مشکلات کارگرانِ باربر: حقوق‌مان آنقدر کم است که دیگر «بخور و نمیر» هم نیست 

کارگران باربر در شرایط اقتصادی سخت‌تری نسبت به کارگرانی که حقوق ثابت دارند به سر می‌برند و با وجود اینکه معمولاَ درآمد آنها کمتر از حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار است اما باید ۳۰ سال حق بیمه پرداخت کنند تا بازنشسته شوند.

این کارگران معمولاً سر چهارراه‌ها یا دور میدان‌ها می‌ایستند تا کسانی که نیاز به کارگر حمل بار دارند آنها را برای یک یا چند ساعت بکار بگیرند. این در حالیست که معمولاً این کارگران تعرفه ثابتی ندارند و قیمت نهایی دستمزدشان ضمن چانه‌زنی با کارفرما مشخص می‌شود و بر اساس نوع و میزان باری که کارفرما می‌خواهد جابجا کند متغیر است.

انجمن صنفی کارگران باربر قائم‌شهر بیش از ۲۰۰۰ عضو دارد و قربان حسن‌زاده رئیس این انجمن درباره مشکلات باربران به خبرگزاری ایلنا گفته است: «مشکلات ما باربران خیلی زیاد است؛ اولین مشکل ما این است که حقوق‌مان خیلی پایین و کار هم کم است. ما باربران که دور میدان‌ها می‌ایستیم، دستمزدمان از قانون کار تبعیت نمی‌کند. منتظر می‌مانیم اگر کسی برای حمل بار نیاز به کارگر داشت، می‌رویم سرِ کار اما اگر کسی سراغمان نیامد ممکن است شب دست خالی به خانه برگردیم. دستمزدمان هم حساب و کتاب و قانون ندارد؛ با کارفرما برای دستمزدمان توافق می‌کنیم.»

او درباره متوسط درآمد ماهیانه کارگران باربر گفته است: «توسط درآمد ماهیانه‌ی ما از یک میلیون تومان بیشتر نیست. این پول‌ها قبلاً «بخور و نمیر» بود اما الان همان هم نیست. خیلی دچار مشکلیم و با این درآمد یک هفته در ماه هم اموراتمان نمی‌گذرد. اما دریغ برای زیاد شدنِ مزد ما هیچ قانونی نیست. کاش لااقل سالی ده درصد یا پانزده درصد مزدمان زیاد می‌شد.»

قربان حسن‌زاده همچنین از کم شدن حجم کار و در نتیجه درآمد کارگران باربر در ماه‌های گذشته خبر داده و علت آن را «کم شدن ساخت‌و ساز، افزایش تورم و کاهش قدرت خرید مردم و همچنین اعتراضات کامیون‌داران» عنوان کرده است.

به گفته این فعال صنفی یکی دیگر از مشکلات کارگران باربر موضوع بیمه است: «سال قبل ۷۰هزار تومان برای بیمه می‌پرداختیم اما امسال هشتاد هزار تومان و خُرده‌ای می‌پردازیم. درآمدمان نسبت به پارسال کمتر شده اما حق بیمه زیاد شده است! ناچاریم هر ماه این پول را بپردازیم چون کارمان سخت است و پر از خطرات جسمی، نیاز به دفترچه درمانی داریم، تازه امید کمرنگِ بازنشسته شدن هم هست؛ البته اگر به سن بازنشستگی برسیم.»

این کارگران حتی مورد حمایت بانک‌ها برای دریافت وام نیز قرار ندارند: «هیچ بانک و موسسه‌ای به ما باربران وام و تسهیلات نمی‌دهد. نمی‌توانیم یک مجلس عروسی برای فرزندانمان به راه بیاندازیم. با حقوق یک میلیون تومان که نمی‌شود پس‌انداز کرد. شغل‌مان هم جوری است که تسهیلاتی در کار نیست این مساله برایمان خیلی مشکل‌ساز است مخصوصاً وقتی بچه‌ها بزرگ می‌شوند و به سنِ کار و ازدواج می‌رسند.»

کارگران باربر همچنین به دلیل سختی کار مشکلات جسمی فراوانی دارند که به گفته قربان حسن‌زاده قادر به پرداخت هزینه درمان نیستند: «درد کمر و زانو‌ها، مشکلات استخوانی، دیسک کمر و واریس و البته پیری زودرس از نمونه مشکلات فراوان جسمی کارگران است. یک باربرِ سی ساله شبیه یک آدمِ شصت ساله است. جسم کارگر علیل و فرسوده می‌شود. برای همین مشکلات است که بیمه و بازنشستگی اهمیت دارد.»