۱۰ دسامبر روز جهانی حقوق بشر، روز تغییر رویکرد جهانی به حقوق بنیادین انسان، روز باور و احترام به کرامت انسانی وحق برخورداری از یک زندگی شایسته و با عزت برای انسان است، حقوقی که چهل و شش سال است در ایران نقض و ذبح شرعی شده است.
جمهوری اسلامی ازهمان آغازِ به قدرت رسیدن با داس جهل و جنون و جنایت به تاراج حقوق بشر در ایران روی آورده و نشان داده است با پایه‌ای‌ترین حقوق بین‌الملل مدرن در تعارض آشکار و تقابل آشتی‌ناپذیر قرار دارد. سرکوب، زندان، شکنجه و کشتار دگراندیشان و معترضان و مخالفان، روزمره و نهادینه کردن خشونت و اعدام، گسترش و تعمیق نابرابری‌ها و بی‌عدالتی‌ها، تشدید روزافزون فقر، بیکاری، بیماری و انواع آسیب‌های اجتماعی، تشدید سرکوب زنان و اقلیت‌های دینی و قومی، سانسور و ستیز با آزادی اندیشه و بیان، برپائی جنگ‌های سایبری و رسانه‌ای با جعل اطلاعات و نفرت‌پراکنی، افزایش شدت و گستره‌ی جنگ‌افروزی و تشدید تنش‌های ژئوپلیتیک در منطقه و جهان، نمونه‌هائی از نقض آشکار حقوق بشر در میهن‌مان هستند.
جمهوری اسلامی در شرایط کنونی نیز که در تنگناهای گوناگون بی‌لیاقتی، ناکارآمدی، دشمن‌تراشی و ستیزه‌جویی در داخل و در منطقه و جهان قرار گرفته بر شدت و گسترش نقض حقوق بشر افزوده و تمامی زمینه‌های زندگی مردم را با تهدیدات جدی و جدیدی روبرو کرده و بیش از پیش بر سرکوبگری و محرومیت و تبعیض افزوده است. امروز نه فقط مردم میهن‌مان، بلکه افکار عمومی جهانیان نیز با نگرانی بسیار، به پیامدهای نقض حقوق بشر توسط حکومت استبدادی جمهوری اسلامی چشم دوخته‌اند، حکومتی که بنا بر گزارش بنیاد برومند در یکسال گذشته بیش از ۸۱۱ نفر را اعدام کرده است و در حال حاضر نیز سایه اعدام بر سر تعداد زیادی از زندانیان سیاسی کشور، مثل “وریشه مرادی”، “پخشان عزیزی” و “بچه‌های پرونده اکباتان” سنگینی می‌کند، حکومتی که با تصویب لایحه “حجاب و عفاف” که از جانب مجلس اسلامی قرار است از همین ماه به اجرا دربیاید نقض حقوق بنیادین زنان ایران و بارزترین آپارتاید جنسیتی را نشان خواهد داد.
جمهوری اسلامی همواره تلاش کرده است که با ویران کردن همه ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی سرزمین‌مان و جایگزینی قوانین و باورهای قرون وسطایی، راه هر نوع تغییر و تحولی را در همه عرصه‌ها بر مردم مسدود کند و توجه رو به رشد آنها را به ارزش‌های مدرن و جهانشمول جامعه جهانی از جمله پاسداشت روز جهانی حقوق بشر مختل نماید.
“پیمان همکاری” به عنوان ائتلافی از هفت حزب و سازمان سیاسی، از تمامی نیروهای دموکراسی‌خواه دعوت می‌کند تا با گسترش و تعمیق همکاری با یکدیگر در جهت برون‌رفت از بحران‌های کنونی کشور و دستیابی به آزادی، رفاه، آبادی و صلح فعالیت‌های مشترک اثرگذاری در عرصه‌های مختلف از جمله پایان دادن به نقض حقوق بشر در ایران داشته باشیم و با باورمندی و پایبندی به کرامت انسانی و آزاداندیشی و آزادیخواهی ، راه بحران‌آفرینی و خشونت فراگیر به جامعه را مسدود کنیم. دستیابی به حقوق مدنی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در میهن‌مان با سرنگونی حکومت اسلامی و جایگزینی آزادی و دموکراسی محقق خواهد شد.
“پیمان همکاری” بر این باور است تا هنگامی که حیات جمهوری اسلامی ادامه یابد این حکومت به نقض گسترده حقوق بشر ادامه خواهد داد و احترام و توجه به کرامت انسانی در میهن‌مان به عنوان امری جهانی، تقسیم‌ناپذیر، غیرقابل انکار و تحریف‌ناپذیر در گرو رهایی از ساختار سیاسی این حکومت دینی خواهد بود.
ما تردید نداریم که با مبارزه و پیروزی محتوم مردمِ رنجدیده و زجرکشیده، و با اتکا به” اراده مردم به عنوان اساس قدرت حکومت” به زودی روز جهانی حقوق بشر را در ایرانی آزاد، سکولار و رها از ستمگری و تبعیض جشن خواهیم گرفت.
سازمان‌های عضو پیمان همکاری
شورای مدیریت گذار، حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات)، شورای ملی تصمیم، جمعیت سوسیال دموکراسی برای ایران، اتحاد برای آغازی نو، سازمان دموکراتیک یارسان، جنبش وحدت ملی ایرانیان
۱۹ آذر۱۴۰۳ / ۹ دسامبر۲۰۲۴
