یک روستای ۵ هکتاری ۶ هزار ساله مربوط به دوران فرهنگی لپویی در ایران کشف شد. این روستا در شهرستان مرودشت قرار دارد که پس از بررسی سطحی و گمانه‌زنی‌ها در اطراف محوطه پای دره کام‌فیروز نمایان شده است.
فضل‌الله حبیبی سرپرست گروه باستان شناسی با اعلام این خبر به ایرنا گفته است که آثار یک آسیاب مربوط به دوره سلجوقی نیز شناسایی شده است.
وی افزود، در شمال تپه اصلی (تپه اسلامی)، پس از خاک‌برداری شرکت گاز استان فارس، آثاری مربوط به دوران مس و سنگ جدید در آن دیده شد و یافته‌هایی مربوط به فرهنگ لپویی متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد (دوره روستانشینی جدید) شناسایی شد.
این باستان‌شناس افزود: گمانه‌زنی‌های انجام شده حکایت از یک روستای بزرگ تقریبا ۵ هکتاری مربوط به دوران فرهنگ لپویی و یک تپه اصلی (احتمالا قلعه) و آثار یک آسیاب مربوط به دوره سلجوقی در محوطه پای دره دارد.
وی با اشاره به شناسایی یک کف شفته‌ریزی مربوط به فرهنگ لپویی گفت: در بخش شرقی تپه اسلامی به آثار کف سکونتی مربوط به دوره سلجوقی برخورد کردیم و همچنین در قسمت شمالی تل پای دره یک زباله‌دانی مربوط به دوره لپویی شناسایی شد.
او افزود: ویلیام سامنر، یک باستان‌شناس آمریکایی این دوره فرهنگی پیش از تاریخ فارس یعنی دوره لپویی را به سه فاز دوره باکون/ لپویی، لپویی میانی و لپوی/بانش تقسیم‌بندی کرده است که قدمت آن به ۳ هزار و چهارصد تا ۳ هزارو نهصد سال پیش از میلاد می‌رسد.
