کودکان سیستانی در آرزوی شناسنامه و تحصیل

-عزیز از مدرسه‌ای می‌گوید که در ۱۲کیلومتری روستایشان قرار دارد و هر روز باید برای رسیدن به آن، همه‌ی راه را در گرما و سرما بدود و بعد از پایان کلاس دوباره به خانه برگردد
-در روزهای اخیر، افراد زیادی برای کمک مالی به این کودکان و حتی ساخت مدرسه برای آنها اعلام آمادگی کرده‌اند اما مشکل اصلی این کودکان نداشتن «شناسنامه» و به‌نوعی «بی‌هویتی» است؛ مشکلی که هیچ آدم نیکوکاری نمی‌تواند آن را حل کند مگر اینکه مسوولانی که خود را به خواب زده‌اند، سرانجام بیدار شوند

چهارشنبه ۲۶ آبان ۱۳۹۵ برابر با ۱۶ نوامبر ۲۰۱۶


فیلم کوتاهی از روایت محرومیت و نداشتن شناسنامه کودکان سیستانی به تازگی در شبکه‌های اجتماعی منتشر شده که بازتاب وسیعی داشته است.

کودکان سیستانیعزیز، دانش‌آموز اهل سیستان و بلوچستان است که در این ویدئو مشکلات خود و دوستانش برای تحصیل را بازگو می‌کند و از کودکان بااستعدادی حرف می‌زند که به‌ دلیل  نداشتن شناسنامه و مدرسه، از تحصیل محروم هستند.

عزیز ضمن بیان اینکه بسیاری از کودکان این منطقه شناسنامه ندارند، می‌گوید: «مجبوریم صدایمان را بلند کنیم و بگوییم «آقا، ما شناسنامه نداریم، چه‌کار کنیم؟ نه یارانه می‌توانیم بگیریم، نه می‌دانم فردای من و آینده‌ام چه می‌شود؟ آمدیم و فردا گفتند از مدرسه برو بیرون، من چه کنم؟ نمی‌دانم این درسی که الان می‌خوانم فردا قراره چکاره شوم؟ من باید شناسنامه داشته باشم تا بدانم فردا می‌خواهم چکاره شوم».

وی اشاره می‌کند که «به زاهدان هم نامه زده‌ است اما ۸ماه است که هیچ جوابی دریافت نکرده است».

به گزارش خبرگزاری تسنیم،  وی در ادامه مشکلاتش می‌گوید: «کمیته امداد هم هیچ کمکی نکرده؛ گفته‌اند خودتون و پدرتون شناسنامه ندارید، فقط مادرتون شناسنامه دارد که باز هم کاری نمی‌شود کرد».

عزیز با اشاره به بیماری پدرش می‌افزاید: «پدرم عمل کرده و خرج آن هم هست. نمی‌دانم چه کنم؟ مدرسه را رها کنم قطعا ضرر می‌کنم. کسی را هم ندارم به من خرجی بدهد».

کودک سیستانیعزیز از مدرسه‌ای می‌گوید که در ۱۲ کیلومتری روستایشان قرار دارد و هر روز باید برای رسیدن به آن، همه‌ی راه را در گرما و سرما بدود و بعد از پایان کلاس دوباره به خانه برگردد. وی با اشاره به بقیه بچه‌هایی که شناسنامه ندارند می‌گوید: در انجا فقط یک  معلم برای انجام کار خیر به آنها درس می‌دهد.

عزیز به بیشتر شدن مشکلاتش در پی بیکار شدن از سال گذشته اشاره کرده و می‌گوید: «سال قبل هر کاری توانستم انجام دادم تا پولی در بیاورم؛ الان دیگر کار پیدا نمی‌شود. پدرم هم همچنان بیمار و زمین‌گیر است. شاید مجبور شوم قید درس خواندن را بزنم».

بر اساس این گزارش٬ در روزهای اخیر، افراد زیادی برای کمک مالی به این کودکان و حتی ساخت مدرسه برای آنها اعلام آمادگی کرده‌اند اما مشکل اصلی این کودکان نداشتن «شناسنامه» و به‌نوعی «بی‌هویتی» است؛ مشکلی که هیچ آدم نیکوکاری نمی‌تواند آن را حل کند مگر اینکه مسوولانی که خود را به خواب زده‌اند، سرانجام بیدار شوند.

بادامچی نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، ضمن اینکه قول پیگیری حل مشکل این کودکان سیستانی را داده، به گفت‌وگو با نمایندگان استان سیستان و بلوچستان اشاره می‌کند که به او گفته‌اند تعداد افرادی مثل عزیز که شناسنامه ندارند بسیار زیاد است.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=59498