رئیس انجمن تولیدکنندگان محصولات حجاب و عفاف در طراحی و دوخت چادر اعلام کرد: «ایران میتواند الگو ساز و برند ساز بازار چادر در دنیا باشد و کشورهای دیگر از آن طرح و الگو بگیرند». این درحالیست که حتی حجاب سیاه جمهوری اسلامی نیز توسط چینیها تولید و به ایران صادر میشود.در حالی که جامعه ایران به خصوص جوانان به سمت کشف حجاب و تغییر الگوی پوششی گام برداشته و اکثریت زنان در ایران به الگوی حجاب اسلامی اجباری در عمل نه میگویند و با خلاقیت در پوشش اجباری٬ سعی در منسوخ کردن و مبارزه با الگوی پوشش تحمیل شده دارند٬ اشاعه دهندگان و تولیدکنندگان ارایه این پوشش در صدد احیای آن هستند و از تاسیس یک «NGO» خبر میدهند تا تولیدکنندگان حجاب را در یک جا متمرکز کنند.
به گفته محمد علی صدق آمیز، سال گذشته این انجمن نمایشگاههای مستقل در امر حجاب را برگزار کرد و امسال هم بنیاد مد و طراحی اجرای نمایشگاه حجاب را برعهده انجمن قرار داده است.
وی یکی از مهمترین محدودیتها در زمینه «صنعت حجاب» را محدودیت دانش و تکنولوژیهای روز دنیا دانست.
صدق آمیز ضمن ابراز تاسف از ضعف در صنعت نساجی و تولید چادر گفت:« شبیخون فرهنگی یعنی همین و متاسفانه ما از داخل داریم به خارجیها کمک میکنیم تا به اهدافشان برسند. برخی از مدلهای جدید اصلا حجاب نیست و به محض استفاده شخص را انگشتنما میکند».
به نظر وی٬ اقلام حجاب هم باید روزی کالای فرهنگی حساب شوند. این در حالیست که به گفته خود وی حتی حجاب اجباری نیز از سوی چینیها تولید و به ایران وارد میشود.
تا پیش از انقلاب اسلامی، پوشش زنان اختیاری بود و ممنوعیت عملی برای استفاده زنان از حجاب یا پوششهای دیگر وجود نداشت. با وقوع انقلاب ۵۷ و تاسیس جمهوری اسلامی در ایران، به تدریج زمزمههای حجاب و استفاده از چادر و روپوش آغاز شد و نهایتا تقریبا سه سال بعد رعایت حجاب اسلامی به اشکال گوناگون در اماکن عمومی و خیابانها حتی برای غیرمسلمانان و اتباع و مهمانان خارجی نیز اجباری شد.