برخی از خوابیدن طولانی لذت میبرند و با این کار احساس سلامتی بیشتری میکنند برخی هم در مقابل میگویند در زندگی سریع و پیجیده امروزی خواب زیاد تنها وقت تلف کردن است.
به همان اندازه که اختلاف عقیده در این زمینه زیاد است، اختلاف نظر بین پژوهشگران در زمینه میزان مفید ساعت خواب هم وجود دارد.
برخی پژوهشگران میگویند هشت ساعت خواب در شب برای بدن زیاد است و منجر به بیماری میشود روزنامه ایندیپندنت چاپ بریتانیا اما در گزارشی به اثرات محرومیت از خواب بر بدن پرداخته است.
بیشتر بزرگسالان به ۶ تا ۹ ساعت خواب در هر شب نیاز دارند؛ این زمان البته برای همه یکسان نیست و بر اساس عواملی همچون ژنتیک، افراد میتواند کمی متفاوت باشد.
یکی از مشکلات اصلی ناشی از محرومیت از خواب کاهش توانایی در شناخت است. در چنین شرایطی مغز به شکل مناسب کار نمی کند و قدرت حافظه در یادگیری، برنامه ریزی و قدرت استدلال فرد مختل میشود.
کم خوابی همچنین میتواند تاثیر بلندمدتی هم بر کارایی فرد داشته باشد؛ از کج خلقی گرفته تا بالا رفتن ریسک بیماریهای قلبی و افزایش احتمال تصادفات جادهای.
کمبود خواب بر روی حافظهی تصویری نیز تاثیر میگذارد و تشخیص تفاوت بین محرکهای مرتبط و غیرمرتبط در محیط برای فرد دشوار میشود. کم خوابی همچنین بر هوش هیجانی، رفتار و توانایی کنترل استرس تاثیر میگذارد.
اختلالات خلقی
مشکلات سلامتی به اختلالات مربوط به خواب ارتباط دارند و کمخوابی میتواند در تخریب انتقالدهندههای عصبی در مغز نقش داشته باشد و علائم افسردگی، خستگی و هیجانهای بی دلیل را مخابره کند.
کمخوابی میتواند منجر به افزایش فشار خون شود و در بلندمدت خطر ابتلا به بیماریهایی همچون بیماریهای عروق، کرونر قلب و سکته را بالا ببرد.
افزایش تصادفات جادهای
در ایالات متحده آمریکا تخمین زده میشود که ۱۰۰ هزار مورد از تصادفات جادهای سالانه ناشی از خستگی است و بیش از یک سوم رانندگانی که تصادف کردهاند گفتهاند که در هنگام رانندگی دچار خواب آلودگی شده بودند.
افزایش وزن
کم خونی بر روی سطح هورمونهایی که در تنظیم اشتها نقش دارند تاثیر میگذارند. سطح لتین (هورمونی که نشان میدهد فرد چه میزان چربی ذخیره شده دارد) کاهش پیدا میکند و سطح هورمون گرسنگی گرلین بالا میرود.
توهم
محرومیت شدید از خواب میتواند به اوهام و توهم منجر شود. در مواردی نادر هم میتواند به روانپریشی موقت منجر شود.