خانم ها و آقایان محترم،
با اندوه و وحشت از اعدام جمشید شارمهد، شهروند ایرانی- آلمانی، در زندانی در ایران آگاه شدیم.
این اقدام بی‌رحمانه تنها یک رویداد خاص نیست بلکه بخشی از یک روند نگران‌کننده است: امسال در ایران تا زمان نگارش این نامه ۵۳۷ نفر اعدام شده‌اند.
بر اساس آمارهای رسمی، پیش‌بینی می‌شود تا پایان سال ۲۰۲۳ دست‌کم ۸۵۳ نفر اعدام شوند، آماری تکان‌دهنده که ایران را به یکی از کشورهای پیشتاز در اعمال مجازات اعدام تبدیل کرده است.
پشت هر یک از این اعداد، انسانی با داستان، رویا و امید قرار دارد. نگرانی جدی دیگر، افزایش اعدام زنان در سال جاری است؛ بطوری که ۲۳ زن جان خود را از دست داده‌اند.
اما نکته مهم این است که در ایران، مجازات اعدام به ابزاری برای سرکوب معترضان، اقلیت‌های قومی و مذهبی نظیر بهاییان و تمامی کسانی تبدیل شده که برای آزادی و عدالت تلاش می‌کنند.
ما از دولت آلمان می‌خواهیم که به مسئولیت خود عمل کرده و قاطعانه در برابر این سیاست‌های دوگانه موضع‌گیری کند.
تا چه زمانی اتحادیه اروپا و دولت آلمان می‌خواهند تماشاچیانی خاموش در برابر نقض حقوق بشر باشند؟
تعارف های دیپلماتیک به رژیم تهران منفعت می‌رساند؛ اکنون زمان اقدامات قاطعانه است.
جمشید شارمهد یک شهروند آلمانی بود. اما آلمان تا کنون چه مسئولیتی پذیرفته است؟ به ندرت می‌توان شاهد اقدامات جدی یا اعتراض علیه رژیم ایران بود که از طریق بحران‌های خارجی و درگیری‌های نظامی منافع مردم را نادیده می‌گیرد.
در عوض، فشار داخلی با اعدام و شکنجه و وجود بیش از ۲۰ هزار زندانی سیاسی اعمال می‌شود. این فضای ترس، نشان‌دهنده جنگی تمام‌عیار علیه مردم ایران است.
آیا این درست است که جامعه جهانی در این وضع تنها نظاره‌گر جنایت باشد؟
ما از دولت آلمان می‌خواهیم، به گفتگوها و دیالوگ های انتقادی با یک رژیم تروریستی پایان دهد!
دولت آلمان اعدام جمشید شارمهد و هزاران نفر دیگر را به رسمیت بشناسد و از این امر جنایتکارانه را جدی بگیرد. پایان این رژیم ترور آغاز شده است، پاسخ شما به مردم چیست؟
ما باید به‌صورت مشترک فشار بیاوریم تا این روش وحشیانه پایان یابد. مطالعات متعدد نشان می‌دهد که مجازات اعدام تأثیر بازدارندگی قابل اندازه‌گیری بر نرخ جرم و جنایت ندارد.
استفاده گسترده از مجازات اعدام در ایران نه تنها نقض شدید حق زندگی است که در پیمان بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی به رسمیت شناخته شده، بلکه نشانه‌ای از نقص‌های ساختاری حقوق بشر و فساد و جنایت سازمان دهی شده در سیستم قضایی ایران نیز هست.
مبارزه ما علیه مجازات اعدام نیازمند تلاش و حمایت سیاسی گسترده است.
رژیم ایران تلاش می‌کند تعداد اعدام‌ها را پنهان نگه دارد. ما با فراخوان‌ها، از افرادی حمایت می‌کنیم که در معرض خطر اعدام قرار دارند.
مبارزه ما مردم ایران علیه نقض سیستماتیک حق زندگی در ایران است.
زندانیان سیاسی در زندان‌های ایران هر سه‌شنبه با اعتراض به اعدام‌ها، این مجازات غیرانسانی را رد کرده و خواستار لغو کامل آن هستند. این حرکت به عنوان مقاومتی بدون خشونت در برابر فشارهای حکومتی شکل گرفته است.
ما نباید از اقدام جنایتکارانه جمهوری اسلامی چشم‌پوشی کنیم!
با حمایت شما، می‌توان فریاد آزادیخواهانه مردم ایران برای آزادی را تقویت کرد، فریادی که با شعار “زن، زندگی، آزادی” این روزها در همه جهان سر داده می‌شود.
تلاش کنید سپاه پاسداران انقلاب اسلامی (IRGC) را در لیست سازمان‌های تروریستی قرار دهید! کنسولگری‌های این رژیم در آلمان را تعطیل کنید! سفیر خود را رسماً از تهران فرا بخوانید!
از دادخواهی دختر جمشید شارمهد، غزاله شارمهد، حمایت کنید! او از دولت آلمان درخواست می‌کند که پیکر پدرش را به او و خانواده‌اش تحویل دهد تا بتوانند او را بطور شایسته به خاک بسپارند.
آنها می‌دانند که رژیم ایران پس از اعدام، افراد را ناپدید می‌کند و به بستگان اجازه وداع نمی‌دهد.
در برابر رژیمی که نقش آن در منطقه و جامعه جهانی واضح است، شجاعت و قاطعیت نشان دهید.
حمایت شما ما را به جهانی بدون جنگ و مجازات اعدام، بدون شکنجه و زندان برای مخالفان نزدیک‌تر می‌کند، حتی در ایران.
با احترام
از طرف انجمن زن زندگی آزادی
فرانکفورت، ماینتس و ویسبادن
بهروز اسدی
رونوشت به:
تمامی فراکسیون‌های پارلمان آلمان و اتحادیه اروپا، رسانه‌ها، سازمان‌های حقوق بشری
این نامه سرگشاده به تاریخ ۳۰ اکتبر ۲۰۲۴ به دفتر ریاست جمهوری آلمان دفتر نخست وزیری و به وزیر خارجه و وزارت کشور آلمان ارسال شد.
