب‌اش» ارتباط داد و گفت: «هر کسی که توانایی داشته و به نقطه ای رسیده، حتما استعدادهایی در وجودش بوده؛ بالاخره تاثیر وراثت وجود دارد، ژن وجود دارد. پدر و مادر من هر دو جزو شاگرد اول‌های کنکور در کشور بودند، مادر من رتبه ۱۵ کنکور داشته؛ این ژن منتقل می‌شود!»

به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان نیز برای حمایت از محمدرضا عارف که حتی در تربیت اخلاقی و علمی فرزند رانتخوار و خودپسندش هم ناموفق بوده، برنامه‌ریزی کرده‌اند.

احمد زیدآبادی روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب که در دو ماه گذشته یکی از نیروهای سازمانیافته این جناح رژیم برای حمایت از مسعود پزشکیان، نمایش انتخابات و کل نظام جمهوری اسلامی بوده و برای انجام این وظیفه سنگ تمام گذاشته است، در مطلبی با تأکید بر اینکه «به نظر من آقای عارف از همه گزینه‌های ممکن برای تصدی معاون اولی، مناسب‌تر است» ضمن تعریف از هم‌کیش اصلاح‌طلب‌اش خیلی راحت نوشته «در این میان، گاف فرزندش هم قابل گذشت است!»

یکی دیگر از موارد مهمی که در دو انتصاب نخست مسعود پزشکیان و حتی درباره افراد پیشنهادی برای دیگر کرسی‌های هیئت دولت به چشم می‌خورد، عمل برخلاف ادعای جوانگرایی دولت اوست.

محمدرضا عارف که ربع قرن پیش آنهم با ۵۰ سال سن جوانترین معاون اول در تاریخ جمهوری اسلامی بود، اکنون با بیش از ۷۳ سال سن مسّن‌ترین معاون اول است و در سن بازنشستگی همچنان دو دستی به قدرت چسبیده و برای بهره‌مندی از سفره انقلاب کیسه می‌دوزد!

محسن حاجی‌ میرزایی رئیس دفتر مسعود پزشکیان نیز ۶۵ سال سن دارد. برخی اسامی مطرح شده درباره وزرای پیشنهادی نیز نشان می‌دهد همچنان چهره‌های قدیمی و همیشگی اصلاح‌طلبان قرار است کابینه دولت چهاردهم را تصرف کنند.

این در حالیست که پیشتر استفاده از افراد جوان در مدیریت کشور در صورت پیروزی پزشکیان در انتخابات به عنوان یک وعده به افکار عمومی فروخته شد.

پس از پیروزی پزشکیان نیز ستاد او در نامه‌ای به رؤسای انجمن‌های علمی، نهادهای مدنی، اتاق بازرگانی و احزاب حکومتی مدعی شد «در ترکیب کابینه ایجاد وفاق ملی فراگیر شدن شمول دولت، ارتقای کارآمدی، ورود چهره های نو، کاهش میانگین سنی اعضای دولت و حضور زنان و نمایندگانی از جامعه متنوع ایران مورد توجه جدی است.»

اکنون در شرایطی که به نظر می‌رسد همچنان قرار است بخش زیادی از کابینه پزشکیان را چهره‌های تکراری و سالمند تشکیل دهند، احمد زیدآبادی در سیر نزولی و سقوط خود، برای توجیه این مورد نیز مأموریت یافته و نوشته «جوانگرایی به معنای به کار گرفتن چهره‌های کم سن و سال در پست‌های بالای مدیریتی نیست، بلکه ایجاد ساز و کاری سالم و حرفه‌ای در سازمان مدیریت کشور برای حضور بدون مانع جوانان در چرخه‌ی سلسله‌مراتبی مدیران به قصد کسب تجربه و ارتقای طبیعی آنان در مدارج مختلف مدیریت است!»

این روزنامه‌نگار اصلاح‌طلب افزوده «با چنین ساز و کاری یک جوان مستعد و توانا ممکن است درجات ترقی را به سرعت طی کند و تجربه و پختگی‌اش مورد قبول عمومی قرار گیرد.»

زیدآبادی افزوده «با این فرض سن پایین برای تصدی یک موقعیت مدیریتی بالذات امتیاز و فضیلت نیست، چنانکه مرحوم سید ابراهیم رئیسی با شعار جوانگرایی، تعدادی از افراد کم سن و سال را به پست‌هایی گماشت که نه فقط اهلیت و تجربه‌ی لازم را نداشتند بلکه از ظرفیت معمول برای رعایت شئونات عرفی در مواجهه با دیگران هم برخوردار نبودند، چنانکه گویی از دماغ فیل افتاده‌اند!»

احمد زیدآبادی همچنین نوشته «فرد مسنی که انرژی و شوق و ذوق کار را در کنار به روز و فعال بودن، حفظ کرده باشد، منبعی از سرمایه و تجربه‌ی انباشته شده است. تصدی یک پست مهم توسط آن مسنی مذموم است که خلاقیت و قدرت عملی و ذهنی‌اش به تحلیل رفته باشد و تنها با اتکاء به گذشته و سوابقش ادعای شایستگی کند.»

او در دفاع از حضور پیرمردهای قدرت‌طلب اصلاح‌طلب در کابینه آنها را کاملا «بجا» دانسته و نوشته «از قدیم گفته‌اند، هر چیز به جای خویش نیکوست!» معلوم نیست مصداق این زبانزد در ارتباط با این سالمندان تکراری چیست ولی باید اعتراف کرد که در ساختار جمهوری اسلامی چه پیر و چه جوان همگی می‌بایست با ناکارآمدی و فساد و سرکوبگری آن همخوانی داشته باشند تا به «جا» و مقامی برسند! از این نظر، همین‌ها که در این رژیم منصوب و گزینش می‌شوند به راستی در «جای خویش» برای رژیم «نیکو» هستند!

مسعود پزشکیان «همه» اعضای کابینه را با «مشورت و هماهنگی خامنه‌ای» معرفی می‌کند

در این میان، انتخاب وزرای پیشنهادی با مهندسی و مهره‌چینی محمدجواد ظریف ۶۴ ساله در جریان است. او به دستور خامنه‌ای شورایی نوظهور در جمهوری اسلامی  راه‌ انداخته که در همان نخستین‌ روزهای فعالیت‌اش زمزمه زد و بندها و پارتی‌بازی در آن برای تعیین کابینه چهاردهم مطرح شد.

در همین رابطه محمود صادقی از فعالان اصلاح‌طلب در شبکه «ایکس» نوشت خبرهایی که از لابی‌های سودجو و ذینفعان فعال در بعضی از کمیته‌های پیشنهاد وزرا می‌رسد بسیار نگران کننده است.

این فعال اصلاح‌طلب خطاب به مسعود پزشکیان گفت «مراقب باشید اگر عناصر سودجو و فرصت‌طلب خروجی کمیته‌ها باشند، امید و سرمایه اجتماعی در حال ترمیم دوباره آسیب می‌بیند.»

بهزاد نبوی از افراد جریان اصلاح‌طلب نیز در مطلبی نوشته «به نظر می‌رسد شعار «برای ایران» قبل از انتخابات، به شعار «برای وزارت» تبدیل شده. از همه اعضای کمیته‌ها عاجزانه استدعا دارم، به خاطر ایران و به خاطر دکتر پزشکیان بینوا، دست از سهم‌خواهی از این گوشت قربانی بردارند.

هنوز نتایج نهایی اعضای پیشنهادی برای هر وزارتخانه علنی نشده و محمدجواد ظریف در آخرین اطلاع‌رسانی درباره فهرست پیشنهادی کابینه گفته «برای هیچ مسئولیتی کمتر از هشت پیشنهاد برای رئیس‌جمهور ارسال نشده است.»

تشکیل شورا برای پیشنهاد اعضای کابینه هم از بازی‌های محمدجواد ظریف برای تأثیر بر افکار عمومی و «متفاوت» جلوه دادن دولت پزشکیان بوده است والا در اصل علی خامنه‌ای است که تعیین می‌کند چه کسی بر کدام کرسی بنشیند.

مسعود پزشکیان نیز حتی عُرف‌هایی که تا کنون درباره نقش خامنه‌ای در تعیین وزرا رایج بوده را تغییر داده و گفته همه اعضای کابینه‌اش را با نظر مستقیم رهبر جمهوری اسلامی معرفی خواهد کرد.

پیش از این چند مقام کابینه از جمله وزرای امنیتی و نظامی و قضایی با نظر علی خامنه‌ای به مجلس شورای اسلامی پیشنهاد می‌شدند.

حاشیه‌های مراسم تنفیذ با حضور «خودی»ها؛ از تپق و کت چروک و «خمینی ره» پزشکیان تا ساز و موسیقی زنده!

از سوی دیگر در حالی اصلاح‌طلبان می‌کوشند نشان دهند پیروزی مسعود پزشکیان و حالا، انتخاب اعضای کابینه از سوی اصلاح‌طلبان و برخلاف برنامه مورد نظر خامنه‌ای در جریان است که در عمل مسعود پزشکیان و نقش محمدجواد ظریف و روی کار آمدن یک دولت از جناح اصلاح‌طلب رژیم در شرایط کنونی جمهوری اسلامی، بخشی از پروژه مهندسی شده از سوی علی خامنه‌ای است!

در همین رابطه کمال خرازی رئیس شورای راهبردی روابط خارجی گفته که «در این وضعیت که فشار بین‌المللی روی کشور بسیار زیاد است، باید یک دولت ملی داشته باشیم.» او افزود: «اعتمادی که بین پزشکیان و خامنه‌ای وجود دارد بسیار مهم است و این اعتماد باید در دولت تقویت شود.»

عبدالله گنجی مدیرمسئول سابق روزنامه «جوان» وابسته به سپاه نیز در شبکه «ایکس» نوشته  «عارف هم تابلوی اصلاح‌طلبی دارد هم تجربه این کار را دارد هم یک ارزش‌گراست، بنده عارف و پزشکیان را اصولگرا به معنای پایبند به اسلام سیاسی و انقلاب اسلامی می‌دانم.»

از سوی دیگر علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی هم در مراسم تنفیذ این موضوع را که  پزشکیان با اراده‌ی او به ریاست دولت رسید و اگر اراده کند او را از کرسی ریاست جمهوری پایین می‌کشد به رئیس دولت جدید گوشزد کرد و خیلی شفاف گفت: «رأی ملت و تنفیذ اینجانب تا هر زمان که مشی همیشگی ایشان در پیمودن صراط مستقیم اسلام و انقلاب برقرار باشد ادامه خواهد داشت!»