«حال دخترت چطور است؟!» یادداشتی از نازنین انصاری در مورد دشواری‌های فعالیت رسانه‌ای در خارج از کشور

-در زمان انقلاب ما به همراه مادر و دو فرزندِ دیگر خانواده خارج از ایران بودیم و به اجبار در تبعید ماندیم تا از اعدام پدر جلوگیری کنیم.
-خانواده‌ی ما مانند بسیاری از ایرانیان تکنوکرات، کارکنان ارتش، کارآفرینان موفق، هنرمندان، نویسندگان و بانکداران، آواره شد. ما بی‌پناه و سردرگم شدیم.
-من در آمریکا پناهندگی سیاسی گرفتم. موقعیت جدیدم مرا در مقابل دستگاه رژیم ایران محافظت می‌کرد و این آزادی‌ را برای من فراهم کرد كه بتوانم در فضایی امن حرفه‌ی خبرنگاری را دنبال کرده و اخبار ایران، به ویژه مسائل مربوط به مخالفان رژیم، زندانیان عقیدتی و نقض حقوق بشر در ایران را دنبال کرده و پوشش بدهم. با این حال باز هم فعالیت روزنامه‌نگاری من با دخالت‌های غیرمستقیم روبرو می‌شود.
-در سال‌های اخیر افرادی که از گزارش‌های كيهان لندن ناراضی هستند مدام برایم ایمیل‌های تهدیدآمیز ارسال می‌کنند. مثلاً با این مضمون که «حال دخترت چطور است؟ آیا حالش خوب است؟!»
-کیهان لندن و کیهان لایف وبسایت‌های خبری مستقلی هستند که بهترین راه برای بستن آنها کشاندن ما به دادگاه است تا مجبور شویم انرژی، وقت و سرمایه‌ی خود را بجای اینکه صرف پوشش اخبار کنیم بر سر دعاوی حقوقی هدر بدهیم.
-ما کار خود را در گزارش‌های مستند با پوشش خبری اتفاقات داخلی ایران ادامه می‌دهیم و اخباری را برجسته می‌کنیم که رسانه‌های دیگر ممکن است از آنها بی‌خبر باشند و یا حتا در صورت خبر داشتن به آنها نپردازند.
-«کیهان لندن» اولین رسانه‌ای بود که در ژانویه و اوایل فوریه سال گذشته گزارشی در مورد ادامه‌ی پروازهای شرکت هواپیمایی ماهان به برخی شهرهای چین با وجود هشدارهای سازمان بهداشت جهانی در مورد شیوع ویروس کُرونا منتشر کرد.

چهارشنبه ۵ آذر ۱۳۹۹ برابر با ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰


بخش انگلیسی صدای آمریکا در گزارش و گفتگویی می‌نویسد، نازنین انصاری ژورنالیست ایرانی ساکن لندن نسبت به دیگر همکارانش از آزادی و امنیت بیشتری برخودار است. مدیرمسئول وبسایت‌های مستقل «کیهان لندن» و «کیهان لایف» می‌گوید که افراد نزدیک به رژیم ایران همچنان در تلاشند روزنامه‌نگاران در تبعید از جمله وی را از طریق تهدید خانواده‌هایشان در هر جایی که باشند تحت فشار قرار دهند. مایکل لیپین از صدای آمریکا در گفتگو و گزارشی از نازنین انصاری به این موضوع پرداخته است.

نازنین انصاری روزنامه‌نگار بین‌المللی و مدیرمسئول کیهان لندن و کیهان لایف

در سال ۱۹۷۹ که انقلاب اسلامی ایران اتفاق افتاد و حکومت پادشاهی سقوط کرد من در واشنگتن دانشجوی سال دوم بودم. انقلاب زندگی مرا مختل کرد. رهبر انقلاب آیت‌الله خمینی فرمان اعدام افرادی را صادر می‌کرد که به نوعی در حکومت محمدرضاشاه پهلوی فعالیت داشتند. این فرمان شامل پدر من هم می‌شد که یکی از وزرای شاه بود. در زمان انقلاب ما به همراه مادر و دو فرزندِ دیگر خانواده خارج از ایران بودیم و به اجبار در تبعید ماندیم تا برای جلوگیری از اعدام پدر تلاش کنیم.

مأموران رژیم اموال و خانه پدر و مادرم در ایران را مصادره کرده و به خانه خویشاوندان ما یورش بردند. آنها به خانه‌ اقوام ما رفتند و حتی دایی‌ام را با چشم‌بند مورد بازجویی قرار دادند و او و چند تن دیگر از اعضای خانواده را زندانی کردند.

خانواده من نیز مانند بسیاری از ایرانیان تکنوکرات، کارکنان ارتش، کارآفرینان موفق، هنرمندان، نویسندگان و بانکداران آواره شد. ما بی‌پناه و سردرگم شدیم. بدین ترتیب به اجبار و برای حفظ امنیت اعضای خانواده که در ایران زندگی می‌کردند تماس با آنها را قطع کردیم.

من در آمریکا پناهندگی سیاسی گرفتم. موقعیت جدیدم مرا در مقابل دستگاه رژیم ایران محافظت می‌کرد و این آزادی‌ را برای من فراهم کرد که بتوانم در فضایی امن حرفه‌ی خبرنگاری را دنبال کرده و اخبار ایران، به ویژه مسائل مربوط به مخالفان رژیم، زندانیان عقیدتی و نقض حقوق بشر در ایران را دنبال کرده و پوشش بدهم. با این حال باز هم فعالیت روزنامه‌نگاری من با دخالت‌های غیرمستقیم روبرو می‌شود.

در سال‌های اخیر افرادی که از گزارش‌های کیهان لندن ناراضی هستند مدام برایم ایمیل‌های تهدیدآمیز ارسال می‌کنند؛ مثلاً با این مضمون که «حال دخترت چطور است؟ آیا حالش خوب است؟!» اگرچه چنین پیام‌هایی یک تهدید مستقیم محسوب نمی‌شود اما این یکی از روش‌های همیشگی و مشخص نیروهای اطلاعاتی رژیم ایران برای تهدید و ایجاد وحشت است.

نخستین بار که چنین ایمیلی دریافت کردم تنم لرزید و تا چند روز با وحشت زندگی کردم چرا که اولویت یک مادر همیشه حفاظت از فرزندش است.

کیهان لندن به دلیل پوشش و انتشار برخی اخبار، تحت فشارهای حقوقی از طریق افراد نزدیک به رژیم ایران نیز قرار گرفته‌ است و مثل بسیاری دیگر از رسانه‌ها در نهایت بجای گرفتار کردن خود در پروسه‌های حقوقی و کاغذبازی‌های قضایی مجبور به حذف مطالبی از وبسایت خود شدیم.

این در حالیست که کیهان لندن و کیهان لایف وبسایت‌های خبری مستقلی هستند که بهترین راه برای بستن آنها، کشاندن ما به دادگاه است تا مجبور شویم انرژی، وقت و سرمایه‌ی خود را بجای اینکه صرف پوشش اخبار کنیم بر سر دعاوی حقوقی هدر بدهیم.

ژورنالیست‌های ما نه تنها در انگلیس بلکه از کشورهای مختلف جهان با ما همکاری دارند و بسیاری از آنها هنوز بستگانی در ایران دارند اما نمی‌توانند به ایران بازگردند.

برخی از این روزنامه‌نگاران آزار و اذیت‌های غیرمستقیم را تجربه کرده‌اند از جمله اینکه خانواده‌هایشان در ایران تماس‌ها تلفنی داشته‌اند که از آنها خواسته شده با عزیزشان تماس بگیرند و به آنها بگویند «فلان مطلب را ننویس!» و یا «لطفا مراقب خودت باش»!

این نوع فشارها نشانگر آن است که آنچه ما انجام می‌دهیم از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و همین به ما انرژی می‌دهد که به راه خود ادامه دهیم.

ما کار خود را در گزارش‌های مستند با پوشش خبری اتفاقات داخلی ایران ادامه می‌دهیم و اخباری را برجسته می‌کنیم که رسانه‌های دیگر ممکن است از آنها بی‌خبر باشند و یا حتا در صورت خبر داشتن به آنها نپردازند.
برای مثال «کیهان لندن» اولین رسانه‌ای بود که در ژانویه و اوایل فوریه سال گذشته گزارشی در مورد ادامه‌ی پروازهای شرکت هواپیمایی ماهان به برخی شهرهای چین با وجود هشدارهای سازمان بهداشت جهانی در مورد شیوع ویروس کُرونا منتشر کرد.

ما همچنین مصاحبه‌ی اختصاصی با کارگران صنعت نفت ایران را منتشر کردیم که تصمیم به شروع اعتصاب داشتند. ما به عنوان روزنامه‌نگار باید که به پوشش و گزارش چنین اخباری بپردازیم و مجبوریم برای این حرفه مبارزه کنیم. اما در همین حال باید بسیار مراقب باشیم و گزینه‌های خود را دائم مورد سنجش قرار دهیم که آیا انتشار یک مطلب ارزش درگیر شدن با رویه‌های قضایی و حقوقی [در غرب] را دارد یا نه به ویژه در شرایطی که این اخبار قبلا توسط رسانه‌های بزرگی  پوشش داده شده‌اند که به منابع به مراتب بیشتری برای نبرد در دعواهای حقوقی دسترسی دارند.

*منبع: صدای آمریکا
*گزارش و گفتگو: مایکل لیپین
*ترجمه و تنظیم از کیهان لندن

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=220505

5 دیدگاه‌

  1. سیامک

    خدمت ومبارزه در راه آزادی میهن دردسر و خطرات بسیاری داره به ویژه وقتی که میهن در اسارت این جانوران اسلامی باشه و درود و صد درود به شیر زنانی مانند خانم انصاری که درمبارزه برابر اراذل اسلامی پا پس نمیکشند.

  2. اسد خان

    از اینکه یک بانو مدیر این تشکیلات هست بسیار خرسندیم و امید هست که در ر گرفتاریها از جانب اوباش رژیم که با پول فراوان در خارج از کشور و اراذل ان در داخل کشور از افشای حقیقت هراس دارند در امان باشند . بارها در کامنت ها اشاره کرده ایم که این رژیم ۴۱ سال هست با انواع و اقسام ترفند ها سعی در سرکوب ازدایخواهان و به ویژه و به ویژه بانوان دارد که تحت حمایت پهلوی ها آزادی خود را شناخته اند . این رژیم غیر از تهدید و تجاوز و هزار وحشیگری دیگر ۴۱ سال هست که با تشکیل انواع گشت های مختلف : گشت کمیته , گشت حجاب , گشت نیروی انتظامی , گشت ,,,,, به دنبال سرکوب زنان است که خوشبختانه بانوان در این ۴۱ سال در صف اول مبارزه با این اوباش موفق به بیرون آمده اند و البته قربانیان زیادی هم داده اند چه با اسید پاشی , چه با کشتن , چه با زندانی کردن چه با تحقیر و,,,,,ولی مانند پاپیون ( کتاب هنری شا ریر ) فریاد میزنند : حرمزاده ها من هستم .

  3. رضا شاه روحت شاد .

    درود بر زنان و دختران باشرف و باغیرت و با اصل و نصب ایرانی ..

    از زمان کورش کبیر پدر ایران باستان تا رضا شاه کبیر پدر ایران نوین ..

  4. یگانه

    با درود های فراوان خدمت خانم انصاری .
    باور بفرمائید که پس از درگذشت آقای وزیری، توقف چاپ و
    پخش کاغذی…با خود گفتم کار این هم ساخته و کله پا شد !
    با شروع انتشار آن در دنیای مجازی باز باخود گفتم؛ در آینده چه
    خواهد شد مهم نیست ! مهم این است آنها که فرمان را در دست
    گرفته اند حد اقل اینقدر فهمیده و با دانش هستند که دل از
    چاپ کاغذی کنده و آینده رد وبدل شدن اطلاعات را در دنیای
    مجازی یافته اند .
    من در تجربه خود با پوست و گوشتم از مشکلات امثال شما با
    اطلاع هستم . مهم برای موفقیت یک نشریه سرتاسری و اصولا
    هر حزبی که میخواهد جدی گرفته شود، داشتن اصول و قرار
    داشتن در بخش میانی جامعه میباشد . چون اکثریت مردم در
    آنجا هستند . در اروپا حزب و یا روزنامه ای خریدار دارد که خود
    را در وسط جا میدهد . اگر از سیستم سرمایه داری دفاع میکند
    در کنارش خواهان عدالت اجتماعی و تقسیم عادلانه ثروت است.
    راز بقای احزاب سنتی اروپا و آمریکا حرکت در میانه جامعه می
    باشد . نیویورک تایمز و گاردین و روند شاو هم همین است .
    من فکر میکنم روزنامه شما نیز چنین بوده و امیدوارم که همیشه
    با حفظ اصول چنین باشد .
    در آخر ؛ کیهان لندن اولین روزنامه غیر حزبی و غیر ایدئولوژیک
    آپوزیسیون خارج از کشور بوده هست . امیدوارم که بیش از این
    موفق بوده و دست عوامل رژیم از سرشان کوتاه بماند .
    مایه افتخار ما بودید و خواهید بود .

  5. دوران پهلوی، آنتراکت (استراحت) بین دو پرده فیلم ترسناک در سینما بود "ن .ی"

    سپاس از همگی شما، دوستداران ایران و ایرانی که جان ومال خود را هدیه کرده اید.

Comments are closed.