اعتصاب کارگران بخش تعمیرات اساسی پالایشگاه نفت «تندگویان» تهران که از دیروز آغاز شد همچنان ادامه دارد. در روزهای گذشته بخشی از رانندگان و کارگران بخش‌های مختلف صنعت نفت نیز اعتصاب کرده‌اند.
کارگران بخش تعمیرات اساسی پالایشگاه نفت «تندگویان» تهران امروز سه‌شنبه ۷ تیر ۱۴۰۱ برای دومین روز پیاپی اعتصاب و تجمع اعتراضی برگزار کردند. «افزایش ساعات کاری» و «پایین بودن دستمزد» علت این اعتصاب عنوان شده است.
کارگران می‌گویند اضافه‌کاری اجباری در حالی که حقوق‌های فعلی به سختی کفاف خرج و مخارج فقط نیمی از ماه را می‌دهد، فشار حداکثری بر آنها به عنوان اقشار حداقل‌بگیر وارد می‌کند.
اورهال یا به‌روزسانی به تعمیرات پایه‌ای از جمله در پالایشگاه‌های نفت، واحدهای پتروشیمی، نیروگاه‌ها و دیگر تجهیزات در شبکه‌های مربوطه گفته می‌شود. تعمیرات پایه‌ای یا بازسازی، پیش از بروز خرابی دستگاه‌ها انجام می‌شود. این تعمیرات نقش پیشگیرانه از بروز شکستگی، سوراخ شدن و حادثه و انفجار در تجهیزات پالایشگاهی را دارد.
بر اساس ویدئویی که از دومین روز اعتصاب این کارگران منتشر شده آنها در محوطه پتروشیمی با لباس کار تجمع کرده و سر کار حاضر نشدند.
رانندگان و کارگران شرکت بهره‌برداری نفت و گاز غرب نیز روز دوشنبه ششم تیرماه در دو ناحیه نفتی آبان و پایدار، اعتصاب و در محل شرکت در دهلران تجمع کردند. در این شرکت ۵ ماه دستمزد رانندگان و ۳ ماه دستمزد کارگران پرداخت نشده است.
همچنین اعتصاب کارگران داربست‌بند صنایع نفتی که از هفته گذشته آغاز شده به ۱۱ واحد پتروشیمی و ۲۰ شرکت پیمانکاری رسیده و حدود سه هزار کارگر در اعتصاب بسر می‌برند.
اعتصاب کارگران داربست‌بند از اول تیرماه آغاز شده و خواسته اصلی کارگران اجرای ۲۰ روز کار ۱۰ روز استراحت و همچنین افزایش حقوق‌های ناچیز متناسب با خط فقر بالای ۱۲ میلیون تومانی و وضعیت تورمی و گرانی‌های چند برابری است.
پتروشیمی صدف، پتروشیمی آپادانا، پتروشیمی دماوند، پتروشیمی کیان، سایت یک و دو پتروشیمی بوشهر، پتروشیمی آرین، پتروشیمی مرجان و پتروپالایش کنگان از جمله واحدهایی هستند که کارگران داربست‌بند آنها اعتصاب کرده‌اند.
به گزارش فعالان صنفی، مدیران شرکت‌های پیمانکاری با هدف پایان دادن به اعتصاب کارگران، آنها را تهدید به اخراج کرده و دستمزد آنها را پرداخت نمی‌کنند. کارگران می‌گویند تا رسیدن به خواسته‌هایشان حاضر به عقب‌نشینی نخواهند بود.
در همین رابطه شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت گزارش داده که در پتروشیمی‌های «پادجم» و «آریا متانول» و همچنین شرکت «اکسیر صنعت» در گروه‌های تلگرامی و واتساپی آگهی استخدام داربست‌بند منتشر شده تا به کارگران برای بازگشت به کار فشار بیاورند.
این گزارش افزوده که برخی پیمانکاری‌ها مثل «مخازن سبز عسلویه»، «عمران صنعت»، «اکسیر فاز چهارده» نیز تعدادی از کارگران با سابقه کار بیشتر هنوز به اعتصاب نپیوسته و به کار مشغول هستند. شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت از این کارگران خواسته در راستای رسیدن به مطالبه مشترک همه کارگران که شامل افزایش حقوق و حق بهره‌مندی از شرایط بیست روز کار و ده روز مرخصی است به کارگران اعتصابی بپیوندند.
اعتصاب سراسری نیروهای داربست‌بند صنعت نفت در ۱۳ شرکت و ۹ واحد پتروشیمی
کارکنان صنعت نفت دو ماه پیش در اوایل اردیبهشت هم در چند پالایشگاه و واحد پتروشیمی و پروژه‌های نفتی عسلویه اعتصاب کردند. این اعتصاب پس از چند روز با وعده کارفرمایان پایان یافت.
کارکنان صنعت نفت تابستان سال گذشته نیز اعتصاب‌های بزرگی را با خواست‌های حقوقی مشابه و همچنین بهبود شرایط کار و خوابگاه و سرویس رفت و آمد برگزار کرده بودند.
اعتصاب سال گذشته کارکنان نفت با عنوان «اعتصاب ۱۴۰۰» با شعار «از حق خود نخواهیم گذشت» در بیش از ۱۱۴ شرکت گسترش پیدا کرد. این کمپین اعتراضی از سوی شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت آغاز شده و خواست‌های حقوقی محوری آن «افزایش دستمزد و پرداخت حقوق معوقه»، «حذف شرکت‌های پیمانکاری واسط» و «امنیت شغلی در محیط کار» و اجرا شدن قانون «بیست- ده» برای کارکنان پیمانی است.
این اعتصاب از سوی گروه‌ها و اصناف مختلف مانند خانواده جانباختگان اعتراضات سراسری آبان ۹۸، آموزگاران، وکلا، کارگران شاغل در دیگر بخش‌های صنعتی و تولیدی و خدماتی، بازنشستگان و سندیکاهای کارگری در خارج از ایران مورد حمایت گسترده قرار گرفت.
کارگران پیمانی صنعت نفت که استخدام رسمی این واحد عظیم نیستند و به صورت قراردادی از سوی شرکت‌های پیمانکاری در پروژه‌های نفت و گاز و پتروشیمی کشور فعالیت می‌کنند، حقوق و مزایای شغلی کمتری دریافت کرده و میزان کار آنها در ماه بیش از کارکنان رسمی است.
غالب کارکنان پروژه‌های نفتی به صورت اقماری کار می‌کنند اما در شرایطی که کارکنان رسمی به ازای هر ۲۰ روز کار، ۱۰ روز مرخصی دارند، کارکنان پیمانی باید ۲۴ روز کار کنند تا ۶ روز مرخصی داشته باشند. آنها شرایط درآمد و شغل خود را تبعیض‌آمیز می‌دانند.
