دبیرکل انجمن کارفرمایی صنعت پتروشیمی اعلام کرده به علت کمبود گاز و افزایش مصرف در بخش خانگی، گاز ۱۲ کارخانه پتروشیمی قطع شده است. همزمان محمد اتابک وزیر صنعت، معدن و تجارت نیز امروز شنبه ۱۵ دیماه ناترازی انرژی و قطع برق صنایع را سبب اختلال در چرخه تولید دانسته است.
احمد مهدوی ابهری دبیرکل انجمن کارفرمایی صنعت پتروشیمی اعلام کرده به علت افزایش مصرف گاز در بخش خانگی طی روزهای گذشته و تشدید کمبود گاز، گاز ۱۲ پتروشیمی قطع شده است.
سعید توکلی معاون وزیر نفت در امور گاز هفته گذشته از افزایش اوج مصرف در آخر هفته خبر داده و گفته بود روزهای پنجشنبه و جمعه، ۱۳ و ۱۴ دیماه، مصرف گاز به اوج میرسد و مدیریت مصرف ضروری است.
وی در حالی شرایط را «پایدار» خوانده بود که اکنون مشخص شده نه تنها قطع گاز صنایع در روزهای گذشته تشدید شده بلکه گاز ۱۲ کارخانه پتروشیمی نیز قطع شده تا گاز بخش خانگی قطع نشود!
مدیرعامل شرکت ملی گاز نهم آذر گفته بود در صورت عدم صرفهجویی خانوارها، شرکت ملی گاز نمیتواند گاز را به صنایع مولد، پتروشیمیها، سیمان، فولاد و سایر صنایع برساند.
حسن عباسزاده مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران امروز اعلام کرده که ۱۸ میلیارد دلار سرمایهگذاری صنعت پتروشیمی به دلیل مصرف بیش از حد گاز در بخش خانگی و نبود آن در صنعت در دسترس نیست.
مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی ایران تأکید کرده باید با کاهش مصرف در بخش خانگی این میزان سرمایهگذاری را در صنعت پتروشیمی فعال کرد.
حسن عباسزاده افزوده: «مقرر شده در برنامه هفتم پیشرفت کشور ظرفیت صنعت پتروشیمی به ۱۳۱ میلیون تن برسد، اما اکنون ۲۱ درصد ظرفیت صنعت پتروشیمی را نمی توان استفاده کرد که ۶۰ درصد از آن به دلیل نبود گاز است.»
کمبود گاز از یکسو سبب قطع گاز صنایع مختلف کشور شده و از سوی دیگر تولید برق را با چالش روبرو کرده است. صنایع در حالی با قطع گاز روبرو هستند که بار کمبود برق نیز به این بخش تحمیل شده و برق در صنایع مختلف کشور جیرهبندی شده است.
قطع گاز و برق صنایع زیان گستردهای را برای اقتصاد کشور در پی داشته است. در حالی که فعالان صنفی مدتهاست درباره زیان ناشی از قطع انرژی صنایع هشدار میدهند، محمد اتابک وزیر صنعت، معدن و تجارت نیز امروز شنبه ۱۵ دیماه ناترازی انرژی و قطع برق را صنایع سبب اختلال در چرخه تولید دانسته است.
وزیر صمت اعلام کرده: «بهترین راهکار برای جبران این ناترازیها این است که صنایع بخشی از انرژی مورد نیاز صنعت خود را تولید کنند و بخشی از آن را نیز وزارتخانهها تأمین کنند.»
فرهاد شهرکی عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی روز گذشته در گفتگو با وبسایت «تجارت نیوز» درباره دلایل خاموشیها و کمبودهای انرژی در کشور توضیح داد: «اگر یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون متر مکعب در شبکه گاز کشور داشته باشیم هیچ مشکلی وجود نخواهد داشت. میزان گازی که الان در شبکه وجود دارد حدود ۸۵۰ میلیون متر مکعب است. پس از آن شکل آرمانی چیزی حدود ۳۵۰ میلیون متر مکعب فاصله داریم.»
وی افزوده: «حدود ۷۰۰ میلیون متر مکعب در شبانهروز مصرف گاز شبکه خانگی است یعنی کل گازی که باقی میماند ۱۵۰ میلیون متر مکعب است که باید در صنایع و سایر بخشها توزیع شود. با توجه به اینکه امسال میانگین دما نسبت به سال قبل کمتر است، عملا باعث شده شرایط ما با سال گذشته قابل مقایسه نباشد.»
عضو کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی همچنین به تعهد صادرات گاز به ترکیه به عنوان دیگر عوامل کمبود گاز برای مصرف داخلی اشاره کرده است: «شرکتهای ترکی قراردادی از سالها قبل با ایران داشتند که براساس آن ایران باید حدود ۳ میلیارد متر مکعب در زمستان به آنها گاز تحویل میداد. سال گذشته به علت مشکلی که در شبکه ترکیه به وجود آمد این گاز را از ایران نگرفتند و این باعث شد که گاز به شبکه داخلی تزریق و به مصرف کمک کند. اما امسال براساس آن قرارداد گاز خود را میبرند.»
این نماینده مجلس شورای اسلامی تأکید کرده دولت با قطع گاز و برق بخشهای مختلف تولیدی و صنعتی «ضربه مهلکی» به کشور وارد کرده و «بنابراین به نظر من مراجع بالادستی رسیدگی کنند که اگر نیروگاهها باید در ۶ ماه اول مازوتسوزی میکردند و امتناع کردهاند، الان صادقانه به مردم اطلاع دهند و در اینباره پاسخگو باشند.»
تداوم بحران کمبود انرژی در کشور؛ پزشکیان میگوید پاسخی برای مردم ندارد!
هاشم اورعی عضو هیئت علمی دانشگاه «شریف» هفته گذشته در یکی از برنامههای صداوسیمای جمهوری اسلامی درباره بحران انرژی گفته «درواقع «ناترازی» واژه درستی نیست. «کمبود» واژه مناسبی است، اما ما از کمبود هم گذشتیم. ما در حوزه انرژی وارد مرحله «بحران» شدهایم.»
هاشم اورعی گفته: «در سال جاری ۱۸ هزار مگاوات کمبود برق داشتیم که نتوانستیم پاسخ دهیم. پیشبینی میکنیم این عدد برای سال آینده به ۲۴ هزار مگاوات برسد. وقتی همه حاملهای انرژی را کنار هم میگذاریم میبینیم که ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان حاملهای انرژی است. اما مشکل اصلی ما تولید نیست مشکل ما مصرف است که باعث این بحران میشود.»
او درباره ریشههای بحران ناترازی گفته «این مشکل یک شبه ایجاد نشده و حاصل حداقل دو دهه بی برنامگی در سیاستهای انرژی است. هر دولتی انرژی را از یک کالای تجاری به ابزار سیاسی تبدیل کرده است. این مشکل یک شبه و بدون درد حل نمیشود. اولین گام این است که مسئولین در کمال صراحت و شجاعت به مردم توضیح بدهند. معتقدم در مسیر درستی گام برنمیداریم. مسیر درست این است که یک جمعی خارج از دولت جلساتی داشته باشند و سیاست انرژی در حوزههای مختلف را تدوین کنند و در نهایت به این برسند که گاز، بنزین و برق طی دوره پنج ساله به بخش خصوصی منتقل شود.»
به تازگی گروههای انرژی و علوم سیاسی «پروژه ققنوس ایران» در مطلبی با عنوان «تله انرژی: سوء مدیریت منابع و مسیر جمهوری اسلامی به سوی فروپاشی» به بحران انرژی و پیامدهای آن در ایران پرداخته است.
بر اساس این مطلب «بحران کمبود انرژی یکی از مهمترین عوامل تسریع زوال دولتها محسوب میشود و برای جمهوری اسلامی این بحران مستقیماً مدل حکومت آن را هدف قرار داده است. ناتوانی در تأمین امنیت انرژی کشور، ستونهای کلیدی ثبات دولت را متزلزل میکند، از جمله کارکرد اقتصادی، اعتماد عمومی، و اهرمهای ژئوپلیتیک. فشارهای ناشی از کمبود انرژی در ایران نه تنها خطر تعمیق وضعیت زوال دولت را افزایش میدهد، بلکه آن را به سمت فروپاشی احتمالی سوق میدهد.»
در بخشی از این مطلب آمده «کمبود انرژی یکی از آشکارترین و فوریترین نشانههای ناکارآمدی حکومت است و تأثیر آن در سراسر جامعه احساس میشود و از مرزهای اجتماعی- اقتصادی و منطقهای نیز فراتر میرود. این بحران به عنوان یک محرک قدرتمند در شکل گرفتن ناآرامیهای عمومی عمل کرده و گروههای مختلف را حول نارضایتیهای مشترک متحد میکند. برای مثال، در ژانویه ۲۰۲۳، خاموشیهای گسترده و کمبود گاز باعث اعتراضاتی در چندین استان شد که معترضان خشم خود را نه تنها علیه مسئولان محلی بلکه علیه نظام و دولت نیز معطوف کردند. همچنین در نوامبر ۲۰۱۹ (آبان۹۸) افزایش ناگهانی ۲۰۰ درصدی قیمت بنزین باعث اعتراضات گسترده در سراسر کشور شد، به ویژه در میان اقشار کمدرآمدی که به یارانههای سوخت وابسته هستند. این اعتراضات با سرکوب خشونتآمیز مواجه شد و گزارشهایی مبنی بر کشته و زخمی شدن و دستگیری هزاران نفر، از جمله هدف قرار دادن شهروندان توسط تکتیراندازهای دولتی منتشر شد.»
«پروژه ققنوس ایران» تأکید کرده: «این الگوی ناآرامیها بیانگر تعمیق و گسترش نارضایتیهای اجتماعی است. بر اساس نظرسنجی سال ۲۰۲۳ مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران (ایسپا)، بیش از ۷۰ درصد از پاسخدهندگان کمبود انرژی را یک «تهدید جدی» برای کیفیت زندگی خود میدانند. در طول تاریخ، ناتوانی دولتها در ارائه خدمات پایه و اولیه همواره موجب تشدید نارضایتی عمومی و افزایش اعتراضات شده است. در این شرایط، کمبود انرژی نه تنها به عنوان نمادی از شکست حکومت، بلکه به عنوان یک محرک بحرانی برای اعتراضات گستردهتر که مشروعیت و اقتدار نظام را به چالش میکشد، عمل میکند.»