تجمعات اعتراضی پرستاران در حالی طی روزهای گذشته در شهرهای مختلف ایران افزایش یافته که دبیرکل خانه پرستار نیز می‌گوید ترک شغل و مهاجرت پرستاران در یک سال اخیر چند برابر شده است.
امروز شنبه چهارم اسفندماه ۱۴۰۳ جمعی از پرستاران زنجان در اعتراض به عدم پرداخت معوقات مزدی و شرایط معیشتی نامناسب، مقابل استانداری این شهر تجمع کردند.
تجمعات اعتراضی پرستاران در روزهای گذشته به دلیل پرداخت نشدن حقوق و مزایای شغلی عقب افتاده، و همچنین عملی نشدن وعده‌های وزلرت بهداشت دولت پزشکیان برای حل مشکلات صنفی پرستاران افزایش یافته است.
اعتراضات پرستاران در مقابل استانداری خراسان در مشهد و اعتراضات پرستاران در محوطه داخلی بیمارستان میلاد تهران، تنها نمونه‌هایی از این اعتراضات است.
روز سه‌شنبه ۳۰ بهمن‌ماه، جمعی از پرستاران و کادر درمان بیمارستان «الزهرا» در اصفهان تجمع اعتراضی برگزار کردند.
خبرگزاری «ایلنا» امروز شنبه چهارم اسفندماه گزارش داده که از ابتدای امسال تا پایان بهمن‌ماه دست‌کم ۵۰ مورد تجمع پرستاران در شهرهای مختلف برگزار شده است.
محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار در گفتگو با خبرگزاری «ایلنا» با اشاره به موج جدیدی از اعتراضات پرستاران گفته امسال اعتراضات پرستاران به کارکنان بخش فوریت‌های بیمارستان‌های مشهد هم رسید. شرایط در بیمارستان میلاد نیز طی هفته‌های اخیر ملتهب بوده و علت اعتراض، موضوع معیشت وعدم اصلاح تعرفه‌های خدمات درمانی بوده و بعید است موضوع صرفاً داخلی و ناشی از مسائل مدیریتی خود بیمارستان باشد. واقعیت این است که فضای صنف پرستاری کشور سال‌هاست که در موقعیت پرالتهابی قرار دارد.
به گفته محمد شریفی مقدم «راهی که سیستم حکمرانی نظام سلامت کشور پیش روی جامعه پرستاری قرار داده است، راهی است که اعتراض در قالب تجمع کم آسیب‌ترین واکنش به آن است. واکنش بدتر خروج جمعی قابل توجه پرستاران از این شغل یا ادامه دادن به خدمت در این شغل در خارج کشور و مهاجرت است که هردوی این پدیده‌ها در یکسال اخیر چند برابر شده است.»
او افزوده «علت آمار بالای مهاجرت از این شغل به مشاغل دیگر یا مهاجرت به‌عنوان پرستار به کشور دیگر، ناامیدی جامعه پرستاری از اصلاحات مربوط به مدیریت منابع انسانی این بخش و اصلاح اساسی نظام تعرفه‌بندی خدمات و معیشت خویش است.»
محمد شریفی مقدم با اشاره به اینکه آمار دقیق میزان خروجی‌ها از بخش پرستاری کشور مشخص نیست گفته «آماری در اینباره اعلام نمی‌شود. وقتی هم ما بنابر مشاهدات تجربی و میدانی از رشد این موضوع در جامعه پرستاری سخن می‌گوییم، مسئولان فوراً جبهه‌گیری می‌کنند و می‌گویند این ادعاها با چه آماری مطرح می‌شود؟»
این فعال صنفی حقوق پرستاران همچنین با تأکید بر مشکلات اقتصادی پرستاران به دلیل دستمزد ناچیز و عدم پرداخت معوقات شغلی گفته «برخی از پرستاران در تهران، فاقد مسکن هستند و برای آنکه کرایه خانه ندهند، چند شیفت کار می‌کنند و در ساعات استراحت در خودروی شخصی می‌خوابند.»
او همچنین تأکید کرده که «بیمارستان‌های ما از دولتی و دانشگاهی تا تامین اجتماعی امروزه با مشکل حاد کمبود پرستار مواجه است و این کمبود مانند سایر ناترازی‌ها و کمبودهای کشور عمل نمی‌کند، بلکه بخاطر این کمبود جان انسان‌ها از دست می‌رود.»
اعتصاب سراسری پرستاران گسترده‌تر شد؛ دولت برای پاسخگویی به مطالبات پرستاران پول ندارد!
به گفته محمد شریفی مقدم سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده اگر از نرخ کف و زیر حد استاندارد ۳ پرستار به ازای هر هزار نفر جمعیت کمتر باشد، با مرگ و میر بیشتر بیماران مواجه خواهیم بود: «این درحالی است که طی سال‌های اخیر ما در این نرخ زیر استاندارد رکورد زدیم و به ازای هر هزار نفر جمعیت، کمتر از ۱.۵ نفر پرستار داریم؛ این یعنی اگر پرستاران فعلی ما حتی اگر خود را در محیط بیمارستانی به آب و آتش هم بزنند، نمی‌توانند حداقل استانداردهای سازمان بهداشت جهانی را در خدمات پرستاری تأمین کنند.»
دبیرکل خانه پرستار همچنین گفته «وقتی پرستاری در بخش اورژانس و فوریت‌ها به‌جای پرستاری از ۴ بیمار به ۱۵ نفر باید خدمت‌رسانی کند، این فشار ترکیبی شرایط معیشتی با حقوق کمتر از ۱۵ میلیون تومان و شرایط کاری سخت، بحران بیشتری باری این قشر ایجاد می‌کند و به مهاجرت یا تغییر شغل فکر می‌کند. این درحالی است که در همین کشورهای خاورمیانه پرستاران با حقوق ۲ هزار دلاری کار می‌کنند و این درحالی است که حقوق پرستار ایرانی با شیفت اضافه کاری به ۲۰۰ دلار هم نمی‌رسد.»
محمد شریفی مقدم در بخش دیگری از سخنان خود به خانه‌نشین شدن خودخواسته ده‌ها هزار پرستار اشاره کرده و گفته «با وجود اینکه در استان تهران و برخی استان‌های محروم با کمبود جدی پرستار مواجه هستیم، بیش از ۵۰ هزار نفر از پرستاران که عمدتاً زن هستند، در خانه نشستند و این در حالی است که سالها برای آموزش آنها از بودجه کشور هزینه شده و مسئولان نیز نسبت به موضوع بیکاری بانوان نگرانی دارند! این پرستاران ترجیح می‌دهند با حقوق ۱۴ میلیون تومانی اصلا به سر کار نروند زیرا محاسبه اندکی نسبت به هزینه‌های زندگی و سختی و پرتنشی کار نشان می‌دهد که ورود به این شغل در ایران منطقی نیست.»
پرستاران از ۱۳ امرداد امسال نیز اعتصابی سراسری را پیش بردند که در بیش از ۵۰ بیمارستان دولتی و در بیش از ۱۲ استان کشور گسترش یافت.
با گسترده شدن اعتصاب سراسری پرستاران و اختلال در فعالیت بیمارستان‌های دولتی، محمدرضا ظفرقندی وزیر بهداشت دولت مسعود پزشکیان وعده حل مشکلات پرستاران داد. او در ابتدا اعلام کرده بود که «مشکل انباشت مطالبات جامعه پرستاری ظرف دو هفته آینده برطرف می شود» اما یک روز بعد از این وعده عقب‌نشینی کرده و گفت: «انتظارات مالی پرستاران را در حد توان کشور پیگیری می کنم.»
او با اینکه نخست وعده حل مشکلات طی «دو هفته» را داده بود، در اظهارت جدید خود گفت «برای ارتقای جایگاه هویتی و حرفه‌ای پرستاران گفتگوهایی را با رئیس جمهور و اعضای دولت، آغاز کرده‌ام.»
همزمان علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی موافقت کرد که دولت پزشکیان با برداشت از منابع صندوق توسعه ملّی بخشی از مشکلات حاد در رابطه با خواست پرستاران را در کنار حل مشکل کمبود دارو و… حل کند.
وزارت بهداشت در اقدامی عجیب رقم حدود یک میلیون و ۶۰۰ هزار تومان به حساب پرستاران واریز کرد. واریز این رقم ناچیز و تحقیرآمیز با واکنش پرستاران روبرو شد.
پرستاران با گذشت ماه‌ها همچنان در انتظار پرداخت شدن معوقات مزدی هستند که وزیر بهداشت دولت پزشکیان وعده آن را داده بود!
آنها در آبان‌ماه امسال و همزمان با روز پرستار در ایران نیز کمپینی اعتراضی با عنوان «کمپین روبان مشکلی» را برگزار کردند و با بستن روبان مشکلی به بازوهای خود به مقامات وزارت بهداشت هشدار دادند که معوقات آنها را پرداخت کند.
دولت پزشکیان نه تنها در عمل به وعده‌های خود به پرستاران کوتاهی کرده بلکه ده‌ها پرستار را با تعلیق از محل کار و تشکیل پرونده‌های امنیتی و قضایی سرکوب کرده تا به این شکل از تداوم اعتراضات سراسری و همزمان پرستاران جلوگیری کند.
