دفتر مدیریت سازمان اطلاعات ملی ایالات متحده گزارش سالانهی خود را در ۲۵ مارس ۲۰۲۵ منتشر کرده که بخشی از آن به تهدیدات ناشی از جمهوری اسلامی ایران اختصاص دارد. در مقدمهی گزارش از جمله آمده است: «این ارزیابی بر فوریترین و جدیترین تهدیدات علیه ایالات متحده به ویژه در سال آینده تمرکز دارد. همه این تهدیدها نیاز به یک پاسخ اطلاعاتی قوی دارند، حتا آنهایی که تمرکز کوتاهمدت بر آنها میتواند به جلوگیری از تهدیدهای بزرگتر در آینده کمک کند. این ارزیابی با استفاده از اطلاعات موجود تا ۱۸ مارس تهیه شده است.»
چهار کشوری که در این گزارش ۳۰ صفحهای بر روی آنها تمرکز شده است عبارتند از روسیه، چین، ایران و کره شمالی.
در بخش دو صفحهای که به خطرات جمهوری اسلامی پرداخته شده ابتدا یک «نگاه فشردهی استراتژیک» ارائه شده که بر اساس آن، تهران همچنان تلاش خواهد کرد تا ظرفیتهای موشکی و پیشبرد برنامه اتمی و همچنین ارتباطات دیپلماتیک خود را با کشورهای منطقه گسترش دهد و از رقبای آمریکا برای تقویت نفوذ منطقهای استفاده کند تا بقای رژیم را تضمین نماید. با اینهمه چالشهای منطقهای و داخلی و از همه مهمتر تنشهای رژیم با اسرائیل، انگیزهها و ظرفیتهای جمهوری اسلامی را در مسیر آزمونی دشوار قرار میدهند.
تضعیف حزبالله، سقوط رژیم بشار اسد در سوریه و ناکامی خود جمهوری اسلامی برای ایجاد بازدارندگی در برابر اسرائیل، رهبری جمهوری اسلامی را با پرسشهای بنیادی در ارتباط با پیشبرد سیاستهای خود روبرو کرده است. شرایط اقتصادی ضعیف و مشکلات اجتماعی نیز رژیم را در ارتباط با وضعیت داخلی در برابر امتحانی سخت قرار داده است.
تهران همچنان با حمایت و تسلیح گروههای تروریستی و شبهنظامیان نیابتی خود موسوم به «محور مقاومت» به تلاش برای مقابله با اسرائیل ادامه خواهد داد و برای اینکه ایالات متحده نیروهای خود را از منطقه خارج کند به آن فشار خواهد آورد.
با اینکه سقوط رژیم بشار اسد به مثابه یکی از مهمترین متحدان تهران ضربهی سختی به قدرتهای این محور وارد آورد، اما نیروهای شبهنظامی همچنان تهدید گستردهای به شمار میروند از جمله آسیبپذیری اسرائیل در برابر حماس در غزه و حزبالله در لبنان، حملات شبهنظامیان علیه نیروهای نظامی آمریکا در عراق و سوریه و همچنین خطر حملات موشکی و پهپادی حوثیهای علیه اسرائیل و رفت و آمد کشتیها در آبهای بینالمللی ادامه خواهد داشت. البته علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی همچنان از اینکه جمهوری اسلامی ایران را وارد درگیری مستقیم با آمریکا و متحدان آن کند اجتناب میکند. سرمایهگذاری جمهوری اسلامی ایران روی نیروهای مسلح و نظامی بخش اصلی و مرکزی تلاشهای آن را تشکیل میدهد تا آمریکا یا اسرائیل را از حمله به خود باز دارد.
جمهوری اسلامی همچنان به تجهیز و پیشرفت سیستمهای موشکی و پهپادی خود برای دقت بیشتر در مرگبار بودن ادامه میدهد و بزرگترین سیستم این تسلیحات را در منطقه در اختیار دارد. [رژیم] ایران این تسلیحات را به عنوان یک عامل تعیینکننده در استراتژی بازدارندگی و بزرگنمایی اقتدار ارزیابی میکند و در عین حال با فروش آنها رابطهی خود را با شرکای نظامی بینالمللی تعمیق میبخشد.
تخصص و تمایل روزافزون جمهوری اسلامی برای انجام عملیات سایبری تهاجمی نیز آن را به تهدیدی بزرگ برای امنیت شبکهها و دادههای ایالات متحده، متحدان و شرکای آن تبدیل میکند. جمهوری اسلامی به تهدید مستقیم شهروندان آمریکایی در سرتاسر جهان نیز ادامه داده و به تلاشهای یک دههای خود برای ایجاد شبکههای نیابتی در داخل خاک آمریکا نیز ادامه خواهد داد. قصد جمهوری اسلامی هدف قرار دادن مقامات سابق و فعلی آمریکاست که معتقد است در قتل قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ژانویه ۲۰۲۰ دست داشتند. جمهوری اسلامی ایران پیش از این نیز اقدام به انجام عملیات مرگبار در ایالات متحده کرده بود. تهران قصد دارد از روابط رو به رشد خود با دیگر دشمنان اصلی ایالات متحده و کشورهای «جنوب جهان» برای کاهش تلاشهای آمریکا جهت منزوی کردن رژیم و کاهش تأثیر تحریمهای غرب استفاده کند.
انتظار می رود تلاشهای دیپلماتیک تهران از جمله تماسهای متناوب با اروپا با درجات مختلفی از موفقیت ادامه یابد. در سال گذشته، جمهوری اسلامی به شدت بر تعمیق روابط خود با روسیه از جمله از طریق همکاریهای نظامی در جنگ اوکراین تمرکز نموده و در عین حال بر جمهوری خلق چین به عنوان یک شریک سیاسی و اقتصادی کلیدی جهت کاهش فشار اقتصادی و دیپلماتیک تکیه کرده است. جمهوری اسلامی ایران همچنین برای پیشرفت در توسعهی روابط دیپلماتیک و دفاعی نزدیکتر با کشورهای آفریقایی و سایر بازیگران در کشورهای جنوبی جهان تلاش میکند و با وجود تداوم بیاعتمادی متقابل به دیدگاههای مربوط به منطقه، به دنبال بهبود اولیه در روابط خود با سایر بازیگران خاورمیانه مانند عربستان سعودی است.
نارضایتیهای مردم در زمینههای مختلف سیاسی و اقتصادی و اجتماعی میتواند منجر به ناآرامی و اعتراضات داخلی بیشتری مشابه اعتراضات گسترده و طولانی در اواخر سال ۲۰۲۲ و اوایل سال ۲۰۲۳ [جنبش ملی ۱۴۰۱] شود. اقتصاد ایران از رشد پایین، نوسانات نرخ ارز و تورم بالا رنج میبرد. بدون کاهش تحریم ها، این روند احتمالاً در آینده قابل پیش بینی ادامه خواهد داشت.
در بخش پایانی این گزارش با عنوان همکاریهای خصمانه بین جمهوری خلق چین و روسیه و جمهوری اسلامی ایران و کره شمالی به این نکته اشاره شده که این همکاریها در سالهای اخیر به سرعت افزایش یافته است. بر اساس این گزارش، این موضوع تهدیدهای ناشی از هر یک از این دشمنان [آمریکا] را افزایش داده و همزمان چالشهای جدیدی را برای قدرت ایالات متحده در سراسر جهان ایجاد کرده است. این روابط عمدتاً دوجانبه، به ویژه در حوزههای امنیتی و دفاعی، تواناییهای فردی و جمعی این چهار کشور را برای تهدید و آسیب رساندن به ایالات متحده تقویت کرده و انعطافناپذیری آنها را در برابر تلاشهای آمریکا و غرب برای محدود کردن یا مختل کردن فعالیتهای آنها افزایش داده است. اگرچه جنگ روسیه در اوکراین این روابط را تسریع کرده، با اینهمه این روند بدون توجه به نتیجه جنگ احتمالا ادامه خواهد داشت. این همسویی همچنین این احتمال را افزایش میدهد که تنشها یا درگیریها بین ایالات متحده و یکی از این دشمنان به دیگری نیز کشیده شود.