ناهید شیرپیشه که به تازگی به زندان «کچویی» کرج منتقل شده توسط یکی از زندانیان متهم به جرائم خشن مورد ضرب و جرح قرار گرفته است.
ناهید شیرپیشه مادر پویا بختیاری از جانباختگان اعتراضات آبان۹۸ که بیستم خرداد بازداشت و هفته گذشته به زندان «کچویی» کرج منتقل شد، توسط یکی از زندانیان متهم به جرائم خشن و در بند قرنطینه این زندان مورد ضرب و جرح قرار گرفته است.
خبرگزاری هرانا به نقل از یک منبع مطلع نوشته که «خانم شیرپیشه چند روز قبل از سوی یکی از زندانیان متهم به جرائم خشن مورد ضرب و شتم قرار گرفت. حتی این زندانی اقدام به فشردن گلوی خانم شیرپیشه کرده بود که با دخالت مسئولان زندان از هم جدا شدند.»
عدم رعایت اصل تفکیک جرائم و نگهداری زندانیان سیاسی در کنار زندانیان جرائم عمومی و خشن، پیش از این نیز بارها باعث بروز درگیری و بروز خطرات جانی و حتی قتل زندانیان سیاسی و عقیدتی شده است.
ناهید شیریشه روز پنجشنبه ۶ امردادماه، به زندان «کچویی» کرج منتقل شد. این انتقال پس از آن صورت گرفت که ناهید شیرپیشه از بیستم خرداد بازداشت و به بازداشتگاه نهادهای امنیتی در کرج منتقل شده بود. یک منبع آگاه به خبرگزاری هرانا گفته بود که «در زمان انتقال به ناهید شیرپیشه گفته شده بود که قرار است او را آزاد کنند.»
ادامه سرکوب دادخواهان؛ ناهید شیرپیشه به زندان «کچویی» کرج منتقل شد
ناهید شیرپیشه بیستم تیرماه در حمله سازمانیافته نهادهای امنیتی به خانوادههای دادخواه آبان۹۸ بازداشت شد. مهرداد بختیاری عموی پویا بختیاری سعید دامور برادر وحید دامور، رحیمه یوسف‌زاده مادر نوید بهبودی، محبوبه رمضانی مادر پژمان قلی‌پور، سکینه احمدی مادر ابراهیم کتابدار، طلعت مشکی مادر محسن جعفرپناه، ایران الهیاری مادر مهرداد معین‌فر، زینب محمدی مادر محمد طاهری و فاطمه باجروانی همسر علی فتوحی از دیگر اعضای خانوادههای دادخواه آبان هستند که همزمان با ناهید شیرپیشه و در شهرهای مختلف ایران بازداشت شدند.
همچنان شماری از اعضای خانوادههای جانباختگان آبان ۹۸ از جمله مهرداد بختیاری عموی پویا بختیاری و سعید دامور برادر وحید دامور با گذشت ۲۴ روز از زمان دستگیری کماکان در بازداشتگاه‌های امنیتی در بازداشت و بلاتکلیفی به سر می‌برند.
بازداشت سازمانیافته خانوادههای دادخواه آبان طی سناریوی جدید اتاق فکر نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی در حالی صورت گرفته که با گذشت بیش از سه هفته از بازداشت آنها هنوز از دلایل بازداشت و اتهامات آنها اطلاعی در دست نیست.
سکینه احمدی، محبوبه رمضانی و رحیمه یوسف زاده سه تن از مادران دادخواه هستند که در روزهای گذشته آزاد شدند اما دیگر اعضای بازداشت‌شده خانوادههای دادخواه آبان۹۸ همچنان در زندان هستند.
محبوبه رمضانی مادر پژمان قلی‌پور در حالی آزاد شده که در زمان بازاداشتش پیمان قلی‌پور فرزند دیگرش با انتشار مطلبی در صفحه شخصی خود در شبکه‌های اجتماعی، از صدور حکم ۱۰۰ ضربه شلاق برای مادرش توسط مراجع قضایی خبر داد.
در ادامه بازداشت سریالی خانوادههای دادخواه آبان، منوچهر بختیاری پدر پویا بختیاری روز چهارشنبه ۲۹ تیر بدون اطلاع قبلی به زندان قزوین منتقل شد. علی شریف‌زاده وکیل منوچهر بختیاری با اعلام این خبر نوشته بود که موکلش «با توجه به شرایط جسمانی» و «خونریزی دستگاه گوارش» به مراقبت و درمان نیاز دارد.
منوچهر بختیاری پدر پویا بختیاری از جانباختگان اعتراضات آبان۹۸ به اتهام دادخواهی فرزندش به ۳ سال و ۶ ماه حبس محکوم شده است. او پیشتر در زندان «رجایی‌شهر» کرج محبوس بود و پیش از تبعید به زندان قزوین چند روز به سلول انفرادی ندامتگاه مرکزی کرج منتقل شده بود.
بازداشت اخیر شماری از اعضای خانوادههای دادخواه آبان در ادامه دو سال و نیم انواع فشار امنیتی-قضایی بر آنها صورت گرفته است. خانوادههای شماری از کشته‌شدگان از همان آبان۹۸ به دادخواهی خون عزیزان خود برخاستند. آنها طی دو سال و نیم گذشته بارها احضار و بازداشت شدند. شماری از آنها مانند منوچهر بختیاری، مهرداد بختیاری و محبوبه رمضانی نیز به اتهام دادخواهی به زندان و شلاق محکوم شده‌اند.
خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در ادعایی عجیب درباره بازداشت دادخواهان نوشت: «افراد بازداشت شده با پوشش دادخواهی به یک عنصر متصل با سرویس جاسوسی بیگانه ارتباط گرفته بودند و از یک رابط مالی خارجی پول دریافت می کردند تا اغتشاش و ناامنی در کشور ایجاد کنند.»
این خبرگزاری همچنین نوشت اعضای خانوادههای دادخواه «در جلسه‌ای که برای ایجاد اغتشاش برگزار شده بود»، بازداشت شدند و «رابط مالی بیگانه نیز در عملیات جداگانه‌ای دستگیر شده است.»
۱۰ روز پس از بازداشت سریالی اعضای خانواده دادخواه آبان، ۵۰۰ تن از فعالان مدنی و سیاسی در ایران با انتشار بیانیهای مشترک رسانه‌های داخلی را به «سکوت تأسف‌انگیز» نسبت به این «ظلم بزرگ» متهم کردند.
در این بیانیه که با نام امضاکنندگان منتشر شد آمده بود: «زیبنده هیچ جامعه‌ی آزادیخواهی نیست که مادران فرزند از دست داده، به بند کشیده شوند. در هر جای جهان چنین ستمی، گناهی بزرگ است و نشستن و نظاره کردن به آنهم در خور ملامتی سترگ.»
