بر اساس گزارش‌های سازمان حقوق‌بشر ایران در بیست روز گذشته دست‌کم ۸۵ نفر در ایران اعدام شده‌اند. همزمان با افزایش شمار اجرای احکام اعدام در زندانهای ایران، کارزار اعتراضی «سهشنبههای نه به اعدام» سی‌امین هفته خود را پشت سر گذاشته و در حال فراگیر شدن در زندانهای سراسر کشور است. مقارن با این کارزار، اعتراض‌های مدنی علیه مجازات اعدام نیز به اشکال مختلف در ایران ادامه یافته است.
سازمان حقوق بشر ایران ضمن حمایت از کارزار اعتراضی «سهشنبههای نه به اعدام» از عموم مردم دعوت می‌کند تا برای توقف ماشین کشتار جمهوری اسلامی، به این کارزار بپیوندند.
محمود امیری‌مقدم مدیر این سازمان گفت: «یک کارزار پایدار و جنبش همگانی تنها راه متوقف کردن ماشین اعدام جمهوری‌اسلامی و لغو این مجازات غیرانسانی‌ست. اکنون زندانیانی که هر هفته شاهد اعدام هم‌بندیان خود هستند این کارزار را آغاز کرده‌اند.» او در ادامه گفت: «جمهوری‌اسلامی بزرگترین اعدام‌کننده در جهان است، و با کارزار “نه به اعدام”، ایران به خط مقدم مبارزه علیه اعدام تبدیل شده‌است! ما از مردم و نهاد‌های مدنی مخالف اعدام در سرتاسر جهان می‌خواهیم تا با اعلام همبستگی با کارزار “سهشنبههای نه به اعدام” به کنشگران در ایران یاری رسانند.»
بنا بر آمار مستندسازی شده به‌دست پژوهشگران سازمان حقوق بشر ایران، حکومت جمهوری اسلامی از ابتدای ماه آگوست و در سایه توجه افکار عمومی به تنش میان اسرائیل و ایران، دست‌کم ۸۵ زندانی از جمله یک زندانی سیاسیِ مرتبط با خیزش سراسری ۱۴۰۱ و ۸ شهروند افغانستانی را در زندانهای قزلحصار، مرکزی کرج، یاسوج، میناب، زاهدان، مشهد، گرگان، کرمان، بم، رفسنجان، اراک، سبزوار، زاهدان، تبریز، اصفهان، خرم‌آباد، بوشهر، کرمانشاه، عادل آباد شیراز، قزوین، بندرعباس، زنجان و خواف به چوبه‌های دار سپرده است.
کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» تا کنون دست‌کم در زندانهای اوین، قزلحصار، ندامتگاه مرکزی کرج، عادل آباد شیراز، خوی، تبریز، خرم آباد، لاکان رشت، نقده، مریوان، اردبیل، سلماس، بانه، قائمشهر، سقز و زندان وکیل آباد مشهد برگزار شده است.
زندانیان شرکت‌کننده در «کارزار سهشنبههای سیاه نه به اعدام» در آخرین بیانیه خود با اشاره به احکام اعدام صادر شده برای زندانیان سیاسی در هفته‌های اخیر، از همه وجدان‌های بیدار در داخل و خارج کشور خواسته‌اند تا با همه توان علیه اعدام بپا خاسته و از کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» به هر شکل ممکن حمایت کنند.
این در حالی است که با افزایش شمار اعدام‌ها، حامیان جنبش علیه اعدام در ایران نیز به اشکال مختلف در برابر ماشین کشتار حکومت جمهوری اسلامی دست به اعتراض جمعی زده‌اند.
رضا رسایی، زندانی سیاسی و از بازداشت‌شدگان خیزش سراسری ۱۴۰۱ در ایران، یکی از زندانیانی بود که دستگاه قضائی ایران او را در روز ۱۶ مرداد ماه در زندان دیزل آباد کرمانشاه اعدام کرد.
اعدام این زندانی که به‌دنبال یک محاکمه به‌شدت ناعادلانه به اعدام محکوم شده بود، موجی از واکنش‌های اعتراضی در داخل و خارج از کشور را به‌دنبال داشت.
یکی از برجسته‌ترین اقداماتی که در اعتراض به قتل دولتی رضا رسایی صورت گرفت، تحصن دستجمعی زنان محبوس در زندان اوین بود.
زنان زندانی سیاسی در زندان اوین، حوالی ظهر روز سه شنبه ۱۶ مرداد و همزمان با کارزار سه شنبه‌های علیه اعدام، پس از تجمع و تحصن در محوطه هواخوری زندان اوین، اعتراض خود را به اجرای حکم اعدام رضا رسایی اعلام کردند.
این زنان همچنین با سر دادن شعار، خواهان لغو تمامی احکام اعدام صادر شده علیه زندانیان سیاسی و لغو کامل این مجازات غیرانسانی در ایران شدند.
به دنبال برپایی این تحصن، مأموران گارد حفاظت زندان به این تجمع در هواخوری یورش بردند که در جریان این یورش، شماری از زنان زندانی از جمله نرگس محمدی، نسرین جوادی، سروناز احمدی، سمانه اصغری، وریشه مرادی و ریحانه انصاری‌نژاد ، مجروح و مصدوم شدند.
همچنین بر اساس آخرین خبرها، بند زنان زندان رشت نیز در اعتراض به صدور احکام اعدام برای زندانیان سیاسی و همچنین افزایش بی‌سابقه شمار اعدام‌ها در ایران، به کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» پیوسته‌اند.
