تزریق آمپول‌های نامعلوم به محمد نوریزاد فعال مدنی زندانی

محمد نوریزاد زندانی سیاسی در نامه‌ای اعلام کرد که با دست‌ و پای بسته ۸ آمپول با محتوای نامعلوم به او تزریق شده و سپس به او پیشنهاد مرخصی داده‌اند! خانواده‌ی نوریزاد از جان او بیمناک هستند و کارزار  #SaveNourizad نیز برای نجات او در توئیتر فارسی به راه افتاده است.

محمد نوریزاد زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین با انتشار نامه‌ای به تاریخ ۳۰ فروردین‌ماه اعلام کرد که شامگاه سه‌شنبه ۲۵ فروردین‌ماه در پی بیهوش شدن برای سی‌ و ششمین‌بار، هنگامی‌ که در حال خفگی شدید به هوش آمده، فردی که پزشک هم نبوده، ۸ آمپول با محتوای نامعلوم به «آلت تناسلی» او تزریق کرده است.

نوریزاد که به بیماری قلبی نیز دچار است، در این نامه نوشته که پس از روزها اعتصاب غذا و دارو و وارد آوردن روزانه یک زخم بر بدن خود، ۱۰ کیلو وزن کم کرده، دچار کم‌بینایی شده و بر دستانش لکه‌های سیاه ظاهر شده است. همچنین تلفن او را نیز قطع کرده‌اند.

نوریزاد با اشاره به انتخابات آتی ریاست‌ جمهوری اسلامی در نامه خود نوشته که «من (محمد نوریزاد) جوری برنامه‌ریزی کرده‌ام که درست پیش از انتخابات با شکوه اسلام ناب محمدی حضرات، جنازه‌ام را روی دوش هیولاهای بیت رهبری و سپاهی و اطلاعاتی و ملاهای اصلاح‌طلب و رای‌دهندگان خنده بر لب بنشانم.»

خبر دردناک و شنیع تزریق آمپول به محمد نوریزاد (توسط جمهوری اسلامی)همه ما را شوکه و رنجور کرده است.مادر او در شوک به سر میبره و همه دوستان و دوستداران او متحیر شده‌اند که چه اتفاقی برای او افتاده و چه بلایی سر آقای نوریزاد آمده است.#SaveNourizad pic.twitter.com/4J2PqgI1tM

— ☼𓃬 Shabnam Shajarizadeh ☼𓃬#نه_به_جمهوری_اسلامی (@Shabnam_shj) April 21, 2021

فاطمه ملکی همسر و فائزه نوریزاد دختر محمد نوریزاد نسبت به سلامت و جان او بیمناک هستند و در پیام‌های جداگانه‌ای در این ارتباط ابراز نگرانی کرده و خواستار حمایت مردم شده‌اند.

در حمایت از این فعال مدنی، کارزار #SaveNourizad در توئیتر فارسی به راه افتاده و کاربران خواستار شفاف‌سازی وضعیت سلامت او و حفظ جان نوریزاد شده‌اند.

این فعال سیاسی در نامه خود نوشته که پس از تزریق این آمپول‌ها و بیهوش‌شدن مجدد، روز چهارشنبه ۲۶ فروردین‌ماه در بیمارستان «لقمان» به هوش آمده که به گفته‌ی پزشک بیمارستان به دلیل «مسمومیت» به آنجا منتقل شده است.

او در توضیح اینکه چطور به او آمپول تزریق شده، نوشته است: «دیدم نره غولی که نه روپوش سفید به تن دارد و نه یونیفورم بیمارستان، مرا بر کف اتاق خوابانده و کنده زانویش را بر گلو و گردنم نهاده است. داشتم خفه میشدم. نره غول از کیفی که دم دستش بود، آمپولی که از پیش آماده کرده بود را بیرون آورده و شلوار مرا پائین کشید و ۸ بار به آلت تناسلیم تزریق کرد، چه تزریق کرد، نمی‌دانم! سپس مرا روی تخت انداخت و دست‌ها و پاهایم را در بدترین شکل ممکن با چهار تسمه سفت به میله‌های تخت بست، جوری‌که تا دو روز هر دو دستم ورم کردند. با فریادهای مرگ بر خامنه‌ای و مرگ بر جمهوری اسلامی از هوش رفتم.»

نوریزاد در نامه‌ای به رئیس زندان اوین نیز نوشته است که «دو سرباز و پاسیار در اتاق بیمارستان لقمان مراقب من بودند زمانی‌که نره غول زانو بر گردنم نهاده بود و به من آمپول می‌زد هیچ‌کدامشان در اتاق نبودند.»

نوریزاد که از امضا‌کنندگان «نامه درخواست استعفای خامنه‌ای» است، با اشاره به گفتگویش با پزشک بیمارستان نوشته که «ساعت ۱۰ صبح چهارشنبه ۲۶ فروردین خانم دکتری به بالینم آمد و پرسید؛ چه خورده‌ای؟ گفتم چیزی نخورده‌ام. من ۴ استنت (فنر) در رگ‌های قلب‌های خود دارم، با دو گرفتگی جدید که باید معالجه شوند. این دو گرفتگی گاه به گاه خون به مغزم نمی‌رسانند و من بیهوش می‌شوم. بیمارستان لقمان‌الدوله بود، و او گمانش بر این بود که من چون دیگر بیماران با خوردن چیزی خود را مسموم کرده‌ام.»

آنگونه که محمد نوریزاد کارگردان و نویسنده محبوس شرح داده، او پس از بازگشت به زندان در نامه‌ای به رئیس زندان شرح وضعیت تزریق ۸ آمپول را داده و خواستار اعزام به پزشکی قانونی شده ولی مورد موافقت «مقام بالاتر» قرار نگرفته است.

نوریزاد در این نامه خطاب به مردم و مجامع حقوق بشری جهان اعلام کرد: «ای بسا بیماری چون هپاتیت یا ایدز یا چیز دیگری به من تزریق کرده باشند، مانند کاری که با احمد خمینی و احمد قابل مشهدی و دیگران کردند. در آستین هیولاهای سپاه و اطلاعات از اینجور خودکُشاندن‌ها و تزریق بیماری‌ها فراوان است، و اجازه ندهید فریاد ما خاموشی گیرد.»

به نوشته‌ی نوریزاد به او ابتدا پیشنهاد مرخصی با وثیقه ۸۵۰ میلیون تومانی و سپس با برگه فیش حقوقی شده ولی او نپذیرفته است. او در این ارتباط نوشت: «… باز نوشتم پشت گوشتان را ببینید که من گول این بازی‌های ابلهانه را بخورم. و نوشتم من تا زنده‌ام در زندان می‌مانم، تا هم خودم و پسرم، و همه‌ی زندانیان سیاسی و عقیدتی و قومی بی‌قید و شرط آزاد شویم، و نوشتم؛ “داریم براتون”…»

محمد نوریزاد از سوی دادگاه انقلاب اسلامی مشهد به اتهام «توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی»، «توهین به مقدسات»، «توهین به رهبری»، «تشویش اذهان عمومی»، «همکاری با رسانه‌های خارجی»، «شرکت در تجمعات غیرقانونی» به ۱۵ سال حبس، ۲ سال تبعید به ایذه و ۲ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است.

در امردادماه پارسال نیز دادگاه کیفری دو مشهد به دلیل حضور در مقابل ساختمان محل برگزاری دادگاه تجدید نظر کمال جعفری یزدی، استاد دانشگاه و فعال مدنی و از امضاکنندگان بیانیه ۱۴ نفر، به اتهام «اخلال در نظم عمومی» به ۸ ماه حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق و تبعید به طبس و بابت اتهام «نشر اکاذیب» به ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

این فعال مدنی همچنین اردیبهشت ۹۹ اعلام کرد که به دلیل دفاع از حقوق شهروندان بهایی ساکن شهر ایوانکی در استان سمنان توسط دادگاه این شهرستان به یکسال زندان محکوم شده است.

محمد نوریزاد کارگردان، فیلمنامه‌نویس و روزنامه‌نگار ۶۶ ساله ایرانی است. او از روزنامه‌نگاران تندرو و مذهبی محسوب می‌شد که در سال‌های پایانی دهه هشتاد خورشیدی به صف منتقدان فعال جمهوری اسلامی پیوست و در سال‌های اخیر به جهت فعالیت‌های مدنی و ملاقات با خانواده‌های زندانیان سیاسی بارها بازداشت و حبس شده است.