Page 37 - (کیهان لندن - سال سى و نهم ـ شماره ۳۷۵ (دوره جديد
P. 37
صفحه۳7شماره1۸41
جمعه ۲۱تا پنجشنبه ۲۷اوت ۲۰۲۲
کیان سلطانی در کنار نوازنده و رهبر ارکستر شهیر آرژانتینی دانیل بارن بویم /اجرای کنسرتو ویولن سل از دورژاک /ارکستر اصلی «پرامز» به تالار رویال آلبرت هال منتقل شد.
مجلسی برلین فضایی هم در وسط این تالار در این جشنواره به شنوندگان
ایستاده اختصاص یافته که قیمت بلیت آن بسیار پایینتر از
۲۰۱۵برمیگردد.کیانسلطانیبدونشکیکیازمطرحترین که پیرانهسر به گذشته خود و جهان پیرامونش مینگرد .انسانی
نوازندگان ویولن سل نسل خود است. غمگین که در عین حال خود را به نومیدی نمیسپارد .کنسرتو قیمتصندلیهاست.
ویولن سل ادوارد الگار که بسیار ژرف است و از دل آهنگساز در لندن ،کنسرتهای فضای باز از اواسط قرن هجدهم
به نظر کیان سلطانی ،کنسرتو ویولن سل ادوارد الگار یک جوشیده ،از همان نتهای نخست شنونده را میخکوب کرده در پارکهای این شهر برگزار میشده است .اما کنسرتهای
قطعه برجسته در میان تمامی آثار موسیقی کلاسیک دنیاست. و تحت تاثیر قرار میدهد .در بخش پایانی این کنسرتو، مشابه در فضاهای بسته از سال ۱۸۳۸به بعد در لندن رواج
وی میگوید تأثیری تراژیک در این اثر وجود دارد .موومان نغمه آغازین آن دوباره با آوای نوید به گوش میرسد هرچند یافت و چندی بعد به یکی از شاخصههای عرصه موسیقی
اول آن سرنوشت را به تصویر میکشد و دارای وجهی تغزلی در لندن قرن نوزدهم تبدیل شد« .رابرت نیومن» بنیانگذار
است .اما سرنوشت ،پس از چند بار کوبیدن در ،به ناگهان کمیآمیخته به تردید که آیا اراده انسان پیروز خواهد شد. این جشنواره آرزو داشت با ارائه قیمت ارزان بلیت در یک
کنار گذاشته میشود و موسیقی روح جوانی و شادی مییابد. کیان سلطانی سولیست یا تکنواز چنین قطعهای در فضای غیررسمی و بدون تکلف که تشریفات که در آن
موومان سوم آن پیامی بسیار عمیق و جدی میرساند .بین جشنواره «پرامز» بوده است .این نوازنده جوان ویولن سل ۳ خوردن ،نوشیدن و سیگار کشیدن و رفت و آمد برای حاضران
سولیست و ارکستر دیالوگی برقرار میشود که دارای لحظات ژوئن ۱۹۹۲در اتریش و در خانوادهای از موسقیدانان ایرانی مجاز باشد ،مخاطبان بیشتری را به موسیقی جذب کند و
شاد و امیدوارکننده است که همگی آن در بخش پایانی متولد شده است .او در ارکستر «دیوان غربی -شرقی» به جنبهی مردمی به کنسرتهای موسیقی کلاسیک ببخشد .او
کنسرتو از بین میرود .در پایان موومان چهارم باز سرنوشت ابتکار «دانیل بارنبویم» موسیقیدان ،رهبر ارکستر و پیانیست این هدف خود را در سال ۱۸۹۴به «هنری وود» که دومین
ُپرآوازه ،نوازندگی اصلی ویولن سل را بر عهده داشته است. مدیر جشنواره «پرامز» است در میان گذاشت .با مرگ ناگهانی
بر در میکوبد. کیان سلطانی در تور جهانی این ارکستر با اجرای کنسرتوی نیومن در سال ،۱۹۲۷بنگاه بیبیسی تحت مدیرت «هنری
کیان سلطانی ارکستراسیون این اثر را شگفتانگیز و بینظیر معروف بتهوون برای ویولن ،ویولن سل و پیانو در سال ۲۰۱۵ وود» ادارهآنرابهعهدهگرفتواینجشنوارهرابهخوبیپیش
میداند .هرچند که این کنسرتو برای ویولن سل نوشته شده برد بطوری که نام «وود» بیشتر یادآور جشنواره «پرامز» است.
ولی این ساز بلندترین صدا را در آن ندارد ،بلکه نوعی توازن به شهرت جهانی رسید. روز ۱۴اوت امسال در صد و هفتمین دوره این جشنواره،
و هماهنگی بین ارکستر و ویولن سل برقرار است بطوری سلطانی نواختن ویولن سل را از سن چهار سالگی آغاز کرد و در برنامه اصلی «پرامز» در تالار رویال آلبرت هال ،برای
که درخشش و برجستگی ساز سولیست در طول اثر همواره در ۱۲سالگیتحصیلاتموسیقیخودرانزد«ایوانمونیگتی» پنجاه و نهمین بار کنسرتوی ویولن سل ادوارد آلگار آهنگساز
در آکادمی موسیقی شهر بازل پی گرفت .او این رشته را به شهیر انگلیسی ،اجرا شد .سولیست این اجرا ،کیان سلطانی
جاریست. عنوان عضوی از برنامه تکنوازان جوان در آکادمی «کرونبرگ» نوازنده چیرهدست ویولن سل ایرانی -اتریشی بود که با تسلط
پس از اجرای این اثر توسط ارکستر فیلارمونیک بیبیسی، در تاونوس آلمان و آکادمی بینالمللی موسیقی در لیختن اشتاین کمنظیری این اثر زیبا را نواخت .رهبری ارکستر فیلارمونیک
یکیازمجریانبرنامهکهخودنوازندهویولنسلاست گفتکه بیبیسی را در این اجرا اوا اولیکانن از فنلاند بر عهده داشت.
در ایناجرا،کیانسلطانیکلیشهنوازینکردوباهنرنوازندگی به پایان رسانده است. بسیاری از آثار ادوارد الگار وارد رپرتوار موسیقی کلاسیک
خود انرژی و ماهیت درونی این اثر را به نمایش گذاشت. کیان سلطانی جایزه هنرمند جوان جایزل Credit Suisse بریتانیایی و بینالمللی شده است .از معروفترین آثار او
پس از تشویق ممتد و چندباره حاضران در سالن ،کیان 2017در جشنواره لوسرن و جایزه برنشتاین ۲۰۱۷جشنواره میتوان از جمله به «واریاسیونهای انیگما»« ،راهپیماییهای
سلطانی اعلام کرد که قطعهای برای ویولن سل و ارکستر را موسیقی شلسویگ -هولشتاین را دریافت کرده است .او با شکوه و با عظمت» ،کنسرتو برای ویولن و ویولن سل ،و دو
که خودش بر منبای نغمهای فولکلوریک اوکراینی تنظیم کرده در سال ۲۰۱۴نیز جایزه لویتپول جشنواره کیسینجر سامر را سمفونی اشاره کرد .او همچنین قطعات آواز از جمله «رویای
اجرا خواهد کرد .سلطانی گفت که این قطعه که «مینکای دریافت کرده بود .در سال ۲۰۱۳جایزه اول مسابقه ویولن
دوستداشتنی» نام دارد در اصل نغمهای شاد بوده و حدود سل پائولو در هلسینکی فنلاند را از آن خود کرد .او همچنین جرونتیوس» ،موسیقی مجلسی و ترانه نیز ساخته است.
۲۰۰سال پیش لودویک وان بتهوون تنظیمی غمناک از آن برنده جایزه اول مسابقه بینالمللی ویولن سل کارل دیویدوف اگرچه الگار اغلب به عنوان یک آهنگساز انگلیسی در
تدوین کرد .سلطانی افزود که تنظیم او چیزی بین دو تفسیر در لیتوانی و مسابقه بینالمللی ویولن سل «آنتونیو جانیگرو» نظر گرفته میشود ،اما سلیقه او بیشتر تحت تاثیر موسیقی
عمناک و شاد است .اجرای این اثر توسط کیان سلطانی ادای در کشور کرواسی شده و در سال ۲۰۱۴به عضویت بنیاد «آنه اروپایی شکل گرفت .او نه تنها از نظر موسیقی ،بلکه از نظر
احترام به مردم رنجدیده اوکراین بود که در جنگی که پوتین اجتماعی هم خود را نسبت به جامعه انگلیس یک خارجی
سوفی موتر» نوازنده شهیر آلمان درآمد. میدانست زیرا در محافل موسقی کلاسیک رسمی تحت
به آنها تحمیل کرده است روزگار دهشتناکی را میگذرانند. نخستین حضور کیان سلطانی در جشنواره «پرامز» به سال سلطه آکادمیسینها ،وی آهنگسازی متفاوت و خودآموخته
بود.
کنسروتو ویولن سل نسبتاً کوتاه ادوارد الگار «اپوس »۸۵
آخرین اثر برجسته و تکمیل شده اوست .الگار آن را پس از
جنگ جهانی اول ساخت ،زمانی که موسیقی او دیگر شاید
چندان مد نبود .ولی بعد از دهه ۶۰با اجرای نوازنده مشهور
و جوان بریتانیایی ،ژانکلین دوپره ،این قطعه به جایگاه رفیع
آثار پرطرفدار الگار ارتقاء یافت.
برخلاف کنسرتو ویولن الگار که غنایی و پرشور است،
کنسرتو ویولن سل بیشتر اثری اندیشمندانه و مرثیهمانند
(رکوئیم) است.
این کنسرتوکهبرایبسیاریازعلاقمندانموسیقیکلاسیک
بسیار شناخته شده است اما در زمان اجرایهای نخستین
آن ،در یک قرن پیش ،بسیار نوآورانه و متفاوت بود .ادوارد
الگار این اثر را در دوران بلافاصله پس از جنگ جهانی اول
ساخت؛ جنگی که به قیمت کشتار بیش از ۲۰میلیون انسان
تمام شد و شاید این قطعه را بتوان نوعی مرثیه و سوگواری
برای کشتهشدگان جنگ و همسر الگار تلقی کرد که در همان
دوران درگذشت.
الگار خودش این اثر را به عنوان برخورد انسان با زندگی
توصیف کرده است .اثری شخصی و سرود افسوسانهی مردی
