شاهزاده رضا پهلوی در مصاحبه با «کانال ۱۴» اسرائیل در پاسخ به پرسشی که آیا ترامپ باید با جمهوری اسلامی مذاکره کند یا به تأسیسات هسته‌ای حمله کند، گفت با هیچکدام از این دو گزینه موافق نیست و بار دیگر خواستار حمایت جهانی از مردم ایران برای سرنگونی جمهوری اسلامی شد.
او در همین مصاحبه که ۱۵ مارس ۲۰۲۵ (۲۵ اسفندماه) پخش شد، به دوستی ایرانیان با یهودیان که از ۲۵۰۰ سال پیش آغاز شده اشاره کرد و گفت، هیچ دو ملت دیگری چنین پیوند کهنی با هم ندارند.
-آیا باور دارید که رژیم آیت‌الله به زودی سقوط خواهد کرد؟
-رژیم ایران امروز به دلایل متعددی در ضعیف‌ترین وضعیت خود در تمام این سال‌ها قرار دارد. اولین دلیل این است که این رژیم کاملاً مشروعیت خود را بین مردم ایران از دست داده و اکثریت قاطع مردم این حکومت را از بنیان قبول ندارند. برای سال‌ها این باور وجود داشت که رژیم اصلاح‌پذیر است؛ اما حالا اغلب مردم از جمله آنهایی که در گذشته اصلاح‌طلب بودند باور دارند که زمان عبور از این رژیم فرا رسیده است.
شعار «مرگ بر دیکتاتور» بطور مداوم در ایران سر داده می‌شود و مردم به ستوه آمده‌اند. بنابراین فکر می‌کنم که ما به تغییر بسیار نزدیک هستیم و آنچه می‌بینیم، شکاف‌های بیشتر در درون رژیم است؛ تعداد بیشتری از آنها در حال ریزش‌اند. تمام اینها شواهدی است که نشان می‌دهد رژیم بیش از پیش آسیب‌پذیر شده و فرصتی واقعی برای تغییر به زودی فراهم خواهد شد.
-اگر فرصت برای رهبری ایران می‌داشتید، آیا این کار را انجام می‌داید؟
– من از روزی که این مسیر را آغاز کردم، یعنی ۴۴ سال پیش، همیشه گفته‌ام که تعهدم به کشورم، فقط یک هدف مشخص دارد و آن آزادی ایران از دست رژیم و ایجاد جایگزین برای این دیکتاتوری مذهبی به شکل یک نظام سکولار و دموکراتیک در آینده است.
– شما گفتید که ایران با فرصت های تاریخی مواجه است که دیگر تکرار نخواهد شد؛ به نظر شما بهترین اقدامی که ترامپ می‌تواند انجام دهد چیست و آیا مذاکره گزینه بهتری است یا حمله به تأسیسات هسته‌ای؟
-هیچکدام!
-خُب، خیلی جالب است!
-چون دیپلماسی عملاً برای این ژیم شکست خورده است؛ چون تمام مبنای دیپلماسی غرب تا امروز بر تغییر رفتار این رژیم متمرکز بود؛ به این معنا که هنوز ماهیت، ترکیب و ذات این نظام را درک نکرده‌اند. اگر به دنبال صلح هستید، باید شرکایی برای تحقق آن پیدا کنید، دنبال صلح‌جویان باشید؛ مردم ایران که توسط این رژیم نمایندگی نمی‌شوند همان صلح‌جویان هستند.
ما می‌توانیم راه حل این مشکل باشیم، نه این رژیم. علی خامنه‌ای کسی نیست که بتوانید روی او به عنوان فردی که این مسئله را برای شما حل کند، حساب کنید. هیج توافقی با آنها امکان‌پذیر نیست. این یکی از دلایل شکست دیپلماسی است، زیرا از ابتدا چنین انتظاری از آن غلط بود.
– حالا آیا این یعنی چون دیپلماسی شکست خورده پس باید مستقیم به سمت درگیری نظامی برویم؟
-البته که نه، به همین دلیل این پیشنهاد را مطرح کرده‌ام که چرا بعد از ۴۶ سال به مردم ایران فرصتی داده نمی‌شود تا ثابت کنند که می‌توانند این تغییر را به وجود بیاورند پیش از آنکه مجبور باشید به حمله نظامی به تأسیسات هسته‌ای ایران متوسل شوید؟! چه توسط ارتش اسرائیل باشد یا هر نیروی دیگری؛ یا اینکه وارد یک کارزار تقابل و درگیری شوید.
ما در حال حاضر یک فرصت طلایی پیش روی خود داریم که جهان می‌تواند در کنار مردم ایران به عنوان عامل تغییر و عنصری که می‌تواند بر اساس آنها، ثبات و صلح پایدار در منطقه بنا کرد، قرار بگیرد. یعنی یک وضعیت برد- برد؛ هم برای مردم ایران و هم برای جهان آزاد غرب و قطعاً برای شرکای منطقه‌ای ما، به ویژه اسرائیل به عنوان شریک استراژیک برای ایران. ایرانی که برخلاف این رژیم که از شما نفرت دارد و می‌خواهد شما را از صفحه روزگار محو کند، ارزش روابط ما را می‌شناسد.
رابطه‌ای که اگر به آن فکر کنید، رابطه‌ای ویژه و منحصر به فرد در سراسر جهان است. رابطه ایرانیان با اسرائیلی‌ها و یهودیان در کتاب مقدس ریشه دارد. این رابطه به ۲۵ قرن پیش باز می‌گردد. هیچ کشور دیگری در کره زمین نمی‌تواند چنین ادعایی کند. همین است که این رابطه را منحصر به فرد می‌کند.
–در آخرین سفرتان به اسرائیل حدود دو سال پیش شما درباره «پیمان کوروش» در کنار «پیمان ابراهیم» صحبت کردید. تصورتان از این موضوع چیست؟
-خُب، بازهم می‌گویم که وقتی چنین رابطه‌ای وجود دارد، پس یک شراکت استراتژیک [وجود دارد]، بگذارید آن را اینگونه بیان کنیم، وقتی ما هم‌نظر هستیم، این بر پایه منافع مشترک ما است. از جمله ثبات منطقه‌ای که به بهبود روابط اقتصادی کمک می‌کند و به معنی ایجاد فرصت‌ها، توسعه و بسیاری موارد دیگر است. همه درباره ایران فقط به نفت و گاز فکر می‌کنند. اما ایران فقط این نیست. ما کشوری هستیم که می‌تواند یکی از بزرگترین مقاصد گردشگری باشد و این صنعت پتانسیل عظیمی دارد. تصور کنید سرمایه‌گذاری‌های ممکن در ایران برای توسعه کل منطقه خلیج فارس، از منابع طبیعی گرفته تا اکوتوریسم و غیره باشد؛ درواقع هیچ محدودیتی در این زمینه وجود ندارد.
اما تا زمانی که این رژیم در قدرت است، ایرانیان نمی‌توانند به این آرزوها دست یابند و جهان نیز فرصت سرمایه‌گذاری در کشور ما را نخواهد داشت.
-آیا فکر می‌کنید که روابط ایران و اسرائیل روزی می‌تواند به اندازه روابطی که در زمان پدرتان وجود داشت، خوب شود؟
-ما فکر می‌کنیم که این روابط چندین برابر بهتر خواهد شد! آنهم به دلایل مختلف. دلیل اول، زیرا پدیده‌ای که ما را به درک اهمیت این روابط رسانده، ریشه در تعصبات مذهبی یا باورهای دینی داشته است. پس طبیعاُ این روابط ثمربخش‌تر و قوی‌تر از گذشته خواهد بود، زیرا ما از آن دوران عبور کرده‌ایم.
ما مجبور شدیم حکومت دینی را تجربه کنیم؛ یک دیکتاتوری مذهبی که امروز باعث شده ایرانیان به این درک برسند که داشتن یک سیستم حکومتی سکولار به معنای جدایی دین از حکومت چقدر مهم است. آنهم به عنوان پیش‌شرط اساسی برای یک دموکراسی و رعایت حقوق بشر؛ در این میان، جایی برای یهودستیزی، عرب‌ستیزی یا هرگونه تبعیض دیگر وجود ندارد. ما فرصت‌های بزرگی را از دست داده‌ایم. آنها [مردم] درک می‌کنند که چه می‌گذرد. آنها می‌دانند که در جهان خارج چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است، آنها باهوش هستند.
شهروندان عادی اسرائیلی وقتی شنیدند من به اسرائیل سفر کرده‌ام و احتمالا این خبر را در رسانه‌ها دنبال کرده‌اند، نزد من آمدند؛ بعضی اشک در چشم‌شان جمع شده بود و می‌گفتند که چقدر امیدوارند این تغییر را ببینند زیرا آنها می‌دانند که دنیای ما چقدر متفاوت خواهد شد: اینکه شما در آرامش بنشینید و از زندگی لذت ببرید بدون اینکه نگران موشکی باشید که به ساختمانی در تل‌آویو یا اورشلیم اصابت کند، یا اینکه بمب دیگری در خیابان منفجر شود. رژیم کنونی در ایران همیشه در حال تأمین مالی تروریسم است و این تفاوت بزرگ ما است. در نهایت این مسئله درباره مردم و قدرت آنهاست. هیچ کشوری را نمی‌توان متوقف کرد، اگر مردم آن مصمم باشند که به موفقیت دست یابند. اگر تنها باشند، احتمالا این مسیر دشوارتر است، اما در نهایت موفق خواهند شد و این همان درسی است که ما در دنیای آزاد آموختیم.
-باید به شما بگویم که بعد از صحبت با شما، احساس می‌کنم که [ایران و اسرائیل] در کنار یکدیگر نشسته‌ایم؛ شما آینده ایران هستید و از اینکه صحبت‌های شما را شنیدم خوشحالم. اعلیحضرت، به خاطر این مصاحبه بسیار سپاسگزارم و بار دیگر قدردان این فرصت هستم.
-من هم سپاسگزارم.
