تپه بسیار عظیم باستانی دهنو در حوالی چغازنبیل که آن را به پرستشگاه ایلامی شوتروک ناهونته، شاه ایلام میانه متعلق می‌دانند و به الهه منزت نسبت می‌دهند، شکاف برداشته است.
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی اعلام کرد تپه باستانی دهنو در حوالی چغازنبیل بر اثر بارش باران، کشاورزی، ساخت جاده، ایجاد زهکش، مرمت نشدن و حفرهای غیرمجاز شکاف برداشته است.
تپه بسیار عظیم باستانی «دهنو» در حوالی چغازنبیل که آن را به پرستشگاه ایلامی «شوتروک ناهونته»، شاه ایلام میانه و الهه «منزت» نسبت می دهند، روزهای بسیار ناخوشی را پشت سر می گذارد و به شدت آسیب دیده است.
مجتبی گهستونی دبیر و سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان به وبسایت برنا گفته است: «در بازدیدی که چهاردهم اسفند ۹۵ از تپه باستانی دهنو داشتم متوجه شدم که کشاورزی، ساخت جاده، ایجاد زهکش، باران های سیلابی، حفاری‌های غیرمجاز، مرمت نکردن ترانشه‌ها و نپوشیدن بخشی از آن گمانه‌ها باعث به وجود آمدن شکاف‌های بسیار متعدد و عمیق در تمام قسمت‌های تپه مهم دهنو شده است. در نتیجه این شکاف‌ها، لایه‌های مختلف معماری که نمودی از زندگی بشری محسوب می‌شود در این اثر مشهود و ملموس است.»
وی افزود: «تپه دهنو در مکانی قرار دارد که آثار تاریخی شهر «دورانتاش» و چغازنبیل در نزدیکی آن واقع شده است. البته تپه عظیم دهنو زمانی ارزش آن چندان افزوده می‌شود که در حوالی خودش به فاصله‌های کم و زیاد محوطه‌هایی همچون تپه کفتار، تپه جنگل، چغامیش، چغاپهن، ابوفندوا، هفت تپه و… را در کنار خود جای داده است.»
این فعال مسایل میراث فرهنگی با بیان اینکه این تپه در سال ۱۳۸۱ به ثبت آثار ملی ایران رسیده، گفت با این وجود عملیات تعیین عرصه و حریم آن انجام نشده است.
به گفته گهستونی، در سال ۹۱، پژوهشگران ایرانی و آلمانی کار شناسایی و گمانه‌زنی تپه تاریخی دهنو فقط در یک فصل کاوش در آن را آغاز کردند ولی با توجه به حساس بودن محوطه دهنو تداوم کاوش‌ها و البته مراقبت از آن ضرورت دارد.
وی اظهار کرد: «با توجه به اینکه تپه دهنو در مرز سه شهرستان شوش، دزفول و شوشتر قرار دارد اما بی توجهی به این محوطه به شدت غمبار است. با اینکه ادارات هر سه شهرستان نسبت به این تپه ادعاهایی دارند اما وضعیت غمبار این تپه بسیار نگران کننده است.»
این فعال امور میراث فرهنگی با بیان اینکه پژوهشکده باستان شناسی، سازمان میراث فرهنگی و باستان شناسان که در این محوطه حفاری‌های منسجمی که بر اثر مطالعات گسترده باشد انجام نداده‌اند، گفته است: «چشم به اتفاقاتی همچون تعرض لودرها و دیگر ماشین‌های سنگین دوخته‌اند تا شاید توجیهی برای دریافت حکم ماموریت و سرکشی به این تپه پیدا کنند. اینکه منتظر باشند تا لودری به جایی برخورد کند و آثاری بیرون بیاید تا بر اثر آن کار حفاری را انجام دهند دور از شأن یک نهاد فرهنگی است.»
گهستونی تاکید کرد: «تپه دهنو ارتباط فرهنگی و تاریخی بیشتری با شوش دارد. شهری که پایتخت ایلامیان و هخامنشیان بوده است و پایتختی آن از حدود سال ۲۷۰۰ قبل از میلاد شروع و تا پایان امپراتوری هخامنشی ادامه داشته است. یعنی این شهر سه هزار سال پایتخت بوده است.»
وی یادآور شد: «با مشاهداتی که از تپه دهنو داشتم متوجه شدم قهر طبیعت و بی وفایی انسان منجر به تخریب‌های بی شماری در آن شده است. اینکه مخبربان همیشه از نهادهای متولی حفظ میراث فرهنگی و باستان شناسان جلوتر هستند و این نهادهای مسئول قادر نیستند تا به وظیفه ذاتی خود و اقناع دولت برای دریافت حمایت‌های مالی و معنوی بکوشد باید غصه خورد و متاسف شد که میراث فرهنگی یک کشور متمدن چنین مورد هجوم قرار می گیرد.»
گهستونی همچنین به نقل از تنی چند از بومیان منطقه گفت: «با برخی از کشاورزانی که در پیرامون محوطه کشت می کردند صحبت‌هایی داشتم. آنها معتقد بودند که باید حضور میراث فرنگی ملموس‌تر باشد. همچنین درخواست داشتند که با جذب یک یا دو نفر از اهالی روستا به عنوان یگان حفاظت در تپه مهم دهنو موافقت شود.»
