رضا مقصدی – پس، تو بودهای که نیمه، شب
آب را به خانهی انار، بردهای!
پس، تو بودهای که سیب را
از طنینِ یک ترانه، سرخ کردهای!
مهربانترین کلام! ای غزل!
با توام سلام! ای غزل!
رضا مقصدی – پس، تو بودهای که نیمه، شب
آب را به خانهی انار، بردهای!
پس، تو بودهای که سیب را
از طنینِ یک ترانه، سرخ کردهای!
مهربانترین کلام! ای غزل!
با توام سلام! ای غزل!
برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستارهها کلیک کنید.
توجه: وقتی با ماوس روی ستارهها حرکت میکنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!
تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰
کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید