«دو زن» در یک قاب؛ خاطره‌ای از روزهای دور

- فرهاد استوانی نقاش و نویسنده ایرانی سالیان دراز است که در پاریس زندگی می‌کند. وی در بیشتر شهرهای دنیا نمایشگاه برگزار کرده و آثار وی توسط چندین موزه معتبر در جهان خریداری شده است. این هنرمند بیش از پنجاه سال است که خارج از جغرافیای ایران زندگی می‌کند. اما هنوز دستمایه آثارش خاطرات و تصویرهای کودکی‌اش در ایران است.
- پروژه «دو زن» حاصل هجده سال کارِ فرهاد استوانی است. پروژه‌ای که با پیدا کردن یک عکس سیاه و سفید در لابلای عکس‌های خانوادگی او آغاز شد... دو زن. مادر و مادربزرگ در یک قاب...
- فرهاد استوانی در مورد نمایشگاه «دو زن» می‌گوید: «حدود بیست سال پیش در میان آلبوم‌های خانوادگی یک عکس سیاه‌سفیدِ قدیمی‌ از مادر و مادربزرگم پیدا کردم و چنان تاثیری روی من گذاشت که نمی‌توانستم عکس را کنار بگذارم. از خودم می‌پرسیدم که چه شد. این دو نفر کجا هستند. مادربزرگ در آرامستانی نزدیک پاریس به خاک سپرده شده و مادر در کالیفرنیا... سرنوشت ما و سرنوشت آن سرزمین چه شد...»

یکشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۳ برابر با ۲۶ ژانویه ۲۰۲۵


کتایون حلاجان – «دو زن» عنوان نمایشگاه تازه‌ای از فرهاد استوانی است. این نمایشگاه شامل عکس، نقاشی و طراحی این هنرمند و همچنین رونمایی و امضای کتاب «دو زن» است.

فرهاد استوانی در نمایشگاه پاریس

پروژه «دو زن» حاصل هجده سال کارِ فرهاد استوانی است. پروژه‌ای که با پیدا کردن یک عکس سیاه و سفید در لابلای عکس‌های خانوادگی او آغاز شد… دو زن. مادر و مادربزرگ در یک قاب…

 

فرهاد استوانی نقاش و نویسنده ایرانی سالیان دراز است که در پاریس زندگی می‌کند. وی در بیشتر شهرهای دنیا نمایشگاه برگزار کرده و آثار وی توسط چندین موزه معتبر در جهان خریداری شده است. این هنرمند بیش از پنجاه سال است که خارج از جغرافیای ایران زندگی می‌کند. اما هنوز دستمایه آثارش خاطرات و تصویرهای کودکی‌اش در ایران است.

فرهاد استوانی در مورد نمایشگاه «دو زن» می‌گوید: «حدود بیست سال پیش در میان آلبوم‌های خانوادگی یک عکس سیاه‌سفیدِ قدیمی‌ از مادر و مادربزرگم پیدا کردم و چنان تاثیری روی من گذاشت که نمی‌توانستم عکس را کنار بگذارم.»

وی ادامه می‌دهد: «از خودم می‌پرسیدم که چه شد. این دو نفر کجا هستند. مادربزرگ در آرامستانی نزدیک پاریس به خاک سپرده شده و مادر در کالیفرنیا… سرنوشت ما و سرنوشت آن سرزمین چه شد… دفترچه‌ی چهل برگی را که نزدیکم بود، برداشتم و شروع کردم به فکر کردن و همزمان با آن طراحی کردن. حدود چهل تصویر از روی آن یک عکس کشیدم. بعد عکس‌های دیگری از مادرم پیدا کردم تا بتوانم استخوان‌بندی صورتش را دوباره به یاد بیاورم. این دو زن در زندگی من نقش مهمی‌داشتند. مادربزرگم با ما زندگی می‌کرد و برای من مانند مادر بود . به یاد می‌آورم زمانی که گرسنه از مدرسه به خانه می‌رسیدیم و مادر و پدرم هر دو سر کار بودند. او بود که نان سنگک را بر می‌داشت و تکه پنیری روی آن می‌گذاشت و به دست ما می‌داد تا شام آماده شود. هم او که بعدا با ما مجبور به ترک وطن شد.»

فرهاد استوانی توضیح می‌دهد: «این پروژه هجده سال طول کشید. گاه به گاه در تمام این سال‌ها به آن برمی‌گشتم و از خود می‌پرسیدم در این عکس دنبال چه چیز هستم؟ به هر حال مدت زیادی طول کشید تا بالاخره چند سال پیش فکر کردم دیگر وقت آن رسیده که این پروژه تمام شود؛ و نتیجه کار را در این نمایشگاه امروز می‌بینید.»

وی سپس درباره دیگر آثاری که برای این نمایشگاه انتخاب شده‌اند می‌گوید: «طراحی‌های دیگری هم در میان چهره این دو زن، در این نمایشگاه به تماشا گذاشته شده؛ سیب‌ و شاخه گل و یا طراحی از دست چپ خودم… دلیل‌اش این است که وقتی سال‌ها روی تصویر‌های مادر و مادربزرگم کار می‌کردم، گاهی هم هر آنچه جلوی چشمم بود و توجهم را جلب می‌کرد هم می‌کشیدم.»

فرهاد استوانی در پایان می‌افزاید: «این پروژه به پایان رسیده و حالا من دیگر دنبال جواب سؤالم نمی‌گردم. به این نتیجه رسیدم که این مسیرِ بیست ساله که طی شد برای من مانند یک مدیتیشن و رهایی بود.»

نمایشگاه «دو زن» از  تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۲۴ شروع شده و تا ۳۱ ژانویه ۲۰۲۵ در گالری Durev Events در پاریس برقرار است.

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۴ / معدل امتیاز: ۵

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=368507