مسعود پزشکیان در نشست با شماری از مقامات دولتی و فرماندهان نظامی پیشنهاد داد، برخی نهادها مثل نیروهای مسلح که ماموریت‌های دریایی دارند، پادگان‌ها و نیروهای خود را به جنوب منتقل کنند.
در این جلسه که روز یکشنبه ۳۰ دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد، رئیس سازمان برنامه و بودجه، وزرای امور اقتصادی و دارایی، صنعت، معدن و تجارت، نفت، نیرو و تعاون و کار و رفاه اجتماعی و فرماندهان نیروهای دریایی ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی نیز حضور داشتند و به ارائه نقطه نظرات خود پرداختند.
پیشتر فاطمه مهاجرانی سخنگوی دولت پزشکیان گفته بود: «پایتخت جدید کشور بطور قطع در منطقه مکران و جنوب کشور قرار خواهد گرفت!»
در همین جلسه گزارش نیروی دریایی ارتش برای «توسعه دریامحور» ارائه شد که در آن شهرام ایرانی فرمانده این نیرو پیشنهاد ارائه مجوز بانکرینگ سوخت (سوخت‌رسانی به کشتی‌ها) را مطرح کرد.
پزشکیان با اشاره به این پیشنهاد، دستور بررسی و صدور مجوز به نیروی دریایی ارتش در این زمینه را صادر کرد و گفت: «یکی از راه‌های توسعه اقتصادی در بنادر جنوبی، صدور مجوز صنایع مینی‌فاینر (پالایشگاه‌های کوچک) است که دستور تسهیل برای تأسیس این صنایع صادر شده است.»
او افزود: «مینی‌فاینرها می‌توانند جایگزین مناسبی برای مقابله با پدیده قاچاق سوخت، تحریم‌ها و نیز کمک به اقتصاد محلی باشند، لذا لازم است در این زمینه نقشه عملیاتی تهیه و ارائه شود.»
در این جلسه همچنین پیشنهادهایی برای توسعه گردشگری دریایی از جمله «ایجاد تور گردشگری به قطب جنوب» نیز مطرح شد که پزشکیان دستور داد، پیشنهادها در این زمینه به صورت دقیق بررسی و در جلسه بعد ارائه شود تا تصمیم‌گیری مناسب صورت گیرد.
پیشتر فرمانده نیروی دریایی ارتش اوایل مهرماه ۱۴۰۲ گفته بود در قطب جنوب پایگاه نظامی احداث می‌کنیم. او توضیح داده بود: «ما چون از سواحل زیبای مکران به قطب جنوب مسلط هستیم، در آنجا ملکیت داریم. این ملکیت متعلق به مردم است و انشاالله برنامه ما این است که بتوانیم پرچم جمهوری اسلامی را آنجا بالا ببریم.»
انتقال پایتخت از تهران یکی از طرح‌های خیالپردازانه است که چهار دهه از سوی دولت‌های جمهوری اسلامی مطرح شده اما در عمل امکان و ظرفیت انجام آن وجود نداشته است.
در همین ارتباط روزنامه «جوان» وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ۲۴ دی‌ماه ۱۴۰۳ انتقال پایتخت به مکران را «سنگ بزرگ علامت نزدن» خواند و نوشت: «صرفاً برای خوشامد مخاطب حرفی زده می‌شود.»
پیشنهاد پزشکیان به نیروهای مسلح برای انتقال پادگان‌ها به جنوب ایران در حالی مطرح می‌شود که به نطر می‌رسد او و همفکرانش با وجود بحران‌های اقتصادی حکومت، به هزینه و امکان چنین جابجایی‌هایی فکر نکرده‌اند. این در شرایطی است که پادگان‌های هم‌اکنون مستقر در مناطق ساحلی جنوب و همچنین بعضی شهرک‌های نظامی‌نشین آن منطقه حتا فاقد امکانات رفاهی معمولی برای خانواده‌ها هستند.
