Page 4 - (کیهان لندن - سال چهلم ـ شماره ۴۳۷ (دوره جديد
P. 4
صفحه4شماره1۹0۳
جمعه 1۹تا ۲۵آبانماه 140۲خورشیدی
تیترهفتلهزوم پیوستن اصناف به اعتراضات مردمی سرمقاله
ملیگراییودموکراسیعلیهاسلامگرایی
=اتاقهـای فکـر حکومـت تـلاش میکننـد اتحـاد اصنـاف را در هـم شکسـته و هرگونـه اعـتراض هماهنـگ و برقراری دموکراسی بدون اتکا بر ملیگرایی و منافع ملی
ممکن نیست .ملیگرایی و تشخیص منافع ملی در چارچوب
سـازمانیافته میـان اصنـاف ،یـا میـان اصناف و شـهروندان معـترض را که نیروی اعتراضـات سراسری خیابانی به شـمار سرزمینی ،مرحلهای پیش از رسیدن به دموکراسی است .روندی
که ایران پس از انقلاب مشروطه نیز در حال طی کردن آن بود.
میرونـد ،خنثـی کننـد. از این نظر ،راهکار دموکراسیها در برخورد با اسلامگرایی با
غیردموکراسیها متفاوت است :در حالی که دولتهای ملی
در هفتهای که گذشت موجی جدید از تجمعات صنفی خارک نیز در اعتراض به عدم رسیدگی به خواستهایشان در جوامع باز برای محافظت از دموکراسی باید در قوانین و
در ایران شکل گرفت .از بازنشستگان و کارگران تا پرستاران دست به تجمع زدند .خواستهای این کارکنان مشابه سیاستهای خود بازنگری کنند و حفرههای نفوذ نیروهای
و کارکنان رسمی صنعت نفت در شهرهای مختلف دهها کارکنان رسمی صنعت نفت در اهواز« ،حذف کامل سقف ضددموکراسی را مسدود سازند ،جوامعی مانند ایران تازه
تجمع اعتراضی برای حقوق و خواستهای خود برگزار حقوق ،حذف محدودیت حق سنوات بازنشستگی و عودت میبایست به دولت ملی دست پیدا کنند تا بعد دموکراسی
کردند .در حالی که تشدید آثار تورمی و ناتوانی دولت در کسورات مازاد مالیات» است. را بر اساس آن بنا سازند .بنابراین برای دفع اسلامگرایی در
افزایش دستمزدها و مدیریت بازارها بطور مستقیم معیشت از اوایل آبان نیز تجمعاتی از سوی کارکنان قراردادی
حقوقبگیران را هدف قرارداده ،در آنسو جمهوری اسلامی صنعت نفت از جمله در منطقه نفتی جفیر و منطقه ویژه جوامع باز و بسته نمیتوان یک نسخه تجویز کرد.
از هر ابزاری برای سرکوب فعالان صنفی و جلوگیری از اقتصادی انرژی پارس و در اعتراض به حقوقهای معوقه و ملیگرایی برای ایران لازم است چون حکومتی اسلامیست
دستمزدهای ناچیز و عدم برخورداری از مزایای شغلی برگزار مانع حاکمیت ملی شده و تا زمانی که منافع ملی و خیر
گسترده شدن اعتراضات بهره میگیرد. همگانی در صدر اهداف یک حکومت قرار نگیرد ،برقراری
برگزاری دهها تجمع صنفی در استانهای مختلف ایران شده است.
در نیمه آبان ۱۴۰۲از جمله خبرهای مهم بود که به دلیل صنعت نفت به عنوان شاهرگ اصلی درآمد جمهوری دموکراسی امکان ندارد.
حساست حکومت روی این اعتراضات در رسانههای داخلی اسلامی از اهمیت ویژهای برخوردار است و اعتصابات ملیگرایی اما برای دموکراسیها که آن را در قوانین اساسی
بازتاب چندانی نیافت .بازنشستگان به عنوان یکی از سراسری از سوی کارکنان این صنعت به معنی فلج کردن و نظام حقوقی خود تأمین و تضمین کرده و چندین دهه
گروههای اجتماعی که از قربانیان اصلی حقوقهای حداقلی یکی از بازوهای اقتصادی حکومت است .در سالهای نیز اجرا و عملی کردهاند ،کارساز نیست و به تقویت راست
و بحران معیشتی در کشور هستند ،در شهرهای مختلف گذشته و در چند دوره کارگران پیمانی و کارکنان رسمی افراطی میانجامد که دانسته یا نادانسته روند جوامع باز
تجمع برگزار کردند .بازنشستگان تحت پوشش سازمان تأمین صنعت نفت تجمعاتی برگزار کردند و اعتراضات روزهای به سوی آینده را ،عین آلمان هیتلری ،به سوی گذشته و
اجتماعی ،صندوق بازنشستگی کشوری ،مخابرات ،صنعت گذشته نیز نشان از التهاب در میان نیروی انسانی این مرحلهای منحرف میکند که پشت سر گذاشته شده .این
نفت اهواز ،و بازنشستگان آموزش و پرورش در تجمعات وزارتخانه دارد. تفاوت برای تشخیص راهکارهای مناسب در برخورد با ویروس
جداگانه اما سراسری به درآمد ناچیز و عدم اجرای قوانینی اگرچه هنوز نشانهای از سازماندهی یکپارچه برای برگزاری اسلامگرایی بسیار اهمیت دارد .برخی ایرانیان خارج کشور
چون همسانسازی دستمزدها و دیگر مشکلات صنفی مانند اعتراضات سراسری از سوی کارکنان این وزارتخانه به چشم که «ملیگرایی» را برای کشورهای غربی نیز تجویز میکنند،
نمیخورد اما پتانسیل اعتراضی در میان کارکنان پیمانی و متوجه نیستند که نخستین ترکش آن به خود آنها به عنوان
بیمههای کمخاصیت درمانی اعتراض کردند. مهاجر یا پناهنده ،اصابت خواهد کرد ،حتا اگر تابعیت این
اصناف دیگر از پرستاران تا کارگران شهرداری نیز تجمعاتی رسمی صنعت نفت به وضوح دیده میشود. کشورها را داشته باشند! چرا که «تابعیت» یک چیز است و
را در نقاط مختلف کشور برگزار کردند .یکی از اصنافی کارگران شهرداری نیز پی در پی به حقوق معوقه و
که اعتراض آنها چند روز ادامه داشته و از اهمیت ویژه دستمزدهای ناچیز اعتراض میکنند .خواستههای همه «ملیت» چیزی دیگر!
اصناف اما از سوی جمهوری اسلامی بیپاسخ میماند. ایران اما میبایست نخست مرحله ملیگرایی را ،عین
برخوردار است ،کارکنان رسمی صنعت نفت هستند. دوران مشروطه و پهلوی ،پیش ببرد؛ دورانی که کشور در حال
گشودن راهها به مرحله دموکراسی بود که به اسلامیسم مبتلا
دهها تن از کارکنان رسمی شرکت بهرهبرداری نفت و گاز شد .همه دموکراسیها بر اساس ملیگرایی بنا شدهاند .بیهوده
آغاجاری در استان خوزستان برای روزهای متوالی تجمعات افزایش ظرفیت اعتراضات صنفی در نیمه دوم سال نیست که در زمان خمینی شعار داده میشد :دموکراتیک و
اعتراضی برگزار کردند .در روزهای گذشته همچنین شماری خواستههایی که سبب بروز تجمعات صنفی میشود غالبا ملی هر دو فریب خلقاند! جمهوری اسلامی میدانست که
از کارکنان رسمی وزارت نفت شاغل در شرکت مناطق نفت متمرکز بر شرایط معیشتی و تأمین نیازهای مالی معترضان
خیز جنوب در اهواز ،با برگزاری تجمع اعتراضی خواستار است ،و با وجود حساسیت بالای جمهوری اسلامی درباره ضدملی و در نتیجه ضددموکراسی است!
رسیدگی به حقوق خود شدند .جمعی از کارکنان رسمی گسترده شدن اعتراضات صنفی ،اما ابزارها و اراده کافی راهکار اسلامگرایی نیز برای نابودی دموکراسی در جوامع باز
وزارت نفت شاغل در منطقه عملیاتی جزیره سیری و جزیره از سوی مقامات برای پاسخگویی به خواستهای متفاوت و دشوارتر از غلبه بر جوامعی است که در مرحلهی
پیش از دموکراسی قرار دارند! آنها در دموکراسیها برای
پیروزی در انتخاباتی نقشه میکشند که حق هر انتخابی را
پس از آن پیروزی از بین ببرند! به همین دلیل دموکراسیها
میبایست از رشد نیروهای ضددموکراسی جلوگیری کنند چرا
که تخریب اسلامگرایان به صندوق رأی محدود نمیشود و
قدرت آنها به معنی ویرانی فراگیر در اقتصاد و محیط زیست
و رفاه و امنیت است.
در ایران تحت استبداد مذهبی اما نخست باید آنچه را در
بهمن ۵۷از دست رفت بر اساس اندیشههای ملی به دست
آورد تا بتوان دموکراسی را بر آن بنا نهاد و بعد در میهن بدون
جمهوری اسلامی ،از حاکمیت ملی و دولت ملی به عنوان
بنیانگذار دموکراسی دفاع کرد .کاری که در ۵۷میبایست
انجام میشد چون نظام و دولت ملی وجود داشت ولی
فرصت حرکت به سوی دموکراسی توسط اسلامگرایان از آن
گرفته شد آنهم با حمایت مستقیم و نامستقیم دموکراسیها!
حالا خود دموکراسیها با ویروس اسلامگرایی روبرو هستند
و طبیعتا انتظار میرود بر اساس بنیانهای ذهنی و عینی
که دارند به مراتب آسانتر و زودتر از ایرانیان آن را دفع کنند
پیش از آنکه ارزشهای جوامع باز و شهروندانش در منگنهی
افراطیون چپ و راست و مذهبی آسیبهای جدی ببینند.