برچسب: رضا مقصدی
شعری از رضا مقصدی؛ زخمی که به قامتِ قلم، بارید
زخمی که به قامتِ قلم، بارید
یک زخمِ هزارساله‌ی جاری‌ست.
...
غم‌های شهریور…
رضا مقصدی- جانیانِ جمهوری اسلامی ایران در شهریور 67 زندان‌های سیاسی خود را به کشتارگاهِ انسان‌های آزاده وُ آرزومند، بدل کرده بودند. از این...
شعری از رضا مقصدی برای فریدون فرخزاد؛ خُنیاگر ِخجسته‌ی خونم!
نام ترا به اشک نوشتم
خُنیا گر ِ خجسته‌ی خونم!
خورشید، در کرانه‌ی چشم‌ام سرود خواند.
مهتاب، در ترانه‌ی خشم‌ام به غم نشست.
در آسمان، ستاره‌ای از جنس...
شعری از رضا مقصدی؛ رنگِ سؤال تازه دارد مرگ
آوازِ بی‌آغاز را آرام می‌نوشیم
با، مزه‌ی آهنگِ ناپیدا.
هر سینه از آیینه، لبریزست.
زهرِ هراسِ سنگ، در هر چشم.
در جانِ ما هر واژه، رنگِ ارغوان دارد-
وقتی،...
«من از یادت نمی‌کاهم»
به عزیز خاطره‌هایم: مهدی اخوان لنگرودی
مهدی از دست‌رفته‌ام!
رضا مقصدی – در نیمه‌های پریشب با یکی از عزیزان خاطره‌انگیزم در لاهیجان، درباره‌ی ظرفیت زیبای عاطفه‌ی...
شعری از رضا مقصدی؛ بهمنِ بیدادگر
باز، تو باز آمدی
ظلمتِ آن خاک وُ خِشت!
باز، نمی‌خواهمت
بهمنِ خونین‌سرشت!
«سیما جان!» ما اینجا نخواهیم ماند
رضا مقصدی - از نخستین نامه‌ای که برایت خط کردم تا این نامه، سال‌های زیادی می‌گذرد. سال‌هایی که از زخم وُ زنجیر. از فراز...
می‌خواستی ترانه‌سُرای وطن شوی
شعری از رضا مقصدی برای نیکتا اسفندانی که در اعتراضات آبان ۹۸ کشته شد.
...
«هستی» نمی‌بخشاید وُ ما باید نبخشیم
رضا مقصدی - تاریخ، جنایات جمهوری اسلامی ایران را در همه‌ی عرصه‌ها به ویژه در زندان‌های سیاسی‌اش فراموش نخواهد کرد. قتل عام فرزندان مردم،...
شعری از رضا مقصدی؛ در گفتگو با ابر ِتلخ وُ تار ِ «لاهیجان»
(به خاطره‌ی معطر ِ ملکتاج مقصدی)
با رفتنت...
دیروزمان را با غروری پوچ کُشتیم…
رضا مقصدی - هرگاه می‌خواستم درباره‌ی حسین منزوی، شاعرِشکوهمندِغزلِ نوین فارسی چیزی بنویسم، که همه‌ی عاطفه‌ی عاشقانه‌اش را به تماشا بگذارد، دست وُ دلم...
رضا مقصدی: هلا… حماسه‌ی کوبانی!
ستاره آمد وُ با من، یگانه گشت وُ نشست
و شعرِ تازه‌ی جانِ مرا به کُرد سپُرد.
و کُرد با من گفت:
کدام برگ؟ کدامین درخت می‌داند؟
که...
کیهان‌لایف، کیهان لندن به زبان انگلیسی
