موسسه «خانه آزادی» (Freedom House) که سالانه گزارشی بر اساس شاخص‌های ویژه خود از وضعیت آزادی در کشورهای جهان گزارش منتشر می‌کند اخیراً گزارش سال ۲۰۱۷ را منتشر کرده که نشان میدهد آزادی‌های مدنی و معیارهای دمکراسی در نقاط مختلف جهان زیر فشار و در حال کاهش است.
این موسسه به بررسی وضعیت شاخص‌های آزادی در جمهوری اسلامی ایران پرداخته و نوشته «انتخابات در ایران به طور منظم برگزار میشود اما استاندارد‌های دموکراتیک ندارد و شورای نگهبان که خود نهادی غیردموکراتیک است همه کاندیداهایی را که وفاداری آنان به روحانیت کافی نیست را رد صلاحیت می‌کند.
آیت‌الله خامنه‌ای به عنوان رهبر مذهبی در راس قدرت قرار دارد و رؤسای نهادهای تحت نظر او انتصابی هستند و نه برگزیده با رای مردم. این نهادها شامل نیروهای امنیتی و قوه قضاییه هستند که در سرکوب و اعمال محدودیت در برابر معترضان نقش دارند.»
بخشی از گزارش موسسه خانه آزادی در مورد تحولات اصلی ایران در سال ۲۰۱۷ است که در آن به انتخاب حسن روحانی به عنوان رییس جمهوری، اصلاحیه بندهایی در قانون مبارزه با قاچاق مواد مخدر و کاهش حکمهای اعدام قاچاقچیان مواد مخدر و اعدام نوجوانان که هنگام ارتکاب جرم زیر سن قانونی بوده‌اند پرداخته است.
این گزارش می‌نویسد در آخرین ماه سال ۲۰۱۷ پلیس ایران اعلام کرد که زنان به دلیل بدحجابی بازداشت نمیشوند بلکه به کلاسهای آموزش اجباری فرستاده میشود، و در صورت تکرار بدحجابی بازداشت خواهند شد که به نظر میرسد این تصمیم محدود به تهران است.
همچنین موسسه خانه آزادی به تظاهرات سراسری در ایران به علت نارضایتی مردم از شرایط اقتصادی اشاره کرده که به شهرهای مختلف ایران کشیده شده و مردم خواستار سرنگونی جمهوری اسلامی شده‌اند. در این تظاهرات تعدادی کشته و صدها تن بازداشت شدند و برای سرکوب کردن تظاهرات مقامهای جمهوری اسلامی دسترسی به شبکههای اجتماعی را محدود کردند.
همچنین بخشی از گزارش مربوط به انتخاب محمد جواد آذری جهرمی به عنوان وزیر ارتباطات و فن آوری اطلاعات است که آن را بحثبرانگیز دانسته است. او از مقامهای پیشین وزارت اطلاعات ایران است و زیرساخت‌های نظارتی جمهوری اسلامی را توسعه داده و متهم است که تعدادی از مخالفان را بازجویی کرده است.
همچنین به بازداشت ادمین کانالهای تلگرامی و همینطور فیلترینگ تلگرام و اینستاگرام در اوج تظاهرات سراسری اخیر نیز اشاره شده است.
ادامه حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی و محرومیت آنها از دیدار با خانواده خود و حتی محروم بودن از خدمات پزشکی از دیگر مواردی است که در این گزارش به آن اشاره شده است.
آزار و اذیت و سرکوب اقلیتهای دینی به ویژه مسیحیان و بهاییان از مسائل مورد اشاره در باره تبعیض علیه غیرمسلمانان در ایران است که در سال ۲۰۱۷ همچنان ادامه داشته است.
تحت فشار قراردادن اتحادیههای کارگری و بازداشت فعالین کارگرانی و سندیکایی با اتهامات امنیتی، سرکوب مدافعان حقوق بشر و بازداشت فعالین مدنی از جمله مادران پارک لاله و محاکمههای ناعادلانه در دستگاه قضایی و نفوذ نهادهای امنیتی در قوه قضاییه رژیم از جمله مسائل دیگری است که در این گزارش به آنها پرداخته شده است.
