حنیف حیدرنژاد- هر سال و در روز جهانی زن به خود میگویم، مسائل کشورهای پیشرفته در مورد زنان چیست و مسائل زنان ما چه؟ زنان ما هنوز برای زیرِ حداقلها باید مبارزه کنند و تاوان آن را هم باید با زندان و شکنجه و تجاوز یا مورد اسیدپاشی قرارگفتن و یا با جان خود بپردازند.
گزارش زیر شاید در برخی زمینهها به ظاهر هیچ تناسبی با دغدغههای روزانهی زنان ایران نداشته باشد، اما مهم است که تفاوت ها به چشم آید تا میزان عقبمانده نگه داشتن جامعه زنان ایران که عامل آن حکومت جمهوری اسلامی است با بقیه جهان بیشتر روشن شده و تلاش برای تغییر وضعیت حاکم جدیتر شود.
*****
یک پژوهش سازمان ملل نشان میدهد که در جهان از هر ۱۰ نفر، ۹ نفر، پیشداوریهای سفت و محکم علیه زنان دارند. در مورد نگاه پرسشوندگان به برخی موضوعات، برای مثال آمده است که آنها باور دارند که تحصیل دانشگاهی برای مردان مهمتر است، یا اینکه مردان میتوانند به عنوان یک چهره سیاسی نقش موثرتری داشته باشند، یا اینکه در صورت بیکاری، بهتر است که برای شاغل شدن، اولویت به مردان داده شود.
آخیم اِشتاینر مدیر برنامه توسعه سازمان ملل میگوید وظیفه ما در راه ایجاد برابری حقوقی بین زن و مرد آن است تا کلیشه و پیشداوری های مربوط به زنان را تغییر دهیم.
در پژوهش انجام شده، اطلاعات مربوط به بیش از ۸۰ درصد از جمعیت جهان جمعآوری شده است. نویسندگانِ گزارش در برخی موارد از آوردن نمونههای پیشرفت در امور زنان خودداری کردهاند. برای مثال اینکه میزان دختران محصل تقریبا به میزان تعداد پسران رسیده است. همچنین اینکه میزان مرگ و میر در هنگام بارداری و تولد نوزادن نسبت به سال ۱۹۹۰، ۴۵ درصد کاهش پیدا کرده است.
موارد دیگری که نیاز به بهبودی دارد مربوط میشود به در اختیار گرفتن میزان پستهای سیاسی توسط زنان. در جهان بطور متوسط تنها ۲۴ درصد نمایندگان پارلمانها را زنان تشکیل میدهند، آنهم با وجودی که میزان مشارکت بین زنان و مردان برای تصاحب کرسیهای نمایندگی تقریبا برابری میکند. همچنین از ۱۹۳ پست رهبران سیاسی در جهان، فقط ده مورد آن در دست زنان است.
در زمینه بازار کار نیز میزان حضور زنان در سطوح مدیریتی پایین است. از ۵۰۰ شرکت و کمپانی حاضر در بازار بورس در ایالات متحده، زنان تنها ۶% از مدیران آنها را تشکیل میدهند. در سطح جهان، زنان بطور آشکار، مزد بدتری نسبت به مردان دریافت میکنند، آنهم در حالی که اغلب آنها بیش از مردان کار میکنند. در مورد آلمان و مطابق پژوهشی که بنیاد هانس- بوُچلر اخیرا انجام داده است مشخص شد که با وجود برخی موفقیتها و پیشرفتها، هنوز بطور متوسط در زمینههایی همچون اشتغال، امور اقتصادی و وضعیت اجتماعی، وضعیت زنان، اغلب خرابتر از وضعیت مردان است.
دفتر توسعه سازمان ملل در گزارش خود خواستار آن شده که برای کاهش پیشداوریهای مربوط به زنان، با جلب توجه افکار عمومی نسبت به این موضوع، از طریق آموزش و آگاهیرسانی تلاش شود. همچنین میتوان از طریق مشوقهای مالیاتی، برای تقسیم برابر وظایف خانهداری و بچهداری اقدام کرد.
در آلمان، خانم فرانسیسکا گیفی، وزیر امور خانواده از حزب سوسیال دمکرات موفق شده است با اِعمال سهمیهبندی برای شرکت های خصوصی مبنی بر حضور حداقل یک زن در هر هیئت مدیره، استراتژی خود برای برابری زنان را پیش ببرد.
*منبع: اشپیگل آنلاین
*ترجمه و تنظیم: حنیف حیدرنژاد