عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در مصاحبه با روزنامه ایران با عنوان «پشت صحنه اعتراض‌های اخیر» به پرسش‌هایی در مورد اعتراضات و اعتصابات سراسری که از دیماه سال ۱۳۹۶ آغاز شد پاسخ داده و به تشریح عملکرد دستگاههای امنیتی و انتظامی در برخورد با آنها پرداخته است.
در پایان این مصاحبه خبرنگار از او پرسیده «اخیراً در دو مسابقه فوتبال در تهران و خوزستان شاهد اتفاقاتی بودیم؛ عده‌ای آن را فوتبالی و مسبوق به سابقه دانسته و عده‌ای آن را ادامه اعتراض‌ها می‌دانند. کدام تحلیل مقرون به واقعیت است؟»
اشاره این خبرنگار به سر دادن شعارهایی مثل «رضا شاه روحت شاد» و «مرگ بر دیکتاتور» و یا شعارهای دسته‌جمعی علیه سلطانیفر وزیر ورزش است.
سه هفته از آغاز فصل جدید رقابتهای لیگ فوتبال ایران میگذرد و هر هفته دست‌کم در یک تا دو مسابقه تماشاگران اعتراضات خود را نشان داده‌اند.
وزیر کشور در پاسخ گفته «زمینه رویدادهایی که در ورزشگاه‌ها رخ داد، نارضایتی بود. درست است تماشاگران به برخی مسائل فوتبال اعتراض داشتند، اما شعارها با جنس اعتراض هماهنگی نداشت. خواهش ما در شورای امنیت این بود که نگذاریم این اتفاقات در ورزشگاه‌ها بیفتد؛ چون تکرار این حوادث می‌تواند شرایطی را ایجاد کند که برای حفظ امنیت مردم و حتی بازیکنان به‌عنوان شورای امنیت تصمیم گرفته شود تا برخی بازی‌ها بدون تماشاگر برگزار شود.»
در ادامهی این گفتگو رحمانی فضلی میگوید هنوز به این نتیجه نرسیدیم که «بازی‌ها را بدون تماشاگر برگزار کنیم»! و تاکید کرده «قرار است با وزیر ورزش جلسه بگذاریم. فضا باید کنترل و مدیریت شود، برای ما امنیت مهم است. اگر احساس کنیم گروه‌هایی وارد شده و انتظامات را دچار خدشه می‌کنند، این تصمیم را خواهیم گرفت.»
آنچه از اظهارات وزیر کشور مشخص است تاکید او روی «نارضایتی» مردم به عنوان عامل شعارها ضدجمهوری اسلامی در استادیومهاست اما او راه حل مشکل را برگزاری بازی‌ها بدون تماشاگر می‌داند که هم مضحک و هم تنها پاک کردن صورت مسئله است.
سایمون کوپر در کتاب «فوتبال علیه دشمن» مینویسد: «در جوامعی مثل لیبی و در گذشته صدام حسین، که مطبوعات آزاد و اعتراض قانونی وجود ندارد و کمتر خبرنگاران خارجی حضور دارد، فوتبال می‌تواند مسائل پنهانی را آشکار کند.»
متن و حاشیه فوتبال ایران پر از ویژگی‌هایی است که بخش زیادی از آنها از یک‌سو یادآور کمیت و کیفیت فوتبال در واپسین سال‌های حکومتهای دیکتاتور مثل معمر قذافی در لیبی و صدام حسین در عراق است و از سوی دیگری نشانگر وضعیت فدراسیونها، تیمها و هواداران فوتبال در سال‌های منتهی به انقلاب‌های مخملین و رنگین شرق اروپا. فوتبال هم در ایران امروز بی‌شباهت به وضعیت فوتبال در شوروی و اقمار آن نیست، در آن روزهایی که در آستانه‌ی فروپاشی قرار گرفته بودند: فوتبال علیه دیکتاتوری و این باعث ترس و نگرانی کارگزاران جمهوری اسلامی شده است.
برگزاری مسابقات فوتبال بدون حضور تماشاگر نه تنها باعث مضحکه شدن فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش رژیم می‌شود بلکه فیفا را هم در مقابل جمهوری اسلامی قرار میدهد. از سویی دیگر عدم حضور تماشاگران روی سکوها نه تنها کیفیت بازی‌ها را پایین میآورد بلکه جذابیت فوتبال و پخش زنده آن را هم از بین میبرد.
ضمن اینکه جمهوری اسلامی همواره بر اساس روشهای پوپولیستی از حضور تماشاگران در استادیومها به‌خصوص در بازیهای ملی به عنوان نماد قدرت و عظمت و امنیت ایران سوء استفاده میکند. ولی از همه اینها مهمتر برای سازمان فوتبال درآمد ناشی از فروش بلیت است. در ایران اغلب تیمهای فوتبال سهمی از فروش بلیت ندارند اما برای نیروی انتظامی و استادیومهای برگزارکننده بازی‌ها، شرکت واحد اتوبوسرانی، فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و هیات فوتبال استانها محل کسب درآمد است.
ضمن اینکه در حاشیه مسابقات فوتبال دهها نفر در شهرهای مختلف کسب درآمد می‌کنند؛ از بوق و فروختن پرچم تا ساندویچفروشها که زیر سایه فوتبال هفتهای یکی دو مرتبه پشت استادیومها چندرغاز درآمد دارند و عدم حضور تماشاگران یعنی بیکاری این عده که اغلب از ضعیفترین اقشار جامعه هستند.
رحمانی فضلی در مصاحبهای که با روزنامه ایران داشته، بارها ادعا کرده موارد اعتراضی گردآوری شده و به مطالبات معترضان پاسخ داده شده است، اما همین نکته که اعلام کرده برای حضور تماشاگران در استادیومها باید جلسه برگزار شود یعنی دروغ گفته و نظام به خوبی می‌داند اعتراضات ادامهدار خواهد بود.
الان کل کارشون اینه که مردمو شناسایی کنن بعد بریزن تو خونه ی طرف
مگه اون خمینی پست فطرت نگفت مردم حکومتو نخان حکومت باید بره پی کارش اما اینا چی میخان از این کشور خودش جای سواله هدف اصلی این نظام بیشتر از حکومات باد اورده هست اخه با اینهمه ضعف در همه چیز چجور دوست دارن حکومت کنن این بی ابروییه اینا خیلی رشد کرده تو دنیا اما بازم ولکن نیستن
کشور کلا دست یه مشت دزده ای کاش اون روزو ببینم که یکی مثه خلخالی هرچی معاونو وزیرو مسئول هست رو اعدام کنه هرکی که تو این حمومت پشت میزیه
تیم امید فوتبال مردان به میانمار ۲ بر ۰ میبازد و تیم دختران را با پوشاندن لباس کفن گونه نابود کردند.
این در حالیست که تیم زنان زیر ۲۰ سال ژاپن بعد از حذف انگلیس و فرانسه قرار است فردا در فینال جام جهانی بازی کند.
سهم دختران شایسته ایرانی٫ فوتبالیست تیم ملی زنان فرانسه است که با داشتن پدر ایرانی و مادر فرانسوی فردا قرار است برای مقام سوم جهان مبارزه کند.