در تداوم انتقاد پلیس راهنمایی و رانندگی به غیراستاندارد و مرگبار بودن اتومبیلهای تولیدی و مونتاژ داخلی، اینبار رئیس پلیس راهور فراجا به وزارت بهداشت اعتراض کرده که چرا برای تصادفات و امدادرسانی کاری نمی‌کند و «مصدومان تلف می‌شوند؟!»
ماه‌هاست که به دلایل نامشخصی پلیس راهنمایی و رانندگی از اتومبیلهای تولید و مونتاژ داخلی انتقاد می‌کند و اتومبیل‌سازان را بطور مستقیم مورد اعتراض قرار میدهد که باعث افزایش مرگ‌ومیرها با تولیدات خود شده‌اند و ابتدایی‌ترین استانداردهای اتومبیل‌سازی را ندارند و جان شهروندان را به خطر می‌اندازند.
سردار کمال هادیان‌فر رئیس پلیس راهنمایی و رانندگی فرماندهی یگان‌های ویژه امروز در دیدار با رسانه‌ها خواهان انتقال انتقادها و پیگیری نواقص کیفیت و ایمنی اتومبیل‌ها توسط رسانه‌ها شده است. وی گفته است که با وجود ادعای دارا بودن «۱۶۴ برنامه ایمنی و کیفیت» اما «در عمل هیچ چیزی نمی‌بینیم. ورق فولاد، ایربگ، ترمز، نقص فنی هیچکدام اصلاح نمی‌شود و فقط خودرو تولید می‌کنند؛ جان مردم برایتان مهم باشد.»
رئیس پلیس راهور فراجا با اشاره به مخالفت‌ها با واردات اتومبیل به ایران، ورودی «خودرو» را مانند «دهانه قیف» توصیف کرد، «چراکه همه می‌خواهند خودرو تولید کنند، اما به ته قیف توجه نمی‌کنند.»
او خطاب به دستگاه‌ها و نهادهای تولیدکننده اتومبیل گفت: «دو هزار میلیارد در روز درآمد دارید، اما بگویید چقدر برای ایمنی هزینه کرده‌اید؟»
رییس پلیس راهور کشور خاطرنشان کرد: «وقتی من درباره خودرو صحبت کردم کسی پشت ما را نگرفت، خدا سلامتی بدهد به مقام معظم رهبری که به هر نحوی از تولید خودروی باکیفیت حمایت کردند، اصلا خودروسازان به حرف من گوش ندهد به حرف رهبری گوش دهند و خودروی سالم و ایمن بسازند!»
هادیان‌فر اکنون اعتراض خود را متوجه وزارت بهداشت در راستای «تکلیف» خواستن از دستگاه‌ها نیز کرده و پرسیده است: «اصلا چرا وزارت بهداشت کاری برای تصادفات نمی‌کند؟ چرا وزارت بهداشت در خصوص امدادرسانی کاری نمی‌کند؟ چرا مصدومان تلف می‌شوند؟»
رئیس پلیس فراجا با اشاره به گفتگویش در این ارتباط در جلسه‌ای با ابراهیم رئیسی رئیس دولت سیزدهم گفته، «من به ایشان گفتم همین که دولت بخواهد در این زمینه وارد شود ۵۰ درصد قضیه حل است فقط باید از دستگاه‌ها تکلیف بخواهید.»
او تصادفات را امری «تعارف‌بردار» ندانست که «به عواملی، چون عوامل انسانی، خودرو، جاده و قانون بر می‌گردد. آنجایی که فردی می‌گوید می‌زنم دیه می‌دهم نشان میدهد که قانون مشکل دارد!»
رئیس پلیس راهور انتظامی کشور با انتقاد شدید از «خودروسازان» پرسید: «تا کی باید تعارف کرده و حرف نزنیم؟»
وی با اشاره غیرصریح به مقصر مطلق خواندن غیراستاندارد بودن جاده‌ها از سوی «خودروسازان» گفت که ایران «سال ۸۳، پنج هزار و ۲۰۰ نقطه حادثه‌خیز داشته و زمانی هم که من آمدم همان تعداد نقاط وجود داشت. آن‌موقع هم می‌گفتند به خاطر تولید ملی اسم خودرو را نیاورید و هر روز در این نقاط تصادف می‌دهیم».
رئیس پلیس راهور تصادف در ایران را امری که «هر روز» رخ میدهد اعلام کرد و گفت که باید «برایش فکر عاجلی شود و همه دولت‌ها مسئول بوده و رسیدگی نکردند.»
در تشریح معاینه‌های فنی در «خودروسازی‌ها» و فقدان ایمنی اتومبیل‌ها وی گفت که «در خصوص سن فرسودگی یک شخص شکایت کرده و دیوان رای داده و مبنا را بر اساس معاینه فنی گذاشته، اما کدام معاینه فنی؟ بروید در اطراف تهران ببینید سیخ کباب تو اگزوز می‌کنند و تست معاینه فنی می‌گیرند اینها با جان مردم سر و کار دارند بعد به من می‌گویند از معاینه فنی حمایت کنید!»
هادیان‌فر خواهان «اهمیت دادن» به تصادفات با این تأکید شد که «۱۸ درصد افرادی که در تصادفات کشته می‌شوند کمتر از ۱۸ سال هستند و هیچ نقشی در این زمینه نداشته‌اند.»
تصادفات رانندگی صدرنشین فهرست علل مرگ‌ومیر شهروندان در ایران است و جاده‌ها و اتومبیلهای ناایمن از دلایل اصلی آن به شمار می‌روند.
در سال ۱۴۰۰، ۱۷ هزار نفر از جمله ۴۱۴۷ نفر در داخل شهرها بر اثر تصادف در رانندگی جان خود را از دست داده‌اند. تقریبا حدود ۲هزار نفر از کشته‌ها مربوط به ۱۲۰ شهری هستند که کمتر از ۲۰۰ هزار نفر جمعیت دارند. این بدان معناست که ۶۵درصد قربانیان تصادف‌های رانندگی در بیرون شهرها جان خود را از دست داده‌اند، همچنین ۲۷درصد در شهرها و ۷درصد نیز در جاده‌های روستایی.
در این بین، استان فارس بیشترین مرگ‌ها به علت تصادفات رانندگی دارد و سپس استان‌های همدان، مازندران و خراسان رضوی در یک بازه زمانی ۱۱ ساله همواره بیشترین آمارها را داشته‌اند.
علاوه بر این، در مخاطرات طبیعی مانند سیل و زلزله، از جمله در سیل اخیر در ۲۴ استان کشور، تصاویر و گزارش‌های میدانی نشان میدهد، اتومبیلهای سازندگان داخلی، به آهن‌پاره تبدیل شده و تشخیص آنها به عنوان دستگاه اتومبیل به سختی امکان‌پذیر است. ویدئوهایی نیز وجود دارد، که سیل‌زدگان امکان خروج از اتومبیل را ندارند چراکه قفل اتومبیل کار نمی‌کند و راننده و سرنشین‌ها حبس شده‌اند.
