۴۸ گور باستانی متعلق به دوران اشکانی و ساسانی در مجموعه تاریخی لیارسنگ‌بن املش در نزدیکی روستای شیرچاک در استان گیلان کشف شد.
ولی جهانی، سرپرست هیئت باستان‌شناسی گورستان لیارسنگ‌بن گفته که این مجموعه گور طی سه فصل کاوش باستان‌شناختی به دست آمده و به‌لحاظ تاریخی به ادوار اشکانی و ساسانی تعلق دارد.
وی هدف از کاوش باستان‌شناسی در این منطقه را اهمیت «ژئواستراتژیک و همچنین فقدان اطلاعات تاریخی و باستان‌شناختی» از این ناحیه و «نقش این منطقه در معادلات سیاسی ایران در ادوار اشکانی و ساسانی» خواند.
این کاوش باستان‌شناسی، با همکاری مرکز مطالعات ژنتیک نور صورت گرفته و مطالعات آزمایشگاهی روی دی. ان.ای میتوکندریایی (MTDNA) و کروموزوم Y اسکلت‌ها، انجام شده است.
به گفته سرپرست این کاوش، در این آزمایش‌ها «به پرسش‌هایی از قبیل تعیین سن و جنسیت اشخاص، شناخت بیماری‌های رایج، تعیین منشأ جمعیتی و تخمین میزان و نحوه ارتباطات و مراودات جوامع ساکن در این ناحیه با مناطق همجوار» پاسخ داده شد.
در کشفیات پیشین این گروه باستان‌شناسی بقایای انسانی ۱۹ اسکلت شامل ۹مرد و ۱۰ زن بین ۱۴ تا ۴۰ سال کشف شد که تنها در یک درصد افراد آثار خشونت منجر به مرگ دیده می‌شود.
بر اساس نتایج تحقیقات آزمایشگاهی این گروه از اسکلت‌های این گورها، در ۲۵ درصد از افراد شواهد زخمی شدن، بیماری و آسیب‌های شدید دیده می‌شود و همه این افراد مطالعه شده کمتر از ۴۰ سال سن دارند.
در این گورستان همچنین اشیای فلزی، سفالی، سنگی، چوبی، منسوجات چرمی، شیشه‌ای و شامل ظروف، زیورآلات، سردوک، خنجر و مهره کشف شده بود.
مجموعه باستانی لیارسنگ‌بن از توابع بخش رانکوه شهرستان املش و در ارتفاع ۱۷۰۰ متر نسبت به سطح دریا قرار دارد و راه دسترسی به این محوطه باستانی از طریق شهرستان‌های املش، رودسر و سیاهکل است.
مجموعه بزرگی از مصنوعات باستان‌شناسی به دست آمده از کاوش‌های غیرقانونی در دره‌های نزدیک املش در کوه‌های البرز نام املش را بر خود دارند. تاریخ آنها به هزاره دوم قبل از میلاد تا دوره پارتی ساسانی دانسته می‌شود گرچه اشیای موسوم به املش عموماً تاریخی حدود ۸ یا ۹ قرن قبل از میلاد دارند.
