شاهزاده رضا پهلوی دوشنبه ۱۶ مهرماه ۱۴۰۳ همزمان با نخستین سالگرد قتل عام هفتم اکتبر و به کشتار و زخمی کردن و به گروگان گرفتن صدها شهروند اسرائیلی و غیر اسرائیلی توسط گروه تروریستی حماس انجام شد، طی یک پیام مهم به دوستان ملت ایران در سراسر خاورمیانه اعلام کرد: «من امروز برای شما پیامی دارم: این جنگ، جنگ مردم ایران نیست. این جنگِ علی خامنه‌ای و رژیم اوست. مستبد ظالم در تهران تلاش می‌کند به جنگ‌افروزی‌هایش، رنگ و آب ملی‌گرایی ایرانی بدهد. او نماینده‌ی ملت ما نیست! جنایاتی که رژیم او علیه شما، همسایگان‌مان، مرتکب شده، اهانتی به ایرانیان و ارزش‌های ماست. برای ما ایرانیان، غرور ملی و عشق به کشورمان به قیمت نفرت، ستیزه‌جویی و دیگرستیزی نیست.»
در این پیام که به زبان انگلیسی و با زیرنویس فارسی و عبری و عربی منتشر شده، خطاب به ملل منطقه خاورمیانه آمده است: «مردم ایران دشمن شما نیستند. این جمهوری اسلامی است که دشمن مشترک ماست؛ دشمن همه مردم صلح‌جوی منطقه ماست از هر کشوری که باشند یا به هر دینی که باور داشته باشند. پس به شما دوستان‌مان در سراسر خاورمیانه می‌گویم: منطقه ما شایسته‌ی وضعیتی بسیار بهتر از اوضاع کنونی‌ست. اما برای اینکه موفق شویم، نخست این رژیم که برای نزدیک به نیم قرن ما را به گروگان گرفته، باید برود.»
ولیعهد ایران به مخاطبان در خاورمیانه اطمینان داده است: «می‌دانم که شاید می‌ترسید که تغییر رژیم در ایران، با خود هرج و مرج بیاورد. اما نترسید! ما اجازه نخواهیم داد که پس از سقوط این رژیم خلاء قدرت به وجود آید. ائتلافی گسترده از ایرانیان میهن‌پرست، در داخل و خارج، آماده‌اند تا برای خدمت به کشور ما و برقراری صلح با کشورهای منطقه وارد عمل شوند.»
وی با تأکید بر اینکه «صلح، وعده‌ای است که به خودمان و فرزندان‌مان مدیونیم و با هم می‌توانیم آن را به واقعیت تبدیل کنیم» به نقش خود در این راه اشاره کرده و اعلام کرده است: «من نیز به هم‌میهنانم گفته‌ام که به وظیفه خود عمل خواهم کرد. من بنا به خواست آنها، برای نظارت بر این گذار مسالمت‌آمیز به دموکراسی و بازگشت ایران به جامعه ملل، قدم به پیش خواهم گذاشت.»
متن کامل این پیام به شرح زیر است:
«خاورمیانه، گهواره تمدن، سرشار از داستان‌های پادشاهان، پیامبران و فیلسوفان بزرگ است؛ از کوروش تا موسی تا ابن خلدون، کشورهای ما زادگاه برخی از بزرگترین شخصیت‌های دوراندیش جهان بوده‌اند.
رهبرانی چون انور سادات، ملک حسین، مناخیم بگین، ملک فیصل و پدرم نیز ردای صلح‌طلبی برای ملت‌های ما بر تن کردند.
اما ۴۵ سال است که بسیاری از ما مجبور شده‌ایم در هراس زندگی کنیم: هراس از حمله تروریستی بعدی؛ هراس از جنگ؛ هراس از بی‌ثباتی اقتصادی؛ هراس از باج‌گیری هسته‌ای؛ چرا که ۴۵ سال پیش کشور من از سوی یک رژیم افراطی به گروگان گرفته شد که نه تنها به دنبال این است که مردم مرا در زنجیر نگه دارد بلکه می‌خواهد انقلاب خود را به کشورهای شما و مردم شما نیز صادر کند.
رژیم مستقر در تهران مسئول کشته شدن صدها هزار انسان بی‌گناه است: ایرانی، عرب و اسرائیلی؛ مسیحی، مسلمان و یهودی؛ این رژیم حمله ۷ اکتبر را تسهیل کرد؛ به درگیری‌های فرقه‌ای در سوریه، عراق، لبنان و یمن دامن زد و در تلاش است تا پادشاهی هاشمی را سرنگون و از «خادم حرمین شریفین» مشروعیت‌زدایی کند. این رژیم از فلسطینی‌ها به عنوان سپر انسانی استفاده می‌کند و اکنون این رژیم، گهواره تمدن ما را به آستانه جنگ منطقه‌ای کشانده است.
من امروز برای شما پیامی دارم: این جنگ، جنگ مردم ایران نیست. این جنگِ علی خامنه‌ای و رژیم اوست. مستبد ظالم در تهران تلاش می‌کند به جنگ‌افروزی‌هایش، رنگ و آب ملی‌گرایی ایرانی بدهد. او نماینده‌ی ملت ما نیست!
جنایاتی که رژیم او علیه شما، همسایگان‌مان، مرتکب شده، اهانتی به ایرانیان و ارزش‌های ماست. برای ما ایرانیان، غرور ملی و عشق به کشورمان به قیمت نفرت، ستیزه‌جویی و دیگرستیزی نیست.
هم‌میهنانم بارها و بارها نشان داده‌اند که نمی‌خواهند ثروت ایران صرف جنگ‌افروزی، تشدید بی‌ثباتی یا تأمین مالی تروریسم شود.
مردم ایران دشمن شما نیستند. این جمهوری اسلامی است که دشمن مشترک ماست؛ دشمن همه مردم صلح‌جوی منطقه ماست از هر کشوری که باشند یا به هر دینی که باور داشته باشند.
پس به شما دوستان‌مان در سراسر خاورمیانه می‌گویم:
منطقه ما شایسته‌ی وضعیتی بسیار بهتر از اوضاع کنونی‌ست. اما برای اینکه موفق شویم، نخست این رژیم که برای نزدیک به نیم قرن ما را به گروگان گرفته، باید برود.
خاورمیانه با آشوب و ناآرامی بسیار آشناست. بنابراین می‌دانم که شاید می‌ترسید که تغییر رژیم در ایران، با خود هرج و مرج بیاورد. اما نترسید! ما اجازه نخواهیم داد که پس از سقوط این رژیم خلاء قدرت به وجود آید. ائتلافی گسترده از ایرانیان میهن‌پرست، در داخل و خارج، آماده‌اند تا برای خدمت به کشور ما و برقراری صلح با کشورهای منطقه وارد عمل شوند.
من نیز به هم‌میهنانم گفته‌ام که به وظیفه خود عمل خواهم کرد.
من بنا به خواست آنها، برای نظارت بر این گذار مسالمت‌آمیز به دموکراسی و بازگشت ایران به جامعه ملل، قدم به پیش خواهم گذاشت.
صلح، نه میراث کهنه‌ی تاریخ است و نه رویایی در دوردست.
صلح، وعده‌ای است که به خودمان و فرزندان‌مان مدیونیم و با هم می‌توانیم آن را به واقعیت تبدیل کنیم.»