(+عکس) دبیر انجمن صنفی اسب های اصیل ایران می‌گوید با وجود ویژگی‌های منحصر به فرد اسب‌های ایرانی، مافیای واردات اسب مرتب تبلیغ می‌کند که اسب ایرانی بد است! او می‌گوید «همه میدان‌ها در اختیار اسب‌های خارجی بوده و به این صورت کسی به خریدن اسب‌های ایرانی راغب نیست. با این شرایط دیر نیست که صنعت اسب ما با مشکل جدی مواجه شده و از بین برود.»
بابک شکی دبیر انجمن صنفی اسب اصیل ایرانی می‌گوید در مسابقات اسب‌دوانی از اسب‌های ایرانی استفاده نمی‌شود و مافیای واردات اسب اینگونه تبلیغ می‌کنند که اسب ایرانی در مقابل نمونه‌های خارجی ضعیف است.
او با رد چنین ادعاهایی، نگاه فدراسیون اسب‌دوانی را معطوف به واردات اسب دانسته و گفته که «ما در ایران پنج نژاد خالص اسب داریم که از جمله آنها می‌توان به ترکمن، خزر یا کاسپین (پونی)، دره‌شوری، کرد و عرب خوزستان اشاره کرد و هر کدام ویژگی‌های منحصر به فردی دارند با این وجود عده‌ای می‌خواهند ثابت کنند که اسب ایرانی کیفیت خوبی ندارد.»
بابک شکی دبیر انجمن صنفی اسب اصیل ایرانی با بیان اینکه ۷۰درصد نیاز میدان مسابقات را می‌توان با اسب‌های دوخونی داخلی برطرف کرد، گفته که «ولی این اسب‌ها را به دلیل نفوذ مافیای واردات اسب خارجی به میدان داده نمی‌شود و از آنها استفاده نمی‌کنند.»
وی می‌گوید «متأسفانه امروز تولید اسب ما به مشکل جدی خورده و وضعیت بحرانی است. همه میدان‌ها در اختیار اسب‌های خارجی بوده و به این صورت کسی به خریدن اسب‌های ایرانی راغب نیست. با این شرایط دیر نیست که صنعت اسب ما با مشکل جدی مواجه شده و از بین برود.»
این فعال صنعت اسب ایجاد فرصت برای اسب‌های دوخون ایرانی را راه‌حل دانسته و گفته که «در آنها اسب‌های با کیفیتی پیدا می‌شود ولی متأسفانه همه به خرید اسب‌های آماده می‌پردازند و کسی برای تربیت اسب زمان نمی‌گذارد. چرا که آموزش اسب کار مشکلی بوده و در شرایط فعلی همه به حاضر خوری عادت کرده‌اند.»
بابک شکی دبیر انجمن صنفی اسب اصیل ایرانی از راه افتاد یک بازار بزرگ دلالی با اسب‌های آماده خبر داده و گفته «این بازارها اکثر اسب‌های آن نیز مستهلک هستند و بعد از دو سال از میدان خارج می‌شوند ولی باز هم سوارکارهای حرفه‌ای به سراغ اسب‌های ایرانی نرفته و مجدداً اقدام به خرید این اسب‌ها می‌کنند.»
او با اشاره گستردگی واردات اسب می‌گوید «همه می‌گویند که وقتی آب آماده هست چرا باید دو سال زمان بگذاریم و اسب را آموزش دهیم. ولی لازم است بگویم که خارجی‌ها هم اسب خوب خود را به ما نمی‌فروشند. چرا که اسب خوب یک بار به دنیا می‌آید و دلیلی ندارد که آن را به ما بدهند.»
شکی قیمت اسب ایرانی را بین ۴ میلیون تا بیش از ۱۵۰ میلیون تومان خواند و درباره قیمت‌های میلیاردی که روی برخی اسب‌ها گذاشته می‌شود، بیان کرد: «نمی‌توان این موضوعات را درست دانست؛ چرا که قیمت‌های ارائه شده کاذب هستند. اما باید بگویم اسب خوب را کسی نمی‌فروشد. چرا که نمی‌توان برای آنها جایگزین پیدا کرد. اسب یک بار به دنیا می‌آید و دیگر ممکن است چنین اسبی در دنیا تکرار نشود به همین دلیل صاحبان اسب‌ها آنها را با پول عوض نمی‌کنند.»
دبیر انجمن صنفی اسب اصیل ایران در ادامه اظهار کرد: «با وجود ویژگی‌های منحصر به فردی که اسب ایرانی دارد، افرادی می‌خواهند آن را از بین ببرند. چرا که منافع واردات برای آنها بیشتر است. مرتب تبلیغاتی انجام می‌شود که بگویند اسب ایرانی بد است و برای اثبات این موضوع اگر یک اسب ایرانی در مسابقه‌ای ببرد آن را به اندازه قیمت اسب خارجی نمی‌خرند و یک‌چهارم ارزش آن قیمت می‌دهند. فقط به این دلیل که اسم ایرانی روی آن اسب بوده و می‌تواند ثابت کند که اسب‌های ایرانی بد نیستند.»
این فعال تجارت اسب ترکمن را در میدان‌های ورزشی پرش و کورس قوی‌ترین اسب ایران و حتی بهتر از بسیاری از اسب‌های خارجی خوانده و درباره ویژگی‌های آن این‌طور توضیح داد: «ترکمن‌ها اسب جنگ بودند و برای سال‌ها از آنها در جنگ‌ها استفاده می‌شده است. همچنین به‌علاوه این موضوع آنها اسب‌های چند منظوره هستند که همین موضوع آنها را در جهان منحصر به فرد کرده است. یعنی امروز می‌توانند به مسابقه پرش بروند و فردا در میدان مسابقه کورس دهند. با هر اسب دیگری چنین کاری را انجام دهید یقیناً دیوانه خواهد شد و این کار تنها از اسب ترکمن ایران برمی‌آید چرا که ترکمن، اعصابی فولادین داشته و می‌تواند همانند ماشین عمل می‌کند.»
https://www.youtube.com/watch?v=55DdBCa48Bw
دبیر انجمن صنفی اسب اصیل ایرانی، نژادهای اسب ترکمن را درمقابل بیماری و نگهداری، مقاوم خوانده و گفته که «دست و پای آنها استحکام فوق‌العاده‌ای دارد. البته باید گفت که اسب ترکمن مقداری از ویژگی‌های خود را از طبیعت و مقداری را از انسان گرفته است. یعنی طبیعت با کمک انسان این نوع اسب را سلکت کرده است.»
آنگونه که شکی می‌گوید، رکورد جهانی پرش اسب به اسب روسی تعلق دارد که در مسابقات سال ۱۹۳۵ دو متر و چهارده سانتی‌متر پریده است. پدر آن اسب معروف، «دارای نژاد یموت بوده که اسبی ترکمن است و از ۷۰۰ سال پیش در جنوب اترک که ترکمن صحرای ایران بوده، زندگی می‌کرده و اصلاح نژاد شده است. البته مقدار کمی از این اسب در چین هم موجود بوده که تنها مقداری کمی با نوع ایرانی آن تفاوت دارد.»
به گفته بابک شکی، «اروپایی‌ها و آمریکایی‌ها در گذشته این اسب را به کشور خود بردند و آن را با نژادهای دیگر ترکیب کردند و به این طریق نژادهای خوبی را به‌وجود آوردند.»
اسبی بنام ایرانی آن هم اصیل وجود خارجی ندارد در ایران یک اسب با خلوص بالا وجود دارد و آن هم اسب ترکمن است