یکی دیگر از کارگران اخراج شده‌ی پتروشیمی ارغوان‌گستر در شهرستان چوار به دلیل مشکلات ناشی از بیکاری، اقدام به خودکشی کرد. این کارگر در حال حاضر در کما به سر می‌برد و وضعیت جسمی او ناپایدار اعلام شده است.
سید رضا اسماعیلی ۳۸ ساله اهل «لاشه کن» از روستاهای همجوار با پتروشیمی «ارغوان گستر» که مدتی پیش از کار اخراج شده بود در نخستین ساعات بامداد جمعه ۱۲ امرداد اقدام به خودکشی کرد. این کارگر دارای سه فرزند دختر و پسر کوچک است و به دلیل مشکلات ناشی از بیکاری در محل سکونت خود با خوردن قرص دست به خودکشی زد.
خبرگزاری «ایلنا» گزارش داده که حوالی ساعت ۸ صبح روز جمعه خانواده او با پیکر بی‌جان این کارگر روبرو شده که در کنار او بسته‌ای خالی قرص دیدند.
به گزارش «ایلنا» با حضور گروهای امدادی این کارگر هم اکنون در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان «رازی» ایلام در حالت کما بستری است و وضعیت نامساعدی دارد.
یکی از همکاران سید رضا اسماعیلی گفته این کارگر با ۵ سال سابقه‌ی کار موقت در پتروشیمی، در پی اقدام شرکت پیمانکار در اخراج نیروها به دلیل مشکلات ناشی از بیکاری دست به این اقدام زده است.
همکاران او افزوده‌اند این کارگر روز قبل از حادثه برای چندمین بار برای رفع مشکل بیکاری به واحد اداری استخدامی محل کار سابق خود مراجعه کرده اما آنها شرط به کارگری مجدد وی را قبولی در آزمون اعلام کرده بودند.
سید رضا اسماعیلی چهارمین کارگر اخراج شده از پتروشیمی ارغوان گستر ایلام است که به دلیل مشکلات ناشی از بیکاری اقدام به خودکشی نافرجام کرده‌اند.
سه اقدام به خودکشی در ایلام؛ زندگی فلاکت‌بار و بدون امید خانوارهای کارگری
یکی از خودکشی‌های مرتبط با اخراج کارگران در پتروشیمی ایلام در دو هفته اخیر کارگری بود که ۲۷ تیرماه با ریختن بنزین به روی خود قصد داشت خودکشی کند. آخرین گزارش از وضعیت این کارگر حاکی از آن بود که به دلیل عفونت شبکیه چشم و عفونت لوزه‌هایش به درمان نیاز دارد. همکارانش گفته بودند برای ۸۱۲ هزار تومان پول قطره چشم‌اش، از دوستان و آشنایان تنها ۴۸۳ هزار تومان برایش جمع‌آوری کرده‌اند.
این کارگر در یکی از روستاهای اطراف «چوار» زندگی می‌کند و پس از بیکاری حتی برای تأمین یک وعده غذای روزانه هم به کمک نیاز داشت.
کارگرِ دیگری که اوایل امرداد جاری قصد داشته شبانه در قبرستان جان خود را بگیرد، جوانی ۲۹ ساله بود. این کارگر حقوق کارگری‌اش را برای مادر بیمار و برادر معلولش خرج می‌کرده و پول یارانه هم به حساب نانوای محل واریز می‌شده چرا که نان را به صورت نسیه می‌خریده و نانوا هر ماه با مبلغ یارانه، هزینه نان فروخته شده را حساب می‌کردند؛ به گفته کارگران، پدیده خرید نان نسیه و تسویه با کارت یارانه در چوار و روستاهایش فراگیر است!
سومین خودکشی نیز اقدام به خودکشی همسر یکی از کارگران اخراج شده کارخانه در نخستین روزهای امرداد بود. کارگران گفتند که بیکاری همسر و فقر و ناتوانی در تهیه نیازهای اساسی زندگی دلیل خودکشی نافرجام این زن بوده است.
خبرگزاری «ایلنا» با انتشار اخبار این خودکشی نوشته بود حدود ۱۲۰ نفر از کارگرانِ پیمانکاریِ این پتروشیمی، در ۴۰ روز گذشته، با نزدیک شدن به پایان پروژه راه‌اندازی و رسیدن موعد فعالیت خط تولید کارخانه، اخراج شده‌اند.
مدیران این مجموعه به کارگران گفته‌اند که «پروژه ساخت تمام شده و دیگر به کارگران نیازی نیست و ظرفیت جذب وجود ندارد.»
کارگران اما معتقدند این ادعا تنها بهانه‌ای برای اخراج آنها بوده چرا که در طی ماه‌های گذشته شماری کارگر غیربومی در این پتروشیمی استخدام شده‌اند.
کارگران اخراج شده به «ایلنا» گفته‌اند که «برای ما که زمین‌های کشاورزی‌مان را در همجواری با پتروشیمی از دست داده‌ایم، تنها راهِ امرار معاش، کارگری کردن در پتروشیمی است.»
ساختار رانتی و پارتی‌بازی به اشتغال کارگران نیز رسیده بطوری که کارگران می‌گویند «استادکار، نزدیکان خود را برای کارگری انتخاب می‌کند و دیگران هیچ راهی برای پول درآوردن ندارند.»
خودکشی کارگران در ایران به یک پدیده تبدیل شده و هر چند آمارهای رسمی از آن وجود ندارد اما موارد گزارش و رسانه‌ای شده، نشان از فراگیری اقدام به خودکشی کارگران به دلیل بیکاری و فقر دارد.
تنها در پتروشیمی چوار ایلام طی دو سال دستکم هشت مورد خودکشی کارگران گزارش شده است. یک سال پیش در چنین روزهایی حیدر محسنی کارگر متأهل و دارای دو فرزند با ۱۸ سال سابقه کار در پتروشیمی چوار ایلام پس از دریافت حکم اخراج، خود را حلق‌آویز کرد و جان باخت.
در روزهای ١۶ و ١٧ امرداد ۱۴۰۱ علی‌محمد کریمی و محمد منصوری، دو کارگر جوان این شرکت پس از اخراج از کار «به دلیل مشکلات خانوادگی و اقتصادی» خودکشی کرده و به زندگی خود پایان داده بودند.
محمد منصوری ۳۲ ساله و پدر دو کودک شانزدهم امرداد ۱۴۰۱ خود را در خانه حلق آویز کرده بود و علی محمد کریمی نیز بعد از گذشت ۲۴ ساعت از حادثه اول، خود را به ضرب گلوله از پای درآورد.
در روزهای ابتدای دی‌ماه ۱۴۰۱ نیز یک کارگر پیمانکاریِ دیگر پتروشیمی چوار ایلام با نام آرش تبرک پس از اخراج با خوردن قرص برنج خودکشی کرد و جان باخت.
چهار خودکشی در پتروشیمی ایلام در یک سال؛ پایان زندگی برای کارگران درگیر با فقر و فلاکت و اخراج
روز دوشنبه ۲۶ تیرماه ۱۴۰۲، یک کارگر ساختمانی به نام علی آخوندی ۲۴ ساله و ساکن زاهدان به علت فقر مالی خودکشی کرده است. این کارگر جوان متأهل بوده و یک پسر ۴ ساله داشته است.
چند روز پیشتر در تیرماه ۱۴۰۲ نیز قدرت صدیق کارگر ۵۸ ساله شرکت قطار رجا بعد از اخراج از سوی مدیریت با پریدن روی ریل قطار و برخورد با لکوموتیو به زندگی‌اش پایان داد.
به گزارش منابع کارگری، این کارگر با بیش از ۲۰ سال سابقه کار و در پی اخراج توسط شرکت و «عدم رد کردن بیمه» اقدام به خودکشی کرد.
یکی از کارگران پروژه مسکن ملی شهر ایلام نیز خردادماه ۱۴۰۲ با رفتن بر روی «کرین تاور» در اعتراض به عدم پرداخت معوقات چهار ماهه خود قصد خودکشی داشته است. همکاران و دوستان این کارگر توانستند او را منصرف کرده و نجات دهند.
در اوایل دی‌ماه سال ۱۴۰۱ محمد، کارگر ۳۸ ساله ساکن خلیل‌آباد به دلیل مشکلات معیشتی ابتدا دو فرزندش را کشت و سپس، خود را حلق‌آویز کرد و جان باخت.
یکی از کارکنان کنتورنویس شرکت آب و فاضلاب شهر لاهیجان تابستان ۱۴۰۱ در اعتراض به اخراج خود، پس از ورود به اداره آب و فاضلاب با بنزین خودسوزی کرد.
یک جوان ۳۰ ساله اهل ایلام نیز امرداد ۱۴۰۱ به دلیل مشکلات معیشتی در یکی از خیابان‌های این شهر خودکشی کرد و جان باخت.
اواسط خردادماه ۱۴۰۱ نیز دو کارگر در ماهشهر در اعتراض به اخراج از محل کار خودکشی کردند. همزمان یک کارگر در یاسوج به دلیل ناتوانی در بدهی ۱۰ میلیون تومانی خودکشی کرد.
در حادثه تلخ دیگری در اردیبهشت سال ۱۴۰۱ دو کارگر نانوایی با نام‌های سیروس و کریم در روستایی در شهرستان ممسنی استان فارس به دلیل مشکلات مالی و پس از اخراج از کار به دلیل افزایش هزینه‌های نانوایی، با خوردن قرص برنج خودکشی کردند و جان باختند.
اینها نمونه‌هایی از خودکشی کارگران در ایران است که فقر و فلاکت گسترده شده از سوی جمهوری اسلامی آنها را چنان ناامید و مستأصل کرده که راه دیگری جز پایان دادن به زندگی برای خود نمی‌بینند. در این میان کارگران شاغل نیز وضعیت معیشتی مناسبی ندارند و هر سال بیش از پیش به قعر خط فقر رانده می‌شوند.
