بابک سینا – در روز ۱۹ آوریل ۲۰۲۵، خیابان‌های صد شهر جهان شاهد فریادی خواهند بود که از دل تبعید برمی‌خیزد اما طنین آن تا قلب ایران می‌رسد: رهبر ملی انقلاب ایران شاهزده رضا پهلوی است و «جمهوری اسلامی نماینده ما نیست!»
در این روز، ایرانیان آزادیخواه در سراسر جهان گرد هم می‌آیند تا با برپایی میزهای اطلاع‌رسانی، آکسیون‌های اعتراضی، و کمپین‌های حقوقی و سیاسی، پیام روشنی به جامعه جهانی و حاکمیت جمهوری اسلامی بدهند: مردم ایران، نماینده خود را برای مبارزه برگزیده‌اند، نه از صندوق‌های نظام ولایت فقیه، بلکه از دل رنج، تبعید، و امید.
این حرکت عظیم و هماهنگ، بخشی از یک پروژه استراتژیک است با عنوان پروژه ۱۰۰ شهر؛ برنامه‌ای مبتنی بر منشور دوازده‌گانه مونیخ و با الهام از رهبری شاهزاده رضا پهلوی. هدف؟ پیوند زدن صداهای پراکنده آزادیخواهان جهان در قالب یک ارکستر هماهنگ برای پایان دادن به دیکتاتوری مذهبی در ایران.
چرا کنش میدانی در تبعید اهمیت دارد؟
مبارزه میدانی در برون‌مرز، اگرچه از خاک وطن دور است، اما از نظر تأثیرگذاری نه‌تنها کاسته نمی‌شود، بلکه با حضور در میدان‌های جهانی، قدرتی تازه می‌گیرد. ویژگی‌های کلیدی این مبارزات عبارت‌اند از:
گسترش دامنه اعتراضات در رسانه‌ها و افکار عمومی
• جذب ایرانیان تازه‌وارد به جریان مبارزه
• ایجاد انگیزه و حفظ روحیه در میان مردم، چه در داخل و چه در خارج
• تقویت همبستگی میان گروه‌ها و فعالان
• تأثیرگذاری مستقیم بر روایت بین‌المللی از مسئله ایران
میزهای اطلاع‌رسانی و گردهمایی‌های خیابانی در شهرهای مختلف دنیا، تنها نماد اعتراض نیستند، بلکه حلقه‌های ارتباطی‌اند که ایرانیان مبارز در سراسر جهان را بهم پیوند می‌دهند. این حلقه‌ها، صدای خواست ملی برای رسیدن به نظامی سکولار و دموکراتیک را منعکس می‌کنند.
اهداف استراتژیک پروژه
پروژه ۱۰۰ شهر با طراحی دقیق و مشارکت گروه‌های متنوع، اهداف روشنی را دنبال می‌کند:
• انسجام نیروها: یکپارچه‌سازی فعالیت‌ها و هم‌صدایی میان احزاب، کنشگران و گروه‌های مختلف
• بین‌المللی کردن جنبش: انتقال خواسته‌های مردم ایران به افکار عمومی جهانی
• فشار بر سیاستمداران: ترغیب دولت‌های غربی به قطع یا کاهش روابط با جمهوری اسلامی
• ترویج حقوق بشر و دموکراسی: بازتاب اصول جهانی کرامت انسانی از زبان ایرانیان
• تقویت جایگاه رهبری شاهزاده رضا پهلوی: تثبیت موقعیت او به‌عنوان نماد جنبش مدرن، عقل‌گرا و مبتنی بر منشور مونیخ
نگاهی به چشم‌انداز
پروژه ۱۰۰ شهر، صرفاً یک رویداد مقطعی نیست. این برنامه بستری‌ست برای استمرار، سازماندهی، و پیام‌رسانی. بستری که می‌تواند مبارزات خارج از کشور را از حالت پراکنده و نمادین به شکل هدفمند و تأثیرگذار بدل کند. اگر صد شهر، هرکدام حلقه‌ای از زنجیره این مبارزه باشند، آنگاه ما شاهد تولد یک شبکه جهانی خواهیم بود که فراتر از جغرافیا، به نام آزادی برای ایران می‌تپد.
در پایان، این پروژه نه‌تنها یک پیام سیاسی، بلکه فراخوانی ملی, میهنی و انسانی‌ست. فراخوانی برای همبستگی، برای مسئولیت‌پذیری در قبال سرزمین مادری، و برای ایستادگی در کنار آنانی که در خیابان‌های ایران هزینه می‌دهند. ۱۹ آوریل، صد شهر، یک صدا، یک پیام: «ما فرزندان ایران، آزادی را برمی‌گزینیم.»
برای اطلاعات بیشتر لطفا به وبسایت ۱۰۰ شهر مراجعه کنید: http://www.100cities.org
