سیاوش پندار – دعوت شاهزاده رضا پهلوی از ملت ایران برای تبدیل سیزده بدر به روزی برای اتحاد و حضور یکپارچه، نه تنها یک فراخوان سیاسی، بلکه بازتابی از روح جاودانه و متحد ایرانیان است که در طول تاریخ، بارها و بارها در برابر دشمنان و ستمگران ایستادگی کرده است. این دعوت پس از شوک جمهوری اسلامی از طنین شعارهای ملی و پهلوی‌گرایانه در سال تحویل و تلاش‌های مذبوحانه‌اش برای ایجاد تفرقه میان مردم، به ویژه در حوادث ارومیه، بیش از پیش اهمیت یافته است. اکنون زمان آن رسیده که سیزده بدر، این سنت باستانی و ملی، به نمادی از شکوه اتحاد ایرانیان علیه رژیم سرکوبگر و نیرنگ‌هایش تبدیل شود و سرود «ای ایران ای مرز پرگهر» در گوشه‌گوشه این سرزمین کهن طنین‌انداز گردد.
نوروز و سیزده بدر، از دیرباز، چیزی فراتر از یک جشن ساده بوده‌اند؛ آنها نمادهایی از هویت مشترک، مقاومت و پیوند ناگسستنی مردمی هستند که ریشه در فرهنگی چند هزار ساله دارند. در تاریخ ایران، هرگاه دشمنان خارجی یا ستمگران داخلی کوشیده‌اند این ملت را به زانو درآورند، این فرهنگ مشترک، این روح متحد، چون سپری استوار در برابرشان قد علم کرده است. از ایستادگی در برابر یورش اسکندر و اعراب گرفته تا مقاومت در برابر مغولان و بعدها استبداد داخلی، نوروز همواره بهانه‌ای برای گردهمایی، تجدید عهد و بازسازی پیوندهای ملی بوده است. سیزده بدر به عنوان بخشی از این سنت، روزی است که ایرانیان با طبیعت آشتی می‌کنند، اما امسال می‌تواند روز آشتی با یکدیگر و با آرمان مشترکی باشد که همانا رهایی از چنگال ظلم و استبداد است.
امروز، نمایش اتحاد ملی اهمیتی بیش از پیش دارد، چرا که این اتحاد از دو سو دشمنان ایران را به چالش می‌کشد. از یکسو، جمهوری اسلامی، که خود را در برابر موج بیداری ملی مردم ناتوان می‌بیند، باید با این همبستگی به لرزه بیافتد. حوادث ارومیه و تلاش برای ایجاد شکاف میان اقوام ایرانی، تنها نمونه‌ای از سیاست نخ‌نمای تفرقه‌افکنی رژیم است که با اتحاد ما در سیزده بدر، به تمامی نقش بر آب خواهد شد. اما سوی دیگر این میدان، اپوزیسیون ساختگی رژیم است؛ نیرویی نیابتی که در خدمت جمهوری اسلامی عمل می‌کند و با لابیگری در دولت‌های خارجی، به ویژه ایالات متحده، سعی دارد نسبت به خواست راستین ملت ایران در افکار مقامات غربی تشکیک ایجاد کند. این گروه با هدف زمینه‌سازی برای توافق آمریکا با جمهوری اسلامی علیه اندیشه ملی حول محور شاهزاده رضا پهلوی عمل می‌کند و می‌کوشد صدای مردم ایران را در عرصه جهانی خفه سازد. اما حضور متحد ایرانیان در سیزده بدر و فریاد زدن نام آلترناتیو مورد نظرشان، یعنی شاهزاده رضا پهلوی، این نیرنگ را نیز خنثی خواهد کرد.
تاریخ گواه است که ایرانیان با تکیه بر فرهنگ نوروزی و هویت مشترک خود، همواره ترفندهای دشمنان را بی‌اثر کرده‌اند. شعارهای ملی و پهلوی‌گرایانه در لحظه‌ی سال تحویل، لرزه بر اندام رژیم انداخته و نشان داده که قلب ملت ایران برای ایران می‌تپد، نه برای حاکمانی که جز سرکوب و تفرقه چیزی در چنته ندارند و نه برای مزدورانشان که در لباس اپوزیسیون، به سود رژیم عمل می‌کنند. سیزده بدر امسال، فرصتی است تا این اتحاد را به رخ جهانیان بکشیم. بیایید در این روز، دست در دست هم، از کوه‌های زاگرس تا سواحل خزر، از دشت‌های پارس تا کوچه‌های تبریز، گرد هم آییم و با یک صدا فریاد بزنیم: «ای ایران ای مرز پرگهر، ای خاکت سرچشمه هنر». این سرود، که چکیده تاریخ و فرهنگ ماست، می‌تواند به ندایی تبدیل شود که پایه‌های رژیم و نقشه‌های نیابتی‌اش را در هم بشکند.
ایران ما در طول تاریخ بارها از خاکستر خود برخاسته است. این روح متحد که در نوروز و سیزده بدر تجلی می‌یابد، همان نیرویی است که کوروش را به ساختن امپراتوری‌ای عادلانه واداشت، همان نیرویی است که در برابر یوغ بیگانگان سر خم نکرد و همان نیرویی است که امروز ما را به سوی آزادی فرا می‌خواند. بیایید به این دعوت شاهزاده رضا پهلوی با تمام توان آری بگوییم و سیزده بدر را به روزی تاریخی بدل کنیم؛ روزی که اتحادمان، چون خاری در چشم رژیم و اپوزیسیون جعلی‌اش، جاودانه شود.
زمان آن است که بار دیگر نشان دهیم که این سرزمین، این مرز پرگهر، با اتحاد و همبستگی فرزندانش، نه تنها در برابر ستم داخلی، بلکه در برابر توطئه‌های خارجی نیز هرگز سر خم نخواهد کرد. سیزده بدر، روز ماست؛ روز ایران است!
