زبان مشترک ملت یگانه ایران؛ زبان مادری مردمان ایران

ایران یکی از کشورهای کهن تاریخ بشریت است که دارای ایستارها، آیین‌ها، ادیان، زبان ها/گویش ها وهویت‌های قومی گوناگون است.

در چهاردهه حکمرانی ایدئولوژیک جمهوری اسلامی، تمرکز قدرت در اختیار گروهی خاص به تعریف قانون اساسی آن حکومت، نه تنها به رشد و پرورش گوناگونی فرهنگ‌های بومی مردمان ایران توجهی نشد که همواره شاهد تمایزات غیرانسانی و نقض حقوق شهروندی ایرانیان از تیره و تبارهای گوناگون و تضعیف همگونی فرهنگی بوده‌ایم. در دوره‌های مختلف، ممنوعیت یا تضعیف زبان و گویش‌های محلی یکی از صدها بی‌عدالتی حکومتی بوده است.

شوربختانه، برخی کنشگران سیاسی، ناسازگار با نظام جمهوری اسلامی، در طی چهل سال حکومت جهل و حذف، آگاهانه و یا نا آگاهانه به طرح مسائلی همچنان «آموزش به زبان مادری» بجای «آموزش زبان مادری» می‌پردازند که بدون تردید، تنازعات را تقویت می‌کند. نمی‌توان ایرانی را تصور کرد که مردمانش به زبان مشترک با هم گفتمان نداشته باشند. فرزند خراسان نتواند برای ادامه تحصیل به خطه خوزستان برود و یا فرزند بلوچ به خطه سبز گیلان برای تقویت حرفه‌ای خود کوچ کند. ایران قدرتمند نیازمند شهروندان آگاه و آموزش دیده است.

شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد یادآور می‌شود، زبان مشترک ملت یگانه ایران، زبان نظامی گنجوی از آذربایجان، مولانا از بلخ تا قونیه، حافظ و سعدی از فارس، خیام، نیشابور و ابوالقاسم فردوسی از خراسان، یعقوب لیث از سیستان و بلوچستان، کاوه آهنگر از کردستان، سردار مریم بختیاری از سرزمین بختیاری، آلنوش طریان ارمنی‌تبار، سیمین بهبهانی از خوزستان، همانا زبان فارسی است. زبان مشترک و رسمی که پیوند تاریخ هزاران ساله بین مردمان ایران است.

همه عالم تن است و ایران دل
نیست گوینده زین قیاس خجل
چونکه ایران دل زمین باشد
دل ز تن به بود یقین باشد  

افزون بر زبان مشترک و رسمی کشور، هر تیره و تباری دارای زبان/ گویش‌های گوناگون هستند. زبان/ گویش مادری، پیوند سروده‌های مادر به هنگام بارداری با کودک خود است و جنین در زمان بارداری، به آهنگ مادر نخستین هجاها و واژه‌ها را دریافت می‌کند.

شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد، مستند بر منشور سیاسی‌اش براین باور است که تمزکززدایی، مشارکت ملی را در سطح کشوری فراهم می‌کند و قدرت در اختیار یک گروه خاص قرار نمی‌گیرد. در چنین ساختاری دولت موظف است، برای هر شهروند ایرانی از مرکز تا کرانه‌های کشوری، امکانات آموختن زبان مادری را فراهم آورد. آزادی و تامین بودجه رسانه، انتشارات و تقویت ایستار و فرهنگ‌های ایرانی به زبان/ گویش محلی از دیگر مسئولیت‌های دولت است. گسترش و توسعه فرهنگ بومی هر استان، هویت شهروندی را در همگونی ملی تقویت می‌کند و به فرهنگ و هنر کشور ارزش می‌افزاید.

چنین چشم‌انداز سیاسی برای تقویت همگونی فرهنگی، وابستگی‌های عامل خاک را کاهش می‌دهد، میهن‌دوستی و حس مشترک هم میهن‌دوستی را تقویت می‌کند و از فرار مغزها، مهاجرت‌های بی‌رویه و رشد درگیری‌های ناشی از نزاع‌های فرهنگی و مذهبی جلوگیری می‌کند.

شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد، یادآور می‌شود جاری‌سازی دموکراسی پویا در ساختار یک حکومت دمکراتیک و سکولار در آینده ایران، نیازمند شهروندان و رهبران مدافع ارزش‌ها، رویه‌ها و فرایندهای دموکراتیک است. ریشه‌های فرهنگی و تاریخی ایران را می‌بایست تقویت کرد تا شهروندان ایرانی، بجای تن دادن به مهاجرت اجباری از سرزمین مادری خود، به فرهنگ و خاک خود، تعلق و وابستگی داشته باشند و در راه آزادی و سربلندی ملت یگانه ایران تلاش کنند.

پاینده ایران و ایرانیان
شورای ملی ایران برای انتخابات آزاد