حنیف حیدرنژاد- یک روز پیش از افتتاح کنفرانس سه روزه امنیتی مونیخ، رضا پهلوی در پیامی که در شبکه ایکس منتشر شد، از لغو دوباره دعوتنامه اش برای شرکت در این کنفرانس خبر داد. او نوشت: «کنفرانس امنیتی مونیخ MSC برای دومین بار در دو هفته گذشته، به دستور دولت آلمان و تحت تهدید رژیم جمهوری اسلامی، دعوت خود از من را برای شرکت در این کنفرانس پس گرفت.»
رضا پهلوی در این پیام به درستی تاکید کرد: « این نشان می‌دهد که خامنه‌ای برای برلین تصمیم می‌گیرد. این یک خیانت به مردم ایران و ارزش‌های دموکراتیک آلمان است. دولت آلمان نه تنها صدای ملت ایران را خاموش کرده، بلکه فعالانه خواسته‌های جمهوری اسلامی را اجرا کرده است. بجای پشتیبانی از کسانی که برای آزادی مبارزه می‌کنند، آلمان ترجیح داده است یک رژیم دیکتاتوری را راضی نگه دارد؛ رژیمی که شهروندان خود را می‌کشد، اروپایی‌ها را گروگان می‌گیرد، و از تروریسم حمایت می‌کند.»
تا آنجا که به دولت آلمان و اِعمال نفوذ برای ممانعت از حضور رضا پهلوی در این کنفرانس بر می‌گردد، توجه به چند نکته حائز اهمیت است:
از زمانی که رضا پهلوی اعلام کرد که رهبری «انقلاب ملی» را می‌پذیرد، جایگاه او به عنوان «آلترناتیو» جمهوری اسلامی تقویت شده است. در چنین حالتی دعوت از او یعنی قبول «رژیم چنج» از سوی دولت آلمان.
دولت آلمان با جلوگیری از حضور رضا پهلوی در کنفرانس مونیخ به رژیم اسلامی حاکم بر ایران پیام می‌دهد که ما هنوز خواهان رفتن شما نیستیم و برای ماندن شما تلاش می‌کنیم. شاید این اقدام با این هدف باشد که بخواهند از رژیم ایران در زمینه‌های هسته‌ای- موشکی و نیروهای نیابتی امتیازاتی بگیرند.
اقدام دولت آلمان نشان می‌دهد که متوجه وزن سیاسی رضا پهلوی در بین نیروهای اپوزیسیون شده است. حضور او برابر با پذیرش «رژیم چنج» است. با لغو حضور او در کنفرانس مونیخ، دولت آلمان به دنبال دلجوئی از رژیم بوده یا مایل است به آن بخش از نیروهای اپوزیسیون تریبون بدهد که آنها را بیشتر با منافع خود همسو می‌بیند.
در کنفرانس امنیتی مونیخ امکان دیدار و گفتگوی رضا پهلوی با رهبران کشورهای مختلف جهان وجود داشت و این فرصتی بود تا پیام مردم ایران به رهبران جهان رسانده شده و حمایت آنها از مردم ایران برای تغییر حکومت جلب شود. همچنین پوشش رسانه‌ای به این کنفرانس می‌توانست پیام مردم ایران برای رهائی از جمهوری اسلامی را هرچه گسترده‌تر انتشار دهد. رژیم ایران بهتر از هر کسی معنی لغو دعوتنامه از رضا پهلوی را متوجه شده و پیام دولت آلمان را خوب دریافت می‌کند.
بعد از لغو اولیه حضور رضا پهلوی برای شرکت در کنفرانس مونیخ و به دنبال اعتراض گسترده ایرانیان، مسئولین کنفرانس و دولت آلمان عقب‌نشینی کرده و اعلام کردند دعوت اولیه به قوت خود باقی است. لغو دوباره حضور رضا پهلوی، آنهم یک روز قبل از افتتاح کنفرانس مونیخ، نشان می‌دهد که دولت آلمان از تاثیر اعتراض ایرانیان بر روی افکار عمومی آلمان، آنهم دو هفته قبل از انتخابات پارلمانی زودرس این کشور نگران بوده است. عقب‌نشینی دولت آلمان فقط یک اقدام فریبکارانه بود تا فشار رسانه‌ها و افکار عمومی بر روی خود را کاسته و مانع از آن شود که رای‌دهندگان آلمانی سیاست مماشات‌جویانه این دولت با حکومت ایران را به عیان ببینند.
این اقدام دولت آلمان نشان می‌دهد که آنها هنوز از تغییر دموکراتیک در ایران حمایت نمی‌کنند و ماندن آخوند- پاسدارن را به یک ایران آزاد و دموکراتیک ترجیح می‌دهند. این واقعیت تلخ به مردم ایران نشان می‌دهد رهائی از چنگ حکومت اسلامی فقط با اراده خود آنها امکانپذیر است. حمایت دولت‌ها یا کشورهای مختلف از مردم ایران مهم است، اما نباید روی قدرت‌های خارجی بیش از حد سرمایه‌گذاری کرده و نباید به آنها امید بست. نجات ایران و تغییر حکومت وظیفه مردم ایران بوده و فقط به دست مردم ایران عملی خواهد شد.
