منوچهر تهرانی در سال ۱۳۰۹ خورشیدی برابر با ۱۹۳۰ میلادی در تهران زاده شد. پدرش از مادری اتریشی در اروپا به دنیا آمده و در آنجا بزرگ شده بود. وی در ۱۸ سالگی از اتریش به ایران آمد و با دخترعمه‌اش ازدواج کرد.
منوچهر و مادرش را پدر در کودکی با خود به آلمان آورد و از آنجا به آمریکا نزد مادرش رفتند ولی مادر منوچهر در اروپا یا امریکا ماندگار نشد و با پسرش بدون شوهر به ایران بازگشت.
منوچهر دوره ابتدائی را در دبستان ۱۷ دی تهران با معدل ۲۰ گذارند و شاگرد اول در تمام مدارس ایران شد. دوره متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام تهران گذراند و در امتحانات نهائی سراسری کلاس دوازدهم شاگرد اول در سراسر ایران شد.
در آن دوران، پدرش مقیم آلمان بود و اصرارداشت که منوچهر برای تحصیل به آن کشور برود، ولی او در تهران ماند و لیسانس حقوق و فوق لیسانس اقتصاد را از دانشگاه تهران گرفت. سپس به استخدام بانک ملّی ایران در آمد و برای گذراندن دوره تخصصی به امریکا فرستاده شد. گر چه همه شرایط برای ماندن وی در آنجا موجود بود ولی او باز به ایران بازگشت و دکترای خود را در رشته اقتصاد از دانشگاه تهران گرفت.
دکتر منوچهر تهرانی معلم بود، با عشق بسیار و دانش کافی. می‌خواند، می نوشت، به ایران عشق می‌ورزید. او استاد دانشگاه بود و از مدیران سازمان برنامه و بودجه. به این آب و خاک چنان عشق می‌ورزید که فاجعه غربت را هرگز فراموش نکرد و از یاد نبرد. وی بعد از انقلاب سال ۵۷ سالیان دراز در ایران ماند.
دکتر منوچهر تهرانی این همیار صمیمی کیهان لندن انسانی بسیار شریف و مانند بسیاری از ایرانیان عاشق وطن‌اش بود، اما سعادت این را نداشت که در آنجا بمیرد. همیشه می‌گفت که آرزو دارد در خاک ایران جان بسپارد.
او عاشق ایران بود و عشق را می‌شناخت و این نکته را در آغاز و پایان کتاب‌اش «عامل انسانی در اقتصاد ایران» به روشنی بیان کرده است.
علاوه بر کتاب یادشده، از او کتاب‌های دیگری نیز باقی مانده از جمله «سیاست مالی و رشد اقتصادی»، «گفتاری چند پیرامون آزمایش‌های پولی»، «ناآگاهی و پوسیدگی، کتاب اول: کشف اسرار» با نام مستعار دکتر مرزبان توانگر، «نااگاهی و پوسیدگی، کتاب دوم: ولایت فقیه» که این را نیز با نام مستعار دکتر مرزبان توانگر منتشر کرد.
دکتر منوچهر تهرانی مترجمی توانا بود و نثری دل انگیز داشت. پر کار بود، می‌خواند و می‌نوشت. مقالات بسیار در روزنامه‌ها از جمله کیهان لندن و مجلات علمی و فرهنگی و سیاسی از او باقی مانده است.
وی هرگز امید بازگشت به ایران را از دست نداد. و افسوس که روز دوشنبه ۲۶ اکتبر ۲۰۱۵ در هامبورگ و در جمع خانواده درگذشت. از دکتر منوچهر تهرانی همسر دانا و آموزگارش و دو فرزند به یادگار مانده است.
