سخنی با انجمن خانواده‌های جانباختگان «پرواز۷۵۲»؛ دولت کانادا با واژه‌ها بازی می‌کند

سلمان سیما – گاهی اوقات چیزی بر دل آدمی سنگینی می‌کند و نمی‌دانی که بنویسی و یا ننویسی! از آنجا که با خود عهد کرده‌ام در راه دادخواهی هرآنچه در توان دارم انجام دهم، این شد که تصمیم به نگارش این سطور گرفتم. شاید کلامم اندکی تلخ باشد ولی امید دارم که تاثیر داشته باشد؛ اما اگر هم تاثیر نداشت، دست‌کم اینکه به تکلیف و مسئولیت خویش عمل کرده‌ام؛ در هر صورت صلاح مملکت خویش خسروان دانند.

معتقدم راه داد‌خواهی از دخیل بستن به دولت جاستین ترودو نمی‌گذرد.‌ گویا این عزیزان فراموش کرده‌اند که جاستین ترودو یک ماه بعد از حمله موشکی سپاه به «پرواز۷۵۲» به دیدار محمدجواد ظریف رفت و تا کمر مقابل او خم شد و با هم خندیدند و عکس گرفتند. همان وزیر خارجه‌ای که می‌‌خواست این جنایت تروریستی و عامدانه را با وقاحت همیشگی‌اش «علاج» کند. پرونده این جنایت ابتدا از سطح نخست وزیر به قائم مقام نخست وزیر و سپس وزیر خارجه و بعدها سطوح پایین‌تر سپرده شد و گفتمان حول آن در کانادا نیز از مجازات رژیم و اجرای عدالت به کشف حقیقت و سپس تعهد رژیم مبنی بر اینکه این جنایت دیگر تکرار نخواهد شد، در حال فروکاسته شدن است.

دیدار و گفتگوی دکتر محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه کشورمان با نخست وزیر، وزیر امور خارجه کانادا و گروه الدرز ( ریش سفیدان – مقامات بلند پایه سابق سازمان ملل متحد ) در حاشیه نشست کنفرانس امنیتی مونیخ pic.twitter.com/bBcLqiMtH1

— 🇮🇷 وزارت امور خارجه (@IRIMFA) February 14, 2020

مسئول رسیدگی به پرونده در دولت ابتدا رالف گودال بود. او آن زمانی که وزیر امنیت داخلی کانادا بود از گنجاندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست تروریستی کانادا سر باز زد. او با از دست دادن رای اعتماد مردم کانادا در انتخابات ۲۰۱۹ نتوانست کرسی نمایندگی خود را حفظ کند.

مسئول کنونی پرونده کیست؟ عمر الغبرا وزیر حمل و نقل عمومی کانادا که به حمایت از اسلامگرایان معروف است و از طرفداران جدی M103 در پارلمان کانادا بود که هرگونه انتقاد از اسلام را محکوم و آزادی بیان را محدود می‌کرد. او کسی است که در ژوئن ۲۰۱۸ در پارلمان کانادا علیه تروریستی اعلام شدن سپاه پاسداران سخنرانی کرد. مجید جوهری و علی احساسی دو نماینده ایرانی‌تبار به بیانیه (Motion) تروریستی اعلام شدن سپاه پاسداران رای مثبت ندادند. عمر الغبرا چند روز پیش از آنکه نخست وزیر جاستین ترودو به بیانیه تروریستی اعلام شدن سپاه پاسداران به ناچار رای مثبت بدهد، در مخالفت با آن صحبت کرده بود. مارک گارنو وزیر امور خارجه کانادا هم اعلام کرد که قرار دادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست تروریستی در دستور کارشان نیست. حالا پس از حکم تاریخی دادگاه عالی انتاریو مبنی بر عامدانه بودن و تروریستی بودن این جنایت، دولت جاستین ترودو دکتر پیام اخوان را به سمت مشاور تیم حقوقی در بررسی این جنایت به کار گرفته است.

دقت کنید که این حقوقدان حتی جزو تیم‌ اصلی وکلای کانادا هم نخواهد بود و فقط مشاور است. در نشست کلاب هاوس روز ۲۲ مه ۲۰۲۱ چنین عنوان شد که دولت ترودو ماه‌ها از پیوستن دکتر پیام اخوان به تیم حقوقی ممانعت می‌کرده‌ است.

https://kayhan.london/1400/03/02/%da%af%d8%b2%d8%a7%d8%b1%d8%b4-%da%a9%db%8c%d9%87%d8%a7%d9%86-%d9%84%d9%86%d8%af%d9%86-%d8%a7%d8%b2-%d9%86%d8%b4%d8%b3%d8%aa-%d8%a2%d9%86%d9%84%d8%a7%db%8c%d9%86-%d8%ae%d8%a7%d9%86%d9%88%d8%a7%d8%af

این حق بدیهی و اساسی خانواده‌ها بوده است که از روز اول در تیم حقوقی نماینده‌ای داشته باشند و در جریان روند مذاکرات باشند. بعد از حکم دادگاه عالی انتاریو و برای فرار از فشار افکار عمومی دولت لیبرال کانادا پس از ماه‌ها به خواسته برحق خانواده‌ها آنهم به صورت نصفه و نیمه گردن نهاده است؛ این هرچه باشد قطعا نقطه عطف نیست. تا زمانی که چشم امید انجمن خانواده‌ها به دولت جاستین ترودو است و از وارد آوردن فشار جدی بر دولت خودداری می‌کند، قدمی جدی در این راستا از سوی دولت فعلی کانادا برداشته نخواهد شد. در یک کلام، مثلثی که رأس آن جاستین ترودو و دو گوشه‌ی دیگرش عمر الغبرا و مارک گارنو باشند بخشی از موانع بر سر راه دادخواهی است. با گذشت ۱۶ماه از این جنایت دولت کانادا هنوز با واژه‌ها بازی می‌کند و از گفتن اینکه این جنایت عامدانه بوده خودداری می‌کند.

آنچه بسیار حائز اهمیت است و دست دولت کانادا را تا حدودی برای زد و بند پشت پرده با رژیم جمهوری اسلامی می‌بندد، پیروزی تاریخی در دادگاه عالی انتاریو در پی شکایت آقایان مهرزاد زارعی، شاهین مقدم، علی اصغر گرجی و یکی دیگر از خانواده‌هاست که نامش محفوظ است. این حکم دادگاه عالی انتاریو برای اولین بار مصونیت دیپلماتیک جمهوری اسلامی را می‌شکند و خامنه‌ای و فرماندهان سپاه را محکوم می‌کند. همچنین این حکم بی‌سابقه فرصتی بی‌سابقه نیز در اختیار ما قرار می‌دهد. دست خانواده‌ها را در توقیف اموال رژیم باز می‌گذارد. به آن‌ها اجازه خواهد داد که در دادگاه درد دل خود و روایت
رنج و غم‌شان را بگویند و جهانیان شاهد آن باشند. با تایید این حکم در دادگاه‌های کشور‌های آمریکا، استرالیا، انگلستان، نیوزلند و… این حکم قابلیت اجرا در آنجا را هم دارد و چون مصونیت رژیم جمهوری اسلامی را به عنوان یک دولت خارجی می‌شکند، مبنایی خواهد بود تا سایر قربانیان کانادایی رژیم نیز بتوانند شکایات خود را علیه جمهوری اسلامی مطرح کنند.

https://kayhan.london/1400/03/03/%da%af%d9%81%d8%aa%da%af%d9%88-%d8%af%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%ad%da%a9%d9%85-%d8%af%d8%a7%d8%af%da%af%d8%a7%d9%87-%d8%b9%d8%a7%d9%84%db%8c-%d8%a7%d9%8f%d9%86%d8%aa%d8%a7%d8%b1%db%8c%d9%88

راه «دادخواهی» همانطور که از نامش پیداست از دادگاه‌ها می‌گذرد. دادگاه‌ها در کانادا حزبی عمل نمی‌کنند. گره زدن سرنوشت دادخواهی به این دولت و آن دولت و این حزب و آن حزب، دادخواهی را حزبی می‌کند و به آن لطمه می‌زند.

دادخواهی را باید به مسئله‌ای ملی در سطح کانادا تبدیل کرد و نه اینکه بهانه‌ای باشد که هروقت جاستین ترودو خواست با وعده «تابعیت» و ویزا با آن پُز بدهد و ژست بگیرد. جاستین ترودو و کابینه‌اش همواره به دنبال مماشات با رژیم جمهوری اسلامی بوده‌اند و این را بارها به زبان آورده‌ و در عمل نیز نشان داده‌اند. انجمن خانواده‌ها اگر از کمک و توان همه احزاب کانادایی برای فشار بر دولت کنونی کانادا استفاده کند، نتایج بسیار سریع‌تر و درخشان‌تری می‌گیرد.

اما چرا پرونده دادخواهی آنطور که باید و شاید کانادایی نشده است؟ برای اینکه انجمن در عمل نتوانسته با عموم مردم کانادا ارتباط برقرار کند. به عنوان مثال وقتی انجمن خانواده‌ها تجمعی می‌گذارد، در آن خبری از سرود ملی کانادا و پرچم این کشور نیست. وقتی بسیاری از خانواده‌های جانباختگان «پرواز۷۵۲»  خود را از توان احزاب دیگر محروم کرد‌ه‌اند، بدیهی است که دولت مماشاتگر کنونی که در پی به دست آوردن دل ملاهای ایران است، تمایلی نداشته باشد که این پرونده در سطح ملی مطرح شود.

برای جلوگیری از وقت‌کشی دولت کانادا و رژیم جمهوری اسلامی استراتژی درستی باید اتخاذ کرد. نباید دادخواهی را معطل بده و بستان‌های بین دولت کانادا و رژیم جمهوری اسلامی کرد. از رژیم جمهوری اسلامی انتظار شفافیت و راستگویی و از دولت جاستین ترودو هم انتظار قاطعیت در دادخواهی را نمی‌توان داشت. به دولتی که در ابلاغ شکایت دادگاه عالی انتاریو به جمهوری اسلامی ایران هشت ماه تعلل می‌کند نمی‌توان امیدی داشت و به کسی که جلوی فردی مانند محمدجواد ظریف خم می‌شود و دستان خون‌آلود او را می‌فشارد نباید اعتماد کرد. منکر تلاش‌های انجمن و خانواده های دادخواه نیستم و کم و بیش به مشکلات و موانع آگاهم و به همین دلیل این پیشنهادات و انتقادات را نوشتم تا شاید بتوان نتایج بهتر و سریع‌تری گرفت.

از سویی دولت کنونی کانادا دولت اقلیتی است که حتی اکثریث کرسی‌های پارلمان را در اختیار ندارد و از سوی دیگر انتخابات زودهنگام کانادا نیز نزدیک است. فرصت خوبی است تا دولت جاستین ترودو را برای انجام اقدامات جدی و نه نمایشی در مسیر دادخواهی تحت فشار قرار داد. باشد که سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و اجرای عدالت را با هم جشن بگیریم.