انقلابی که رضاشاه بزرگ در راستای حق زنان در۱۷ دیماه ۱۳۱۴ به انجام رساند خاری در چشم متحجرینی بود که زن را کفن‌پوش و بدچهره و یا بی‌چهره، اسیر در پستوی خانه‌ها می‌خواستند. انقلابی که او آغاز کرد و با انقلاب سفید شاه و ملت گسترش یافت، حتی بعد از شورش ۵۷ و استقرار نیروهای سرخ و سیاه ارتجاع، آخوندها نتوانستند همه حقوق زنان را دیگر بار باز پس بگیرند.
۱۷ دی، روزی که پرده‌های اجبار کنار رفت و نور آزادی بر قامت زنان ایران تابید، یادآور مسیری است که هنوز ناتمام مانده است. از آن روز تا امروز، دختران این سرزمین برای آنچه ازلی و ابدی است یعنی آزادی انتخاب و کرامت انسانی، بپا خاسته‌اند و نشان داده‌اند که آزادی، حق غیرقابل انکار هر انسان است.
امروز، پژواک گام‌های استوار دختران و زنان ایران در خیابان‌ها، یادآور شجاعتی است که هرگز به زنجیر کشیده نخواهد شد. آنها در تمام دوران ننگین حکومت اسلامی بی‌وقفه می‌جنگند و با تحمل هزینه‌های بسیار، همواره نظام را وا می‌دارند که عقب‌نشینی کند. از این رو زنان پیشگامان موفق در راه آزادی هستند و الگویی بی‌بدیل برای قیام سراسری مردم ایران.
نهاد مردمی ۱۷ دیماه، این روز پرافتخار در تاریخ مدنی ایران را به تمامی دخترانی که با گیسوان رها در باد، آزادی را فریاد می‌زنند و به همه بانوان آزاده و پیشرو ایران شادباش می گوید و براین باور است که رهائی ایران و ایرانی از چنگال فرقه تبهکار اسلامی حاکم در ایران که به زودی رخ خواهد داد، مدیون مبارزات بی امان زنان در همه عرصه‌های سیاسی و اجتماعی و مدنی می‌باشد.
نور آزادی هرگز خاموش نمی‌شود.
زنده باد زنان ایران، زنده باد آزادی!
نهاد مردمی
