کامیار بهرنگ – محمد فهمی خبرنگار مصری- کانادایی برای اولین بار پس از آزادی سخنرانی کرد.
فهمی به همراه دو خبرنگار دیگر شبکه تلویزیونی الجزیره در مصر بازداشت شده بودند. او اول مهرماه امسال به مناسب نزدیک شدن عید قربان با فرمان عفوی که از سوی ژنرال السیسی رئیس جمهوری مصر صادر شد از زندان رهایی یافت.
فهمی همراه با آمل کلونی وکیل خود برای اولین بار پس از آزادی در «فرانت‌لاین کلاب» لندن در یک مجمع عمومی سخنرانی کرد. جان اوون رئیس هیات مدیره این باشگاه در ابتدا با اشاره به تلاش‌های صورت گرفته برای آزادی محمد فهمی، باهر محمد و پیتر گرستا، تاکید داشت که آزادی آنها «تنها بخشی از اجرای عدالت است».
او با اشاره به اینکه همچنان تعداد زیادی از خبرنگاران و روزنامهنگاران محلی در زندان‌های مصر به سر می‌برند، اضافه کرد: «ما نباید با تمرکز بر روزنامهنگاران بین‌المللی، این روزنامهنگاران را فراموش کنیم و باید برای آنها فعالیت کنیم».
مجری این برنامه لیز دوکت خبرنگار مشهور شبکه بی.بی.سی. بود که در ابتدا با اشاره به کمپین جهانی روزنامه‌نگاری جرم نیست journalismisnotacrime# از تلاش‌های تمام کسانی که برای آزادی تمام روزنامهنگاران زندانی تلاش می‌کنند تشکر کرد.
محمد فهمی نیز در اولین واکنش به آزادی خود گفت: «امروز احساس می‌کنم دوباره متولد شده‌ام». او در مورد پرونده خود اضافه کرد: «این موضوع دو جنبه داشت، یکی مساله آزادی بیان به عنوان یکی از مهمترین جنبه‌های مورد نیاز روزنامه‌نگاری و دیگری یک جنبه سیاسی که در واقع یک درگیری سیاسی صاحبان اصلی شبکه الجزیره یعنی قطری‌ها بود».
امل کلونی وکیل فهمی نیز تاکید داشت: «وقتی از من می‌پرسیدند که چرا این قدر به فرجام پرونده خوش‌بین هستی، می‌گفتم که هیچ مدرکی علیه فهمی وجود ندارد. در دادگاه ما با دو موضوع روبرو بودیم اول مساله انتشار خبرهای نادرست و دوم لغو مجوز کار. اما مرور پرونده ۶۰ صفحه‌ای نشان می‌داد که هیچ مدرکی علیه محمد وجود ندارد. برای مثال اشاره شده بود که آدم‌هایی با ملیت‌های مختلف به محل اقامت محمد در هتل مراجعه می‌کنند. اما قسمت جالب این پرونده اشاره به این داشت که هر کسی از برنامه فاینال‌کات پرو استفاده می‌کند می‌تواند به امنیت ملی ضربه بزند».
محمد فهمی از تمام روزنامه‌نگارانی که برای حق آزادی او تلاش کردند تشکر کرد و گفت: «وقتی در زندان به من می‌گفتند که برای آزادی تو در کانادا یا لندن مبارزه می‌کنند و این برای آزادی شما نیست و آنها دنبال موضوع دیگری هستند، متوجه می‌شدم یک اتفاقی در بیرون می‌افتد و این بسیار مهم بود».
او در ادامه با اشاره به درخواست انجام یک مصاحبه تلویزیونی در مصر گفت: «من از دولت مصر سپاسگزارم اما هنوز تعداد زیادی از روزنامهنگاران [محلی] در زندان‌ها هستند و من درخواست می‌کنم که آنها نیز سریعا آزاد شوند».
محمد فهمی در ادامه اضافه کرد: «وقتی یک روزنامه‌نگار بازداشت می‌شود کشورها باید از همان لحظه ابتدایی از تمام ابزار‌های رسمی خود برای آزادی او استفاده کنند. وقتی پرونده وارد فاز قضایی بشود داستان پیچیده می‌شود و برای مثال یک رئیس جمهور نمی‌تواند به راحتی از اختیارات خود استفاده کند».
او ادامه داد: «زندان مرا تغییر داد و من امروز برای آزادی تمام روزنامهنگاران زندانی مبارزه خواهم کرد، هیچ روزنامه‌نگاری نباید در زندان باشند. من پس از بازگشتم به کانادا یک انجمن به همین منظور راه خواهم انداخت. امروز بیش از ۲۲۰ روزنامه‌نگار در زندان به سر می‌برند. اما مساله برخی از آنها در اولویت قرار دارد، محمود شوکان، عکاس مصری که امروز در زندان به سر می‌برد، رائف بداوی که در عربستان سعودی به زندان و ۱۰۰۰ هزار ضربه شلاق محکوم شده است و آن هم تنها برای ابراز عقیده خود. جیسون رضائیان که امل کلونی پرونده او را از نزدیک پیگیری می‌کند و من دیروز با برادر او تلفنی صحبت کردم و این باور کردنی نیست که نه او و نه وکلای جیسون نمی‌توانند با رسانه‌ها در مورد آنچه در دادگاه اتفاق افتاده است صحبت کنند. همچنین موضوع آتنا فرقدانی که برای یک کارتون به ۱۲ سال زندان محکوم شده است اهمیت دارد. محمد ال‌عجمی شاعر قطری و محمد اسماعیل رسول روزنامه‌نگار ترک را هم باید اضافه کرد. در مورد رسول مساله بسیار جدی است و بیش از ۴۰ روز است که پرونده او حتی به دادگاه فرستاده نشده است و تلاش برای آزادی او امروز می‌تواند در سرنوشت او تاثیر بسزایی داشته باشد».
