به گزارش جامعه جهانی بهائی، این جامعه از تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد خواسته است که در نشست آتی بررسی ادواری جهانی (UPR) شورای حقوق بشر که در ژنو برگزار می‌شود، جمهوری اسلامی ایران را به دلیل نقض مداوم و سیستماتیک حقوق جامعه بهائی، مورد بازخواست قرار دهد. این جلسه که در تاریخ پنجم بهمن‌ماه برگزار خواهد شد، چهارمین بررسی ادواری جهانی ایران خواهد بود و کارنامه حقوق بشر حکومت اسلامی در ایران را به دقت مورد ارزیابی قرار خواهد داد.
فرآیند بررسی ادواری جهانی، ساز و کار بررسی همتایان تحت نظر شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد است و فرصتی را در اختیار کشورهای عضو سازمان ملل قرار می‌دهد تا عملکرد یکدیگر را در زمینه حقوق بشر ارزیابی کرده و توصیه‌هایی ارائه دهند. حکومت ایران با وجود پذیرش توصیه‌های متعدد در آخرین بررسی در سال ۱۳۹۸، هیچ گام معناداری در جهت رفع آزار و سرکوب بهائیان که بزرگترین اقلیت دینی غیرمسلمان کشور هستند برنداشته است. در عوض نقض حقوق بشر جامعه بهائی شدت گرفته است، موضوعی که نشان از بی‌اعتنایی آشکار حکومت ایران نسبت به تعهدات بین‌المللی است.
سیمین فهندژ نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد گفت: «ما از تمامی کشورهای عضو سازمان ملل متحد می‌خواهیم که تعهد خود به حقوق بشر را جدی بگیرند و در جریان فرآیند بررسی ادواری جهانی، رفتار حکومت ایران با بهائیان را محکوم کنند. هر کشور عضو سازمان ملل نسبت به رعایت اصول حقوق بشر و آزادی عقیده، مسئولیتی اخلاقی دارد. این لحظه‌ای سرنوشت‌ساز برای مقابله قاطعانه با تبعیض دینی حکومت ایران، حمایت از حقوق بهائیان این کشور و نشان دادن این است که جهان در برابر سرکوب کل یک جامعه تنها به خاطر باورهایشان توسط حکومت ایران سکوت نخواهد کرد.»
وی همچنین گفت: «آزار و اذیت بهائیان در ایران نه تنها نقض حقوق بشر بلکه لکه ننگی بر وجدان جمهوری اسلامی ایران است. حکومت ایران با وجود درخواست‌های مکرر برای پاسخگویی، همچنان به تشدید سرکوب این جامعه صلح‌آمیز ادامه می‌دهد. ما از کشورهای عضو سازمان ملل متحد می‌خواهیم که از فرآیند بررسی ادواری جهانی به عنوان ابزاری برای مطالبه تغییرات ملموس و واقعی استفاده کنند.»
گزارشگر ویژه سابق سازمان ملل متحد در زمینۀ آزادی دین یا عقیده، آزار و اذیت بهائیان را یکی از «شدیدترین نمونه‌های آزار و اذیت دینی در جهان امروز» خواند و آن را سرکوبی از «گهواره تا گور» توصیف کرد. گزارش جدید سازمان «دیده‌بان حقوق بشر» نیز این سرکوب‌ها را مصداق «جنایت علیه بشریت در زمینه سرکوب دینی» دانسته است. بهائیان در ایران به‌مدت بیش از ۴۵ سال بطور سیستماتیک مورد آزار و سرکوب قرار گرفته‌اند، از ورود به دانشگاه‌ها و استخدام در مشاغل دولتی محروم شده‌اند، مرتباً خودسرانه بازداشت و زندانی می‌شوند و روزانه با مصادرۀ اموال، تخریب گورستان‌ها و بسیاری از موارد دیگر نقض حقوق بشر مواجه هستند.
سرکوب بهائیان در ایران: تشدید سرکوب‌ها
جامعه بهائی ایران همچنان با تبعیض و سرکوب گسترده‌ای از جمله بازداشت‌های خودسرانه، مصادره اموال، محرومیت از دسترسی به تحصیلات عالی و اشتغال و نفرت‌پراکنی از جانب حکومت مواجه است. این سرکوب سیستماتیک از انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ آغاز شد و در سال ۱۳۶۹ سندی از شورای عالی انقلاب فرهنگی آن را تقویت کرده و به قانون تبدیل نمود. این سند که به امضای آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر ایران رسیده است، سیاست‌های تبعیض‌آمیز علیه بهائیان را شرح می‌دهد.
حمایت بین‌المللی از جامعه بهائی ایران
آزار و اذیت بهائیان در ایران و شواهدی که حاکی از کارزار نگران‌کننده سرکوب سیستماتیک است باعث شده که سازمان‌های برجسته حقوق بشری و کارشناسان سازمان ملل، حکومت ایران را به طرز گسترده‌ای محکوم کنند. گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور ایران انگیزه این آزار و اذیت‌ها را «نسل‌کشی» توصیف کرده است. گزارشی اخیر از سوی کمیته حقیقت‌یاب سازمان ملل متحد با نشان دادن اینکه زنان بهائی از زمان جنبش سال ۱۴۰۱ تا کنون بیشتر از سایرین مورد هدف قرار گرفته‌اند از تشدید هدفمند سرکوب‌ها پرده برداشته است.
هجده کارشناس سازمان ملل متحد در اقدامی بی‌سابقه با انتشار نامه‌ای مشترک، عملکرد حکومت ایران را محکوم کردند. همزمان «بنیاد عبدالرحمن برومند» گزارشی تکان‌دهنده از ۴۵ سال خشونت علیه جامعه بهائی را منتشر کرد. در ادامه موج خشم جهانی، یک بیانیه مطبوعاتی جدید از سازمان ملل متحد، هدف قرار دادن سیستماتیک زنان بهائی را محکوم کرد و خواستار اقدام فوری برای مقابله با این موارد نقض حقوق بشر شد.
این موج توجهات بین‌المللی بر لزوم محافظت از بهائیان ایران در مقابل کارزار بی‌امان سرکوب و خشونت تأکید دارد.
جامعه جهانی بهائی از همه دولت‌ها می‌خواهد که موارد زیر را به حکومت ایران توصیه کنند:
تضمین برابری و عدم تبعیض: انجام اقداماتی موثر مطابق معیارهای بین‌المللی حقوق بشر برای حذف کلیه شکل‌های تبعیض علیه جامعه بهائی، از جمله در زمینه آموزش، اشتغال و دسترسی به خدمات عمومی.
رعایت آزادی دین برای همه: تضمین حق آزادی دین یا عقیده برای همه افراد از جمله اعضای جامعه بهائی از طریق متوقف ساختن هر نوع سرکوب و تبعیض.
توقف آزار و اذیت‌های سیستماتیک: پایان دادن فوری به سرکوب‌های حکومتی علیه بهائیان، از جمله بازداشت‌های خودسرانه، مصادره اموال، محرومیت از تحصیلات عالی و اجرای سند سال ۱۳۶۹ که این جامعه را مورد هدف قرار می‌دهد.
توقف نفرت‌پراکنی‌های حکومتی: پایان دادن به کارزارهای نفرت‌پراکنی حکومتی علیه بهائیان و ترویج مدارا بر اساس تعهدات بین‌المللی.
بازگرداندن املاک مصادره‌شده: بازگرداندن زمین‌ها و املاک مصادره‌شده به بهائیان و پایان دادن به مصادره اموال بیشتر به دلیل اعتقادات دینی.
سیمین فهندژ در همین ارتباط گفت: «فرآیند بررسی ادواری جهانی، ساز و کاری حقوق بشری است که برای پاسخگو ساختن کشورها در قبال نقض معیارهای حقوق بشر تدوین شده است. بنابراین بیایید دقیقاً همین کار را انجام دهیم و در کنار هم به تعهدمان برای مقابله با بی‌عدالتی پایبند باشیم. بهائیان ایران نمی‌توانند بیش از این برای به رسمیت شناخته شدن حقوق اولیه انسانی خود منتظر بمانند. اکنون زمان آن فرا رسیده که جامعه بین‌المللی اقدام کند.»
