حکومت اسلامی در شرایطی چهل و ششمین سال «پیروزی»اش را جشن می‌گیرد که در تبلیغاتی که دیگر حتا هوادارانش را هم قانع نمی‌کند، شکست‌های مهلک خود را طی دو سال اخیر به عنوان «پیروزی» قلمداد می‌کند. به دلیل همین شکست‌ها نیز حاضر است در برابر دولت ترامپ بخزد چون این استعداد را دارد که «جام زهر» و «نرمش قهرمانانه» را نیز «پیروزی» جا بزند!
با اینهمه فرآیند تغییری که در نقشه‌ی سیاسی و اجتماعی خاورمیانه در جریان است، اگرچه ممکن است برای ایرانیان داخل از جمله هواداران رژیم چندان ملموس نباشد، اما قیمت «دلار» و سقوط آزاد و فجیع ارزش پول ملی و گرانی‌های کمرشکن واقعیتی است که عموم مردم آنها را روزانه با گوشت و پوست خود لمس می‌کنند.
در این میان، شاهزاده رضا پهلوی که در سفر اروپایی بسر می‌برد تا بار دیگر در نهادها و مجامع مختلف صدای برحق ملت ایران در دفاع از آزادی و حقوق آنها باشد، با پدیده‌ی مزورّانه و البته تکراری و نحیفی روبرو شده که عزم حامیان وی را در داخل و خارج کشور علیه جمهوری اسلامی و برای رسیدن به ایران آینده بیش از پیش جزم می‌کند.
از یکسو «اتحادیه کمبریج» سخنرانی و گفتگویی را که برای ۱۱ فوریه برنامه‌ریزی کرده بود، به بهانه «حفظ امنیت» ایشان لغو کرد و از سوی دیگر پنجشنبه ۶ فوریه (۱۸ بهمن ۱۴۰۳) اعلام شد که مداخله‌ی وزارت خارجه آلمان که آنالنا بربوک از حزب سبزها مسئولیت آن را بر عهده دارد، سبب لغو سخنرانی رضا پهلوی در کنفرانس امنیتی مونیخ شده که به دعوت مسئولان آن برنامه‌ریزی شده بود. البته این بهانه که کنفرانس «امنیتی» مونیخ به دلیل «حفظ امنیت» این سخنرانی را لغو کرده قطعا سبب تمسخر می‌شد. در حالی که شاهزاده رضا پهلوی قرار بود برای تأکید بر این واقعیت در آن شرکت کند که بقای جمهوری اسلامی خطری امنیتی است که نه تنها ایران و منطقه بلکه غرب و دموکراسی‌ها را نیز تهدید می‌کند و آزادی و امنیت آنها را میدان زورآزمایی انواع افراطیون مانند خودش کرده است.
کنفرانس امنیتی ۲۰۲۵ مونیخ که قرار است از جمعه ۱۴ تا یکشنبه ۱۶ فوریه برگزار شود، می‌توانست این شانس را داشته باشد که در موقعیتی به مراتب مساعدتر از فوریه ۲۰۲۳ که میزبان شاهزاده بود، همبستگی دموکراسی‌ها را با جنبش آزادیخواهی ایرانیان به نمایش بگذارد. به ویژه در شرایطی که نه تنها جمهوری اسلامی در ضعیف‌ترین موقعیت خود بسر می‌برد بلکه مردم ایران نیز هرگز تا این اندازه نسبت به تغییر رژیم و ایران آینده، امید و باور نداشتند. اما آلمان به عنوان قوی‌ترین و بانفوذترین کشور اروپا ترجیح داد در آخرین روزهای دولت ناکام ائتلافی‌اش بجای بازتاب صدای مردم ایران برای آزادی و صلح، باز هم با سیاست نحیف اروپایی در کنار رژیم تباه و تروریست و جنگ‌افروز جمهوری اسلامی بایستد.
ایرانیان ملی‌گرا و مدافع صلح و دموکراسی که همواره در خارج کشور صدای هم‌میهنان خود در داخل و حامی راسخ و پیگیر ایده‌های پهلوی بوده‌اند، در مقابله با این سیاست‌های ضدایرانی دولت‌های غربی و لابیگران رژیم چاره‌ای جز اتکا به نیروی مردم و تلاش‌های رضا پهلوی به عنوان رهبر انقلاب ملی ایران ندارند تا شاید غرب اینبار از آزمون پیشاپیش شکست‌خورده‌ی به اصطلاح «دیپلماسی» با فاشیسم مذهبی حاکم بر ایران بیاموزد.
الاهه بقراط| ایکس | اینستاگرام|
