سعید شفا – در سال ۱۹۸۰ شش عضو یک گروه مسلح ایرانی عرب به سفارت ایران در لندن حمله می‌کنند و کارمندان سفارت و تعدادی افراد دیگر را برای آزادی زندانیان عرب در خوزستان به گروگان می گیرند. این گروگانگیری که شش روز به طول انجامید برای آزاد ساختن منطقه عرب‌نشین خوزستان هم بود که منجر به کشته شدن پنج تن از گروگانگیرها و دستگیری نفر ششم شد که به دستور مارگارت تاچر نخست‌وزیر وقت صورت گرفت.
انجام عملیات پس گرفتن سفارت، توسط گروه ضربتی SAS صورت گرفت که پنج مهاجم را به قتل رساندند و به این ترتیب یکی از فصل‌های نخستین انقلاب ۵۷ ایران را رقم زدند.
این گروگانگیری و هدف از انجام آن که در ابتدا توجه جهانیان را به خود معطوف کرد، با شروع جنگ عراق با ایران و اشغال سفارت آمریکا در سال ۱۹۸۱ در تهران، به سرعت به دست فراموشی سپرده شد، اما عملیات این گروه ضربت که برای نخستین بار چنین ماموریتی را انجام می‌داد، همچنان در اذهان انگلیسی‌ها باقی ماند تا اینکه بعد از سال‌ها فیلمی در این باره توسط انگلیسی‌ها تحت عنوان «شش روز» به کارگردانی «توآفریزر» ساخته شد.
طبق گزارش‌های منتشره که در فیلم حذف شده و اشاره‌ای به آنها نمی شود، نقش گروگان‌ها در سفارت است. اکثر آنان کارمندان سفارت ایران و چند تنی روزنامه‌نگار بودند که برای مصاحبه از ایران اعزام شده بودند. گروگانگیرها هم با پاسپورت‌های عراقی به لندن وارد شده و اسلحه و مهمات خود را از طریق سفارت عراق به لندن ارسال کرده بودند و هدفشان تحت فشار گذاشتن دولت تازه سر کار آمده جمهوری اسلامی بود تا زندانیان عرب منطقه خوزستان را آزاد کرده و بعد این منطقه را «عربستان» بنامند.
در این سال، به خاطر به‌هم خوردن روابط ایران و انگلیس، ارتباطی میان دو کشور وجود نداشت و اصرار گروگانگیرها هم به جایی نرسید و حتی در صحنه‌ای صادق قطب‌زاده که وزیر خارجه وقت بود، عدم علاقه دولت ایران را برای پیگیری جریان اعلام می‌کند که باز گرچه در فیلم به آن اشاره نمی شود، دو تن از کارمندان سفارت (عباس لواسانی و علی اکبر صمدزاده) در طول این ماجرا کشته و چند تن دیگر زخمی می شوند.
فوزی نژاد، تنها گروگانگیری که زنده می‌ماند دستگیر و زندانی و بعد از نزدیک به سی سال آزاد می‌شود ولی چون امکان قتل او در ایران می رفت، دولت انگلیس به او اجازه داد تا در انگلیس باقی بماند که در حال حاضر با نام دیگری در این کشور زندگی می‌کند.
ضمنا طبق گزارش‌هایی، این گروه با تشویق گروگان‌ها اسلحه‌هایشان را زمین گذاشته و آماده تسلیم شدن می‌شوند ولی گروه ضربت به آن توجهی نمی‌کند و هنگام حمله به سفارت پنج تن از آنان را به قتل می‌رسانند که سر و صدایی در آن زمان به پا می‌کند چرا که تمامی این ماجرا به طور زنده از تلویزیون پخش می‌شد و دوربین‌ها ریختن اسلحه‌ها را توسط گروگانگیرها برای تسلیم شدن به خارج از ساختمان نشان می‌دهند.
با وجود اینکه سازندگان فیلم مدعی هستند فیلم بر اساس حقایق ساخته شده، اما چند تن از اعضای گروه ضربت فیلم را مملو از اشتباه دانسته و آن را با حقیقت مغایر دانسته‌اند. یکی از انتقادات آنان شرکت ۴۰ مامور ضربت است که در فیلم به هشت نفر تقلیل داده شده است.
فیلم با وجودی که در زمان ساختش (۲۰۱۷) در اخبار درج شد، اما نتوانست تماشاگری برای خود جلب کند و سازندگان فیلم هم به سادگی با کنار گذاشتن آن، از خیر این ساخته‌ی ظاهرا بر اساس وقایع اتفاقیه ولی مملو از اشتباه گذشتند به‌طوری که حتی جای زیادی روی پرده سینما هم نرفت و بسان سوژه‌اش، به تاریخ پیوست.
