یازده زن جوان و همچنین تازهعروس نوجوان در ۶ماه اول سال ۹۸ در استان کهگیلویه و بویر احمد به دلیل سختگیرىهای خانواده و اجبار براى تن دادن به ازدواجهاى زودهنگام با پسران بسیار جوان یا مردان مسنتر، با آتش زدن خود به زندگى مرارتبارشان پایان دادند.
اعضاى یک گروه روانشناس و جامعهشناس که سه سال پیش در این زمینه در منطقه تحقیق و با کسانى که جان سالم به در بردهاند مصاحبه کردهاند، در گزارش خود مىنویسند که جلوگیرى از ادامه تحصیل به دلیل مختلط بودن دانشگاهها، فقر و اجبار خانواده براى نشستن دختران خردسال سر سفره عقد از دلایل اصلى خودکشى آنهاست.
روزنامه ایران نیز در گزارشی که روز یکشنبه ۱۴ مهرماه با عنوان «ثریا در آتش» منتشر کرده است درباره یکى از دخترانى که با خودسوزى به زندگىاش خاتمه داده است نوشته: ثریا در یازده سالگى با همسر ١٢ سالهاش ازدواج کرد. آنها از همان روزهاى نخست زندگى با یکدیگر جرّ و بحث و دعوا داشتند. یک روز برادران ثریا همسر او را کتک مىزنند. وقتى شوهر ثریا به خانه مىرود به او مىگوید یا با بچهها از خانه من مىروى یا بچه کوچکمان را مىکشم. ثریا که به شدت از تهدید همسرش ترسیده بود به اتاق مى رود، نفت روى خود مىریزد و کبریت مىکشد.
زن جوان دیگرى به نام کافى یک روز وقتى به خانه پدر و مادر شوهرش رفته بود، بعد از ضرب و جرح از سوى اعضاى خانواده به خانهاش بازگشت. مادر این دختر جوان گفته است: کافى بعد از این ماجرا تمام وجودش را به آتش کشید. او اضافه کرده : اینجا تمام زنان از بس کتک مىخورند خودشان را مىسوزانند.
خودسوزى در شهر دیشموک به محل و روستاى خاصى محدود نمىشود. چند ماه قبل دخترى به اسم زیبا ساکن روستاى «دلى» خود را آتش زد و به همراه کودکى که قرار بود هفت روز دیگر متولد شود از دنیا رفت.
چقدر تاسف بار است که در قرن ۲۱، هنوز جهالت – مخصوصا جهالت دینی باعث اینگونه تراژدیهای بسیار اسفناک در بخشی از این جهان میشود. مشکل اصلی در این کشورها دین است و آنهم دین اسلام که اینگونه ارزش زن را به هیچ – و آنها را به یک ابزار تبدیل نموده است و حتی رحمی هم به خردسالان و نوجوانان ندارد. باید تیشه را به ریشه این فساد زد تا شاید روزی از این جهالت و بدبختی آزاد شد…