مقام رسمی آلمان اندیشکده‌ای را به دلیل میزبانی از مدافع تروریسم جمهوری اسلامی محکوم کرد؛ دانشگاه پرینستون چگونه واکنش نشان خواهد داد؟

جمعه ۱۲ بهمن ۱۴۰۳ برابر با ۳۱ ژانویه ۲۰۲۵


بنجامین وینتال – یک مقام عالی‌رتبه مسئول مبارزه با یهودستیزی در هامبورگ، اندیشکده‌ای تاثیرگذار با روابط نزدیک با وزارت امور خارجه آلمان را به دلیل میزبانی از سیدحسین موسویان دیپلمات سابق رژیم انکارکننده هولوکاست، در یک رویداد سال گذشته در این کشور محکوم کرد.

موسویان سابقه‌ای اثبات‌شده در «کوچک شمردن هولوکاست» دارد،. هنزل به Focus on Western Islamism (FWI) گفت  از اینکه یک بنیاد در هامبورگ «مبلّغ تبلیغاتی رژیم ایران» را دعوت کرده، شوکه شده است، فردی که رنج فلسطینیان در غزه را با نحوه رفتار نازی‌های آلمان با یهودیان در دوران هولوکاست مقایسه کرده است.

استفان هنزل، کمیسر ایالتی شهر هامبورگ در آلمان که مسئول مبارزه با یهودستیزی است، گفت: موسویان سابقه‌ای اثبات‌شده در «کوچک شمردن هولوکاست» دارد. استفان هنزل کمیسر مبارزه با یهودستیزی در هامبورگ، به Focus on Western Islamism گفت که از دعوت یک بنیاد در هامبورگ از «یک مبلغ تبلیغاتی رژیم ایران» که رنج فلسطینیان در غزه را با وضعیت یهودیان در آلمان نازی مقایسه کرده، شوکه شده است. هنزل که کمیسر دولتی برای امور زندگی یهودیان و مبارزه با یهودستیزی در هامبورگ آلمان است، گفت: «سال‌هاست که تلاش می‌کنم فعالیت‌های رژیم ایران و تهدید آن علیه اسرائیل و یهودیان، و همچنین علیه مخالفان ایرانی را افشا کنم. همه ما می‌دانیم که ایران بزرگ‌ترین تهدید برای صلح در خاورمیانه و همچنین امنیت یهودیان در سراسر جهان است.»

اندیشکده میزبان موسویان

هنزل انتقاد خود را متوجه بنیاد کُربر در هامبورگ کرد که در مه ۲۰۲۴ میزبان موسویان بود. در ژوئن همان سال، مخالفان ایرانی-آلمانی در مقابل کُربر تجمع کرده و این اقدام را محکوم کردند.

بنیاد کُربر توسط کورت آدولف کُربر (۱۹۰۹–۱۹۹۲)، یک نازی سابق که به عنوان مدیر فنی یک شرکت تسلیحاتی کار می‌کرد و از کار اجباری زنان زندانی در اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها سود می‌برد، تأسیس شد.

این بنیاد به عنوان بازوی وزارت خارجه آلمان عمل کرده و در طراحی سیاست‌های طرفدار جمهوری اسلامی نقش دارد. در مه ۲۰۲۴، کُربر جلسهای با حضور موسویان ترتیب داد که در آن ژنرال کریستیان فرویدینگ و ۳۹ مقام عالی‌رتبه وزارت خارجه و ارتش آلمان حضور داشتند.

انتقادات از کُربر و ارتباط آن با موسویان

مینا احدی، فعال ایرانی- آلمانی که رهبری کارزار بینالمللی علیه سنگسار در ایران را بر عهده داشته است، از موضع‌گیری هنزل در برابر کُربر استقبال کرد و گفت: «متأسفانه، ما شاهد هیچ اقدام یا واکنش محکمی از سوی سیاستمداران آلمانی در برابر نفوذ رژیم اسلامی یا همکاری بنیاد کُربر با این رژیم و موسویان نبوده‌ایم.»

دکتر کاظم موسوی سخنگوی حزب سبز ایران در تبعید، از تناقض بین بسته شدن مرکز اسلامی هامبورگ توسط دولت آلمان و دعوت کُربر از موسویان انتقاد کرد و گفت: «بنیاد کُربر که مدعی دفاع از اصول دموکراتیک و حقوق بشر است، با همکاری با موسویان، جنایات رژیم تروریستی ایران را نادیده می‌گیرد. این بنیاد به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم در این جنایات همدستی اخلاقی دارد.»

غزاله شارمهد دختر جمشید شارمهد، زندانی اعدامشده در ایران، نیز کُربر را به ادامه همکاری با موسویان متهم کرد و گفت: «موسویان خود را به عنوان یک مروج صلح معرفی می‌کند، اما در عین حال در مراسم تشییع جنازه قاسم سلیمانی، فرمانده سپاه قدس که آمریکایی‌ها را کشت، شرکت می‌کند. او اکنون در دانشگاه پرینستون به عنوان یک پژوهشگر استخدام شده و به ترویج اهداف رژیم ادامه می‌دهد.»

دانشگاه پرینستون چگونه پاسخ خواهد داد؟

لادن بازرگان، مدیر اتحاد علیه مهره های رژیم اسلامی ایران (AAIRIA)، از دانشگاه پرینستون خواست تا به اقدامات در آلمان علیه موسویان توجه کند و گفت: «حمایت مداوم دانشگاه پرینستون از سید حسین موسویان بسیار نگران‌کننده است. حضور او در مراسم تشییع جنازه قاسم سلیمانی، حمایت او از فتوای قتل سلمان رشدی، و نقش او در سرکوب فرامرزی، همگی نشان‌دهنده وفاداری او به رژیمی است که نفرت و خشونت را ترویج می‌دهد.»

طبق گزارش دولت آمریکا، سلیمانی مسئول قتل بیش از ۶۰۰ نظامی آمریکایی در خاورمیانه بود. نشریه Focus on Western Islamism با کتی راث- دوکه عضو هیئت امنای دانشگاه پرینستون و مدیرعامل سازمان حامی کهنهسربازان آمریکایی Blue Star Families، تماس گرفت. Blue Star Families بلافاصله به درخواست رسانه‌ای FWI پاسخ نداد.

بازرگان افزود:
«حضور موسویان در پرینستون نه تنها به روایت او اعتبار می‌بخشد، بلکه به او بستری برای انتشار اطلاعات غلط، تبلیغات ضدآمریکایی و سفیدنمایی از جاه‌طلبی‌های استعماری جمهوری اسلامی و حمایت آن از گروه‌های تروریستی می‌دهد. این فقط یک موضوع آزادی آکادمیک نیست؛ بلکه مسئله امنیت ملی و مسئولیت اخلاقی است. مؤسساتی مانند پرینستون باید در قبال میزبانی از افرادی که جان مردم را به خطر می‌اندازند، پاسخگو باشند.»

رئیس دانشگاه پرینستون، کریستوفر آیزگروبر، از پاسخ به درخواست‌های رسانه‌ای خودداری کرد.

سوابق موسویان

مخالفان رژیم اسلامی ایران ادعا میکنند که موسویان در دهه ۱۹۹۰ در ترور دست‌کم ۲۴ مخالف ایرانی در اروپا دست داشته است. ابوالقاسم مصباحی، مقام پیشین اطلاعاتی ایران، در دادگاه میکونوس در برلین در سال ۱۹۹۷ شهادت داد که: «موسویان در بیشتر جنایات رژیم ایران که در اروپا رخ داده، مشارکت داشته است.»

در سال ۱۹۹۲، عوامل جمهوری اسلامی و حزب‌الله در رستوران میکونوس در برلین، چند تن از رهبران کرد را ترور کردند. موسویان در آن زمان سفیر ایران در آلمان بود. او تاکنون هرگونه دخالت در این ترورها را انکار کرده است.

علاوه بر حمایت موسویان از فتوای قتل سلمان رشدی، او از حماس و حزبالله، دو گروه تروریستی مورد تأیید دولت ایالات متحده، نیز حمایت کرده است. در جریان تظاهرات ضد اسرائیلی در دانشگاه پرینستون در سال گذشته، فعالیتهای طرفداران حزبالله در این دانشگاه مشاهده شد.

موسویان از پاسخ به پرسش‌های رسانه‌ای خودداری کرده است. با افزایش اعتراضات، ایرانیان آمریکایی در سپتامبر گذشته در کالج دارتموث با موسویان مقابله کردند.

موسویان دلایل خوبی برای حفظ پروفایل پایین دارد. رئیس‌جمهور ایالات متحده، دونالد ترامپ، اخیراً سیاستی را برای اخراج حامیان تروریسم از دانشگاه‌ها اعلام کرده است. این اعلامیه، همراه با دعوت اخیر ترامپ از نخست‌وزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، برای سفر به واشنگتن دی‌سی و گفتگو درباره مقابله با “دشمنان مشترک”، نشان‌دهنده آن است که او قصد دارد موضع سخت‌تری علیه اسلام‌گرایی در ایالات متحده و تجاوزات رژیم ایران در خاورمیانه اتخاذ کند. همه این‌ها موسویان را در کانون توجهی ناخواسته قرار می‌دهد.

*منبع: Focus on Western Islamism
*نویسنده: بنجامین وینتال روزنامه‌نگار تحقیقی و نویسنده در Middle East Forum. او ساکن اورشلیم است و برای Fox News Digital و The Jerusalem Post درباره خاورمیانه گزارش می‌دهد. وینتال مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه نیویورک و مدرک کارشناسی ارشد (M.Phil.) را از دانشگاه کمبریج دریافت کرده است. نوشته‌های او در وال استریت ژورنال، هاآرتص، گاردین، پولیتیکو، نیویورک دیلی نیوز، نیویورک پست، ynet و بسیاری از رسانه‌های آمریکای شمالی و اروپا منتشر شده است. مقاله او در گاردین درباره انقلاب عربی در مصر، که در سال ۲۰۱۱ با همکاری اریک لی نوشته شده بود، در کتاب بهار عربی (۲۰۱۲) منتشر شد.
*ترجمه و تنظیم: لادن بازرگان

 

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۹ / معدل امتیاز: ۳٫۷

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=369078