زمین فصاحت برگ چنار را
به باد خسته‌ی پاییز می‌سپرد
هوا ترنم سودایی شکفتن را
ز نبض بی‌تپش خاک می‌گرفت
غروب حرف خودش را
به گوش جنگل خاموش گفته بود
و شیروانی لال،
میان دوده‌ی افشان شب شبح می‌شد
میان درهم هذیان من دو شعله‌ی سبز
نشست.
به روی شیشه تار
ملال پرده شکست
و از حقیقت اشیا بوی شک برخاست
و با حقیقت اشیا بوی او پیوست
کتایون حلاجان – روز چهارشنبه یازدهم دسامبر ۲۰۲۴ مراسم گرامیداشت یدالله رویایی شاعر نوپرداز به کوشش انجمن« نوروز» با مدیریت دکتر مسعود میرشاهی در پاریس برگزار شد.
در شروع این مراسم هما معینی کارگردان و نویسنده به معرفی مجموعه شعر خود که به تازگی در فرانسه منتشر شده است پرداخت و سپس اشعار یدالله رویایی به زبان فارسی و فرانسه با همراهی تنبور کاوه کاووسی خوانده شد. خواندن اشعار به زبان فارسی را اورنگ قلیخانی و بخش فرانسه آن را اوا رویایی نوه یدالله رویایی به عهده داشتند.
یدالله رویایی در ۱۷ اردیبهشت سال ۱۳۱۱ در دامغان متولد شد. او تحصیلات خود را تا مقطع دبیرستان در دامغان ادامه داد و سپس برای ادامه تحصیل به دانشگاه تربیت معلم در تهران رفت. نخستین اشعار یدالله رویایی در سن ۲۲ سالگی و با نام مستعار «رویا» در مجلات آن زمان منتشرشد.
یدالله رویایی در سال ۱۳۴۴ هفته‌نامه ادبی «بارو» را به همراه احمد شاملو تاسیس کرد. او همچنین در سال ۱۳۴۸ به همراه ابراهیم گلستان و محمود زند «نشر روزن» را راه انداخت.
یدالله رویایی یکی از پایه گذاران شعر معروف به «شعر حجم» در ایران و یکی از تاثیرگذار ترین شاعران نسل خویش است.
او به همراه چند تن از شاعر دیگر بیانیه شعر حجم (اسپاسمانتالیسم) را در سال ۱۳۴۸منتشر کردند که بعدها مسیر تازه ای را در شعر فارسی با عنوان «شعر حجم» گشود. او در سال ۱۳۵۴ به کشور فرانسه مهاجرت کرد و بعدها با وقوع انقلاب۵۷ در ایران تا پایان عمر در همین کشور زندگی کد. او در فرانسه نیز همچنان به نوشتن و فعالیت های فرهنگی ادامه داد. در سال ۱۳۵۸ «مدرسه زبان و ادبیات فارسی» را در این شهر تاسیس کرد. بیشتر کتاب‌های یدالله رویایی توسط انتشارات معتبر به زبان فرانسه منتشر شده است. او همچنین در سال ۲۰۰۱ از طرف وزارت فرهنگ فرانسه نشان شوالیه هنر و ادب را دریافت کرد.
یدالله رویایی در ۲۴ شهرریور ۱۴۰۱ تنها اندکی پیش از اعتراضات مردم در پی کشته شدن مهسا امینی، در پاریس چشم از جهان فروبست و در آرامستان «پرلاشز» به خاک سپرده شد.
