مقامات آمریکایی می‌گویند جمهوری اسلامی از طریق واسطه‌ها پشت پرده برای آغاز مذاکره پیام فرستاده است؛ اما واشنگتن همچنان روی دو گزینه اصرار دارد: یا توافق جدید بجای «برجام» بر اساس شروط سختی که دونالد ترامپ تعیین کرده یا گزینه نظامی.
اسکات بسنت وزیر خزانه‌داری ایالات متحده ششم مارس ۲۰۲۵ (۱۶ اسفند ۱۴۰۳) طی سخنرانی خود در «باشگاه اقتصادی نیویورک» گفت، دولت دونالد ترامپ برای «تأثیر حداکثری فوری»، تحریم‌ها علیه جمهوری اسلامی را به شدت اعمال می‌کند. او تأکید کرد «اقتصاد ایران با تحریم‌ها فرومی‌پاشد.»
کارزار فشار حداکثری آمریکا علیه جمهوری اسلامی ابعاد وسیع‌تری به خود می‌گیرد. پس از فشار به دولت و بانک‌های عراقی جهت توقف معاملات با ایران و همچنین تحریم چند شبکه پولشویی و تأمین مالی سپاه مرتبط با فروش نفت ایران، وزیر خزانه‌داری آمریکا با مهمت شیمشک وزیر خزانه‌داری و دارایی ترکیه نیز تلفنی صحبت کرده است.
وبسایت وزارت خزانه‌داری آمریکا ۱۹ مارس ۲۰۲۵ گزارش داده بود که اسکات بسنت در این گفتگوی تلفنی مهمت بسنت را در مورد تعهد دولت آمریکا به بازگرداندن فشار حداکثری بر رژیم ایران برای پایان دادن به تهدید هسته‌ای، محدود کردن برنامه موشک‌های بالستیک و توقف حمایت از گروه‌های تروریستی توجیه کرد.
ترکیه به عنوان حیاط خلوت جمهوری اسلامی برای دور زدن تحریم‌ها شناخته می‌شود.
در حالی که جمهوری اسلامی به دنبال رشد اقتصادی ۸ درصدی بود، بازگشت دونالد ترامپ به قدرت و احیای کارزار «فشار حداکثری» اقتصاد بحران‌زده‌ی ایران را شکننده‌تر کرده است.
سقوط بی‌سابقه‌ی ارزش ریال، تعطیلی گسترده کارخانه‌ها، افزایش بیکاری، کاهش سرمایه‌گذاری‌ها و تورم کنترل‌نشده همگی نشانه‌های روشنی از یک اقتصاد در آستانه فروپاشی هستند.
با اینهمه علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی در سخنرانی اول فروردین‌ماه ۱۴۰۴ بخشی از مشکلات و بحران‌های اقتصادی را به گردن مردم انداخت و گفت: «همینکه بعضی‌ها نقدینگی‌های خودشان را در راه سکه، زمین، مسکن، ارز صرف می‌کنند، برای کشور مشکلات درست می‌کنند، علاوه بر اینکه سودی نمی‌رسانند، مشکل هم ایجاد می‌کنند.»
پس از صحبت‌های علی خامنه‌ای مبنی بر ضرورت «سرمایه‌گذاری در تولید» که به عنوان شعار و نام سال ۱۴۰۴ از سوی وی اعلام شد، باز هم شماری از مقامات حکومت نگاه حریص خود را به مال و دارایی‌ها مردم دوخته‌اند؛ دارایی‌های که اغلب به صورت ارز و یا طلا و جواهر نگهداری می‌شوند.
با سقوط ارزش ریال، اولین و شاید تنها کاری که از دست مردم برای حفظ دارایی‌های خود برمی‌آید تبدیل آن به ارز و طلا یا سکه است.
رمضانعلی سنگدوینی نایب رییس کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی می‌گوید، «بین ۲۵ تا ۳۰ میلیارد دلار در اختیار مردم است که باید بتوانیم آن را جذب کنیم.» او دوم فروردین‌ماه در یک مصاحبه افزود: «دولت باید بتواند این سرمایه‌ها را جذب کند و در قالب سپرده‌های ارزی با سود مطمئن به سرمایه‌گذاران ارائه دهد و منابع مالی مورد نیاز تولید را فراهم کند.»
مسئولان نظام اما وعده‌فروشی می‌کنند آنهم تحت این عنوان که «اگر تولید رونق بگیرد، اقتصاد تقویت شده، اشتغال پایدار ایجاد می‌شود و معیشت مردم بهبود می‌یابد.» اما خود را موظف نمی‌بینند توضیح دهند منظور از «اگر» چیست و چه عوامل و عناصری مانع تقویت اقتصاد و بدتر شدن وضعیت معیشت مردم هستند!
در همین ارتباط جواد حسینی کیا نایب رئیس کمیسیون صنایع مجلس نیز می‌گوید، «امروز نقدینگی زیادی دست مردم وجود دارد که یک روز به سمت سکه و طلا و یک روز به سمت ارز و غیره می‌رود.» او افزود: «اگر این نقدینگی به سمت تولید برود، اشتغالزایی برای جوانان را به دنبال خواهد داشت.»
اینهمه در حالیست که با افزایش تهدیدات نظامی و نامشخص بودن چشم‌انداز سیاسی در ایران جذب سرمایه‌گذاری خارجی برای حکومت بسیار دشوار شده و سرمایه‌های داخلی نیز سال‌هاست که از کشور خارج می‌شوند و بسیار بعید است که مردم حاضر شوند اندک اندوخته‌های خود را با وعده‌فروشی‌های رژیم از دست بدهند.
