مدیرعامل پیشین باشگاه ذوب‌آهن مى‌گوید: عده‌اى فوتبال ایران را به کثافت کشیده‌اند. آنها پاى فدراسیون جهانى فوتبال «فیفا» را وسط مى‌کشند تا در انتخابات ریاست فدراسیون فوتبال، یک نفر را از آستین بیرون بیاورند.
خسرو ابراهیمى که با ایسنا درد دل مى‌کرده ، گفته است: این عده سال‌هاست از حربه «فیفا» و وزارت ورزش استفاده مى‌کنند. آنها مى‌گویند بر اساس دستورالعمل فیفا، فدراسیون فوتبال باید چنین و چنان باشد. یا آنکه مى‌گویند وزارت ورزش نظرش در این مورد فلان طور است یا آنکه هر زمان که قرار بوده اتفاقى بیفتد، برخى پاى فیفا را به میان کشیده و گفته‌اند فوتبال ایران دولتى است. مگر کسى گفته فوتبال کشور ما خصوصى است؟ تمام باشگاه‌هاى ایران دست‌شان در جیب دولت است و طبیعتا کسى هم که پول مى‌دهد، دخالت مى‌کند و حرف مى‌زند. انها براى خرید توپ‌هایى که با یک ضربه کج و کوله مى‌شود یا لباس‌هاى آنچنانى قرارداد بسته‌اند. حتى کسى را که مى‌خواهد به باشگاه خود کمک کند، از مالیات معاف مى‌کنند که باز هم موضوع دولتى شود.
بنابراین وقتى فیفا از هزار اتفاق که در فدراسیون فوتبال ایران رخ مى‌دهد، خبر ندارد، چطور شده که حالا همه بحث اساسنامه فوتبال ایران را پیش کشیده‌اند؟ اصولا چطور فیفا به این همه دلال‌بازی‌ها کارى ندارد؟ اما به اینکه ما بر پایه اساسنامه راى‌گیرى مى‌کنیم یا نه، ایراد گرفته است.
ابراهیمى ادامه داده، دولت باید فوتبال را با شکل کنونى آن تعطیل کند و حتى یک ریال هم به این ورزش ندهد. مگر پول تیم‌هاى ذوب‌آهن، سپاهان، نفت، استقلال و پرسپولیس را دولت نمى‌دهد؟
وى اضافه کرده: مگر ممکن است به کسى پول بدهید براى شما کار کند اما وقتى نظرش را مى‌گوید به او بگویید فضولى نکن؟ واقعا این چه وضعى است؟ درِ این فوتبال را گِل بگیرید! حافظ مى‌گوید:
یکى از عقل مى‌لافد یکى طامات مى‌بافد
بیا این داورى‌ها را به وقت دیگر اندازیم
او ادامه داده: فدراسیون فوتبال زمانى که رئیس داشت، چکار مى‌کرد که حالا که رئیس ندارد بکند؟ آقاى رئیس قوه قضائیه چرا دست روى دست گذاشته است؟ مى‌گویند دائم متخلفین را بازداشت مى‌کنند. یک کارى هم براى فوتبال انجام دهند.با یک بازیکن براى پنجاه هزار دلار صحبت مى‌کنند، اما با او قرارداد ٣٠٠هزار دلارى امضا مى‌کنند.
ابراهیمى همچنین گفته: همه مى‌دانند بازیکن را از لیگ دسته اول مى‌آورند، با خود او صد میلیون توافق مى‌کنند اما قراردادش یک میلیارد است. چه کسى این پول را مى‌دهد؟ مگر غیر از این است که دولت مى‌دهد؟ یک الف بچه را به لیگ فوتبال مى‌آورند، قرارداد یک میلیارد و پانصد میلیونى با او امضا مى‌کنند، پانصد میلیون آن را به خودش مى‌دهند. او اصلا بلد نیست این پول را خرج کند، اول یک اتومبیل آخرین مدل مى‌خرد، در خیابان‌ها ویراژ مى‌دهد و با یک نفر تصادف مى‌کند یا باعث حسرت دیگران مى‌شود. متاسفانه صداوسیماى جمهورى اسلامى هم همراه این افراد می‌شود.
در حالی که یک فوق لیسانس دانشگاه با همه زحمتى که کشیده، سالى پنج میلیون تومان درآمد دارد! تازه اگر کار پیدا کند! مگر ما با فوتبال کجا را گرفته‌ایم؟ درآمد برزیل از فوتبالیست‌هایش از درآمد نفت ایران بیشتر است. نزدیک به ٢٠٠٠ بازیکن برزیلى در خارج از آن کشور مشغول بازى هستند و به کشورشان پول برمى‌گردانند. چه زمانى چنین پولى به فوتبال ما وارد شده است؟
ابراهیمى تأکید کرده: پشت صحنه فوتبال ما آنقدر کثیف است که من و شماى خبرنگار کارى از دستمان ساخته نیست. ولى باید حرفمان را بزنیم.
