در حالى که به آغوش کشیدن عزیزان به هنگام سفر در همه فرودگاه‌‌هاى جهان معمول است، اما مقامات فرودگاهى در نیوزیلند قانون جدیدى را براى مسافران وضع نموده‌اند.
به گزارش خبرگزارى آسوشیتد پرس، به مسافرانی که شهر دنیدن نیوزیلند را ترک می‌کنند گفته شده که از این پس محدودیت زمانی «۳ دقیقه‌ای» برای آغوش گرفتن بدرقه‌کنندگان در فرودگاه وجود دارد.
مقامات فرودگاهی گفته‌اند: «هدف از چنین تصمیمی، جلوگیری از ایجاد ازدحام و سد راه به دلیل آغوش‌گرفتن‌‌هاى درازمدت است.»
گفته مى‌شود در خارج از ترمینال‌های این فرودگاه، تابلوهایی به چشم می‌خورد که روی آنها نوشته شده: «حداکثر زمان آغوش گرفتن سه دقیقه» و زیر این خط عبارت « براى خداحافظى دوستانه‌تر از پارکینگ استفاده کنید» به چشم مى خورد. جایی که ۱۵ دقیقه فرصت برای خداحافظی با عزیزانشان برای آنها در نظر گرفته شده است.
در حالی که بسیاری از افراد در شبکه‌های اجتماعی این حرکت را «غیرانسانی» خوانده‌اند، مدیرعامل این فرودگاه بر درستی تصمیم خود پافشاری می‌کند.
دی بونو در اینباره به خبرگزاری آسوشیتدپرس گفته: «ما به نقض حقوق اساسی بشر متهم شدیم که چطور جرأت می‌کنیم برای زمان آغوش دو نفر محدویت قائل شویم.»
او افزوده: «برخى هم از این تغییر استقبال کرده‌اند و این محدودیت برای حفظ روند آرام جابجایی مسافران وضع شده است و تابلوی نصب شده جهت یادآوری این نکته به مردم است که این مکان فقط برای خداحافظی سریع است.»
در برخی از فرودگاه‌ها در انگلستان جریمه‌هایی برای توقف بیش از حد اتومبیل‌ها اعمال می‌شود، اما تا حال تعیین محدودیت زمانی برای روابط عاطفی بین مسافران دیده نشده است.
دی بونو در توضیح رویکرد «عجیب و غریب» فرودگاه گفته: «سه دقیقه زمان زیادی برای توقف، خداحافظی با عزیزانتان و سپس ترک فرودگاه است.»
وى با ابراز اینکه وضع این محدودیت زمانی «واقعاً روش خوبی برای قطع آغوش‌ها و خداحافظی» است، تأکید کرده: « یک آغوش ۲۰ ثانیه‌ای به اندازه کافی طولانی است تا هورمون‌های تقویت کننده سلامتی اکسی توسین و سروتونین را آزاد کنند. هر چیزی طولانی‌تر واقعاً ناخوشایند است.»
با وجود وضع قانون جدید، مدیرعامل فرودگاه به مسافران اطمینان داده است که نیازی به نگرانی بیش از حد در مورد اجرای قانون ندارند چرا که «ما پلیس آغوش نداریم!»
فرودگاه دنیدن یک فرودگاه متوسط در شهر دنیدن است. شهرى که با جمعیت ۱۳۵ هزار نفر دومین شهر بزرگ جزیره جنوبی در نیوزیلند به شمار می‌رود.
گفتنى است، پیش از این شرکت هواپیمایی ملی نیوزیلند اجرای طرحی را آغاز کرده بود که در چارچوب آن مسافران پروازهای بین‌المللی را پیش از سوار شدن به هواپیما وزن می‌کنند.
«ایر نیوزیلند» در یک طرح یک ماهه حدود ۱۰ هزار مسافر بین‌المللی را با ترازو وزن کرد تا به این ترتیب خلبانان این شرکت پیش از برخاستن از زمین تصور دقیق‌تری از وزن و توازن وزنی هواپیما داشته باشند.
شرکت هواپیمایی ملی نیوزیلند تاکید کرده بود وزنی را که ترازو برای هر مسافر نشان می‌دهد در اختیار دیگران قرار نخواهد داد و وزن هر مسافر هم در جایی به نمایش درنخواهد آمد.
گویا اداره هوانوردی غیرنظامی‌نیوزیلند در دستورالعمل خود به خطوط هواپیمایى نیوزیلند بر لزوم تعیین وزن همه چمدان‌ها، کیف‌های کوچک و حتی وعده‌های غذایی که در طول پرواز سرو خواهند شد تاکید کرده بود.
آنها میانگین وزن هر مسافر را به همراه کیف و چمدان کوچکی که در داخل هواپیما به همراه داشته باشد ۸۶ کیلوگرم برآورد کرده‌اند. این رقم تخمینی تا پیش از سال ۲۰۰۴ میلادی ۷۷ کیلوگرم بود.
تصمیم «ایر نیوزیلند» برای وزن کردن مسافران در چهارچوب یک طرح یک ماهه در حالی اتخاذ شده بود که داده‌های بخش بهداشت و سلامت این کشور نشان از افزایش میانگین وزن شهروندان نیوزیلندی داشت.
